به گزارش سینماپرس، سالنسازی در سینما طی سالهای اخیر شکل جدیتری به خود گرفت و این ماجرا چه در ساخت پردیسهای بزرگ سینمایی و چه سینماهای تکسالنه اما مجهز در شهرستانهای مختلف ادامه دارد.
این فعل و انفعال نه فقط درمورد حوزه هنری که بخش اعظمی از سینماهای کشور را در اختیار دارد، بلکه توسط بخش خصوصی و تهیهکنندگان سرمایهدار نیز ادامه یافت تا جایی که مصادیق زیادی از این پروژهها مثل کوروش، مگامال، ایرانمال و غیره هماکنون در نقاط ریز و درشت تهران سربرآوردهاند.
خرابکنهای نوستالوژی
موازی با این ساخت و سازها که سود بسیاری هم –تا پیش از دوره کرونا-نصیب مالکان آنان میکرد، بسیاری از سالنهای رنگ و رو رفته تهران نهتنها توانی برای بازسازی نداشتند، بلکه بهخاطر عدم ارائه فیلم توسط تهیهکنندگان به آنان کمکم رو به ورشکستگی نهادند.
البته در این بین شهرداری نیز گویا به دلیل توسعه و پیشروی طرحهای شهری، برخی از این سینماها را تخریب کرد که یکی از آنان را میتوان سینمای نوستالوژیک «آرش» دانست. هماکنون یکی از ایستگاههای مترو بجای این ساختمان قد علم کرده است!
در حال حاضر چه در منطقه ۱۲ و چه گوشه و کنار خیابانهای قدیمی تهران، میتوان سالنهایی مخروبه و سردرهای سینمایی را به چشم دید که اتفاقا تغییر کاربری هم ندادهاند؛ اما یال و کوپال آنان ریخته و همانند جسدی بیجان در کناری افتادهاند.
توان نداریم پس فیلم نمیدهند
طی روزهای اخیر بالاخره پس از مدتها دوباره نام سینمای «عصر جدید» با قدمتی تقریبا ۸۰ ساله، به میان آمد که دیگر نایی برای حیات ندارد. سینمایی که گفته میشود به دنبال تعطیلی و شاید تغییر کاربری است، بهویژه اینکه متعلق به دو تهیهکننده فعال بخش خصوصی سینما هم هست و شاید خبرهایی در راه باشد.
عبدالله علیخانی و محمدحسین فرحبخش که در عرصه فیلمسازی در کنار یکدیگر، پروژههای مشترکی را خصوصا در سینمای تجاری میسازند، از ۱۰ سال قبل این سینما را خریداری کردند و آخرین فیلمهایی که به اکران درآورند به «بیحس موضعی» و «زنها فرشتهاند ۲» برمیگردد.
در ایام جشنواره فجر پیشین، این رویداد علاقه به دادن فیلم به این سینما نشان نداد. هرچند در همان زمان علیخانی به آنا گفت که نمیتوانیم درخواست اکران بدهیم چون توانش را اجبارا نداریم؛ یعنی نه میتوانیم تقاضایی برای میزبانی از جشنواره داشته باشیم و نه جشنواره علاقهای دارد که به ما فیلم بدهد. تجیهیزات پردیسها در قیاس با ما خیلیبهروزتر است.
خیلی خیلی غیرممکن
نکته جالب اما حواشی علنی شدن تعطیلی «عصر جدید» است که گویا خبر تعطیلی همیشگی آن در چندروز اخیر نیز نباید رسانهای میشد!
گفته شده این سینما بازگشایی نخواهد شد مگر اینکه سرمایهای برای تجهیز آن فراهم شود که چنین اتفاقی بعید به نظر میرسد و لااقل در شرایط کنونی صاحبان آن تمایلی برای آن نشان نمیدهند. فروش آن به بخش دولتی ازجمله حوزه هنری و یا بنیاد سینمایی فارابی از دیگر گزینههای مطروحه است. این صحبتها درحالی مطرح میشود که تغییر کاربری این سینما را باید امری غیرممکن دانست.
نباید رسانهای میشد؛ ولش کنید
در همین حال علیخانی پس از انتشار خبر تعطیلی «عصر جدید» به آنا میگوید که «طرح این اتفاق در همین دو سه روز دردسر و اعصاب خردکن شده. صلاح این است که دیگر حرفی زده نشود.» فرحبخش نیز ترجیح داد که سکوت کند و به قول معروف با «ولش کنید» ماجرا را فیصله دهد!
فعلا مشخص نیست مرحله بعدی حواشی تعطیلی احتمالی «عصر جدید» چه باشد. آیا قرار است این سینما در عملی انجام شده به بخش دولتی واگذار شود و یا اساسا کاربری جدیدی برای آن در راه است، هرچند که شاید هیچکدام از این اتفاقات به سرعت رخ ندهند و باید منتظر گذر زمان بود. با این حال درحال حاضر و تا اطلاع ثانوی این سینما فعالیت خود را همانند ماههای گذشته به طور کلی به حالت تعلیق درآورده است.
ارسال نظر