مدیرکل سابق مطالعات و توسعه دانش و مهارت‌ های سینمایی سازمان سینمایی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: اغلب برنامه ها و سریال های تولید شده در رسانه ملی تنها با باور و اعتقادات مدیران تهیه می شود و نهایتاً اگر خوش بینانه نگاه کنیم این خود تهیه کنندگان هستند که سریال ها را مطرح می کنند.

وی ادامه داد: اما نیاز اساسی در رسانه ملی این است که مجموعه مدیریتی بر اساس نیازهای روز جامعه و علاقه مردم باید تشخیص دهد که چه اثری تولید شود و تولید آثار نباید بر اساس اتفاق و تصادف باشد.

این سینماگر سپس با بیان اینکه حتی برنامه ریزی برای زمان پخش آثار نمایشی در رسانه ملی بسیار مهم است اظهار داشت: به عنوان مثال سریال «گاندو» اگر در ایام نوروز پخش نمی شد باز هم مخاطب خود را داشت. بی تردید در ایام نوروز ما نیازمند نمایش آثار مفرح و طنز بودیم به ویژه آنکه بعد از فشارهای روحی و روانی بخش عمده ای از آحاد افراد جامعه به دلیل گسترش بیماری کرونا این نیاز احساس می شد که مدیران رسانه ملی باید برنامه ریزی دقیقی برای پخش این قبیل آثار داشته باشند.

فارسیجانی در همین راستا متذکر شد: علاوه بر سهم کمرنگ آثار طنز در نوروز ۱۴۰۰ ما شاهد افت شدید کیفی سریال ها نیز بودیم. بسیاری از سریال ها از جهات گوناگون از جمله فیلمنامه، محتوا، بازی بازیگران و... منطبق با فضای امروز جامعه نبودند و نتوانستند مردم را ترغیب به تماشای آثار کنند.

وی افزود: به جز سریال «نون. خ۳» که با ماسک زدن بازیگرانش سعی کرده بود وجود کرونا را نشان داده و حال و هوای روز جامعه را به تصویر بکشد مابقی آثار هیچ سنخیتی با فضای روز جامعه نداشتند. از سوی دیگر قصه های دم دستی سریال ها باعث شده بود تا این آثار نتوانند در رقابت با سریال های خارجی جذابیت ویژه ای برای مخاطب فراهم کنند.

این کارشناس فرهنگی با تأکید بر اینکه عدم سرمایه گذاری مناسب در حوزه پژوهش های محتوایی و عدم نیازسنجی مخاطبان باعث تولید سریال هایی می شود که عامه مردم با آن ها ارتباطی برقرار نمی کنند تصریح کرد: یکی دیگر از دلایل عمده بی توجهی مردم به سریال ها این است که مدیران رسانه ملی از عقبه فکری نخبگان، جامعه شناسان، روانشناسان، کارشناسان دینی، کارشناسان رسانه و... نیز به خوبی بهره نمی برند و به همین علت سریال های امروز رسانه ملی اغلب تداعی گر آثار ۲ تا ۳ دهه قبل هستند!

وی متذکر شد: این اتفاق در حالی است که سریال های جدید در شبکه های دنیا از جهت فرم و ساختار جذاب هستند؛ ما اوایل فکر می کردیم کمبود بودجه عامل پسرفت سریال ها در کشورمان است اما حالا که می بینیم اسپانسرهای قوی از تولید سریال ها حمایت می کنند باز هم اوضاع همین است!

فارسیجانی در بخش دیگری از اظهاراتش به این مورد اشاره کرد که امسال مردم بیشتر به سمت آثار نمایش خانگی رفتند و در این باره خاطرنشان کرد: برخی آثار شبکه نمایش خانگی چون خطوط قرمز را رد می کنند و از نظر فرم و ساختار قوی تر از سریال های تلویزیون هستند توانستند نظر تعداد بیشتری از مخاطبان را به خود جلب کنند.

وی ادامه داد: از جهت محتوا نظارتی روی آثار شبکه نمایش خانگی نیست و این آثار خط قرمزهایی را رد می کنند که مردم دیگر نیازی به تماشای سریال های ترکی و... ندارند! این نقیصه ای است که باید برای آن چاره جویی کرد، باید از همین حالا فکر کرد و برای این معضل اساسی چاره اندیشی داشت چرا که به زودی ماه مبارک رمضان از راه می رسد و مردم نباید مجددا به سمت شبکه نمایش خانگی و ماهواره ها بروند.

استاد دانشگاه «رسانه و سینما» تأکید کرد: مسئولان باید به فکر چاره باشند باید از کارشناسان کمک بگیرند تا راه حل خوبی برای این ضعف های اساسی در رسانه ملی پیدا شود. اگر اهتمامی باشد همه ما حاضر هستیم به رسانه ملی کمک کنیم تا از بن بست موجود خارج شود. متأسفانه امروزه مشت رسانه ملی خالی است و همه ما نگران هستیم که مدیران رسانه ملی برای جذب بیشتر مخاطب از خط قرمزها عبور کنند.

وی در پایان این گفتگو متذکر شد: رسانه ملی با حفظ جذابیت و تنوع فرم و ساختار و ارتقای حرفه ای با ابتکار و خلاقیت باید مردم را به سمت خود جلب کند و همه ما امیدواریم که به زودی شاهد چنین اتفاقی باشیم.