به گزارش سینماپرس، رضا رویگری در گفت‌وگو با میزان، پیرامون آخرین وضعیت جسمانی خود گفت: واقعیت امر همه می‌دانند که سال‌ها درگیر بیماری هستم، اما امروز این را می‌گویم که وضعیت روحی من به شدت وخیم‌تر از وضعیت جسمانی من است.
وی در همین راستا ادامه داد: مراحل درمان خود را سپری می‌کنم، فیزیوتراپی می‌روم و به گفته پزشکان وضعیتم بهتر شده، اما اینقدر بیکار بوده ام که از لحاظ روحی افسرده و پریشانم. دیگر انگیزه هیچ چیز را ندارم، کار من بازیگری بوده و سالهاست درست جلوی دوربین نرفته ام و همین ناراحتم می‌کند. برای یک بازیگر خانه نشینی کابوس است، دوست دارم بار دیگر سر پا شوم و بتوانم با تمام وجودم بازی کنم، اینکه گوشه‌ای بنشینم و نقشی کوتاه داشته باشم مرا راضی نمی‌کند.

بازیگر فیلم «اجاره نشین‌ها» با گلایه از بی توجهی مسئولین فرهنگی به پیشکسوتان بازیگری ادامه داد: انگار هیچکس من را نمی‌بیند، فکر می‌کنم کلا قرار است دیده نشوم، در وضعیت فعلی بیماری کرونا و هزینه‌های بالای درمان هیچ حمایتی از من نشده است.

وی در همین رابطه ادامه داد: اوضاع بازیگری برای پیشکسوتان بسیار بد بود، متاسفانه بعد از شیوع بیماری کرونا همه چیز به یک فاجعه تبدیل شد و امروز که با شما صحبت می‌کنم تنها امیدم بهتر شدن وضعیت و نابودی بیماری است.

این بازیگر سینما و تلویزیون درباره حضورش در جشنواره فیلم فجر سی و نهم اضافه کرد: باور کنید که حتی یادم نمی‌آید که در کدام فیلم بازی کرده ام، اما همانطور که شما می‌گویید امسال فیلم «هرماس» را در جشنواره فیلم فجر دارم، اما به واقع چه فایده؟.

وی در همین رابطه تاکید کرد: من نزدیک به شصت سال بازیگری کرده ام، اگر قرار بود سیمرغ و یا جایزه‌ای بگیرم فکر می‌کنم آنقدر فیلم خوب بازی کردم که مستحق این جایزه باشم، اما هیچ وقت این اتفاق نیفتاد. امروز دیگر هیچ شوقی برای جشنواره فیلم فجر و یا جایزه گرفتن در آن ندارم و برای فرقی ندارد که اثری در این جشنواره داشته باشم یا خیر.

رویگری با تاکید بر نادیده گرفته شدنش در وضعیت بیماری خاطرنشان کرد: سال‌های سال جلوی دوربین رفتم و آنطور که باید در سینما دیده نشدم، اگر قرار بود سیمرغ و یا جایزه‌ای به من داده می‌شد می‌توانم ده کار نام ببرم که لایق گرفتن جایزه برای آن‌ها بودم، اما چه سود که عمر من گذشته و هیچوقت اتفاقی جذابی برایم نیفتاده است.