به گزارش سینماپرس، سحر عصر آزاد از منتقدین سینما گفت: با اعلام آثار حاضر در بخش رقابتی جشنواره سی و نهم فیلم فجر؛ همچون دوره های گذشته فهرستی بلندبالا از فیلم ها پشت درهای این رقابت ماندند. فیلم هایی که فراتر از سلیقه شخصی و نگاه تخصصی داوران، عدم حضورشان با علامت سوال های بسیار مواجه است.
از این فهرست به چند فیلم که موفق به تماشای آنها شده ام، اشاره کوتاه و گذرا دارم با این امید که در اکران عمومی بتوان حق مطلب را درباره این آثار ادا کرد.
«طلاخون» ساخته ابراهیم شیبانی؛ به پرونده جنایی واقعی می‌پردازد که تلاش شده از زاویه نگاه یک کودک به تصویر دربیاید. حضور بهار قاسمی در کنار شهاب حسینی، زری خوشکام، حسام منظور و ترنم کرمانیان فیلم را کنجکاوی برانگیز کرده است. فیلم به جهت جذابیت بالقوه سوژه ملتهب محوری می‌توانست با فیلمنامه ای حساب شده تر و اولویت تام دادن به زاویه نگاه کودک، تبدیل به اثری یکدست و تأمل برانگیز شود.
«برای مرجان» ساخته حمید زرگرنژاد؛ یک قصه معمایی را بر بستری از عشق و قتلی ناخواسته به تصویر می کشد که موجب پوست انداختن کاراکترهای محوری می شود. پگاه آهنگرانی و بهزاد جعفری در نقش زوجی که در مسیری ملتهب مجبور به همراهی هستند، تصویری ملموس از بحران پیش رو ثبت می کنند که یکی را به صعود و دیگری را به سقوط می رساند. فیلم گامی رو به جلو برای فیلمساز محسوب می شود و می توانست با خاکستری کردن کاراکتر مرد و زمینه سازی برای تحول پایانی، همذات پنداری بیشتری در مخاطب ایجاد کند.
«بعد از اتفاق» ساخته پوریا حیدری اوره؛ یک مستند داستانی جذاب با محوریت بازسازی اتفاقی مهم در زندگی پسرکی افغان به نام روح الله است که این مواجهه با گذشته به شیوه ای دراماتیک و خلاقانه صورت می گیرد. حضور بازیگران حرفه ای همچون جواد عزتی، رضا کیانیان، ستاره پسیانی، بهرام افشاری و ... در کنار فرم روایی که مستند و بازسازی را به هم پیوند داده، از نقاط قوت و جذابیت این اثر خوش ساخت هستند.
«شیرجه بزرگ» ساخته کریم لک زاده؛ فیلمی سورئال و سمبلیک از سفر زنی برای یافتن گمشده اش است. فیلمی که با ظرافت از جهان رئال آغاز شده و روندی تدریجی به سمت سورئال تا حاکمیت تام جهان فراواقعی بر کلیت اثر دارد. فیلم با اندکی ایجاز می تواند به جهت رسیدن به خوانشی ملموس و اینجایی از سورئال با تکیه بر الگوی آشنای جستجو، تأمل برانگیز و واجد کشف و تجربه ای جدید باشد. سونیا سنجری در نقش زن جستجوگر محوری؛ پس از درخشش در فیلم های کوتاه، حضوری تحسین برانگیز دارد.
«سه روز و سه قتل» ساخته مسعود امینی تیرانی؛ فیلمی تجربی با تکیه بر ماجرای سه قتل واقعی و پی در پی است که بازیگران با قرار گرفتن در مکان و نقش های واقعی، خود را به چالش می کشند. فیلم به جهت تجربه ای که مخاطب را در آن شریک کرده و مفهوم قتل، جنایت، سکوت و انفعال را به بحث می گذارد، همذات پنداری رنج آوری در پی دارد که منحصر به فرد است
«صحنه زنی» ساخته علیرضا صمدی؛ با تکیه بر واقعیتی تلخ از مناسبات حاکم بر طبقات فرودست جامعه برای مقابله با فقر، یک آسیب اجتماعی را از درون؛ با محوریت یک فرد مبتلابه و از بیرون؛ با حضور یک مددکار اجتماعی به نمایش می گذارد. فیلمی خوش ساخت و تأثیرگذار که بازی به یاد ماندنی از بهرام افشاری و مجید صالحی بخصوص به جهت فاصله گرفتن از شمایل آشنایشان ترسیم می شود.
ارسال نظر