به گزارش سینماپرس،  نشست خبری آلبوم «سرود تا قله» با حضور بشیر بی آزار مدیر تولیدات دفتر موسیقی و سرود سازمان صدا و سیما، احمد مداحی مدیر مرکز رسانه‌ای و عملیات ویژه سازمان تبلیغات اسلامی و جمعی از عوامل آلبوم، امروز برگزار شد.

بی آزار مدیر تولیدات دفتر موسیقی و سرود سازمان صدا و سیما گفت: ژانر سرود خیلی مورد بی مهری و کم لطفی قرار گرفته بود و ما دیگر شاهد سرودهای اول انقلاب و سرودهای ایام جنگ نبودیم. به واسطه موسیقی پاپ که در دهه ۷۰ یک رشد خوبی داشت این ژانرعقب رفت و تا مدت‌ها در حوزه سرود فعالیت نداشتیم و در کانون‌های مساجدو مدارس خلاصه شده بود.

وی ادامه داد: دلابل مختلفی داشتیم که به ژانر سرود به صورت تخصصی ورود کنیم و از مجموع تولیدات دفتر موسیقی حدود ۳۰ درصد تولیدات، در حوزه سرود ساخته شده بود وبخش قابل توجه آنتن رسانه ملی به سرود تعلق گرفته بود.

بی آزار عنوان کرد:در بحث تولید، انتشار و حمایت ورود کردیم، در بحث انتشار برنامه ریزی‌های مختلفی داشتیم تا اجراهای مختلف تولیدات را در سراسر کشور داشته باشیم و با ستاد برگزاری نماز جمعه تفاهم و توافق کنیم که هر هفته در سراسر کشور گروه‌های سرود حضور پیدا می‌کنندو سرودهای دفتر موسیقی را اجرا می‌کنند. در بحث حمایت هم تقریبا  ۱۵۰ گروه سرود درسراسر کشور را شناسایی کردیم و از آن‌ها به روش‌های مختلف حمایت می‌کنیم.

وی بیان کرد: آلبوم «تا قله» اولین آلبوم دفتر موسیقی است که منتشر می‌شود. این آلبوم شامل ۱۰ قطعه است که با همکاری دوستان سازمان تبلیغات تولید شده است. البته آلبوم بعدی ما هم در مرحله جمع آوری است و هنوز نام آن مشخص نشده است و به زودی اعلام خواهد شد.

امید رهبران آهنگساز این آلبوم گفت: افتخار داشتم در دو قطعه از این آلبوم همکاری داشته باشم، سرود پتانسل بالایی دارد که باید در این حوزه بیشتر کار شود.

رسولی یکی از شاعران این آلبوم عنوان کرد:من هم یک قطعه از این آلبوم را نوشتم، به نظرم ظرفیت سرود اینقدر بالاست اما به تناسب ظرفیت آن جدی گرفته نشده است. هنوز با نگاه مسجد و مدرسه ای به سرود نگاه می شود و خیلی خوب است که استعدادها شناسایی شود اما در همین سطح بماند ممکن است به موضوع سرود ضربه بزند.

وی عنوان کرد: نوشتن شعر سرود با شعر ترانه بسیار متفاوت است، شاید در ظاهر یک قالب را داشته باشد. اما واقعا به جنس صدا وجنس اجرا فکر می کنم قطعا زبان آن متفاوت می شود و یک مرز باریکی بین فخیم بودن شعر با سخیف بودن است.