به گزارش سینماپرس، نسخه مرمت‌شده فیلم سینمایی «بدوک» نخستین ساخته مجید مجیدی در سال ۱۳۶۹، عصر دیروز (یکشنبه ۹ خرداد) در سی‌وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمد.

امیر اسفندیاری معاون دبیر و رئیس دبیرخانه مرکزی جشنواره در ابتدای نمایش فیلم گفت: فیلم «بدوک» ساخته سال ۶۹ و ازجمله فیلم‌هایی بود که نگاهی به واقعیات داشت. وقتی این فیلم ساخته شد و به کن رفت، یک کارگردان مؤلف دیگر از سینمای ایران معرفی شد. این فیلم در دهمین جشنواره فیلم فجر شرکت کرد و دو جایزه برای فیلم‌نامه گرفت، ضمن این‌که جایزه بهترین فیلم اول را هم دریافت کرد. مجیدی بعد از این فیلم، ۱۰ فیلم دیگر ساخت که جدیدترین فیلمش در ونیز درخشید. می‌توانم به جرأت بگویم که اتفاقاتی که برای دیگر فیلم او با نام «بچه‌های آسمان» رخ داد، بازار آمریکا را روی ایران باز کرد. «بچه‌های آسمان» اولین فیلم از ایران بود که نامزد اسکار شد و در دنیا ۵ میلیون دلار فروخت و این راه برای سینمای ایران باز شد، به‌طوری‌که حالا به فیلم‌هایی رسیده‌ایم که در دنیا خوب می‌درخشند، بازار خود را در دنیا دارند و پخش‌کنندگان منتظر هستند تا ببینند فیلم بعدی کارگردانان آنها چیست.

مجیدی هم پیش از اکران این فیلم در سخنانی کوتاه اظهار کرد: از جشنواره، آقای عسگرپور و آقای اسفندیاری تشکر می‌کنم که این فرصت را برای نمایش دوباره «بدوک» که ۳۱ سال پیش ساخته شده بود، به وجود آوردند. از سوی دیگر به جشنواره هم تبریک می‌گویم که توانست در میان ۱۶ جشنواره برتر قرار بگیرد. این امر محصول تلاش همه دست‌اندرکاران جشنواره، به ویژه رضا میرکریمی بود که تلاش زیادی کرد، من از نزدیک شاهد تلاش‌های او بودم. خدا را شکر که در نهایت تلاش دست‌اندرکاران نتیجه داد، چون پیوستن به فیاپف دستاورد بزرگی برای سینمای ایران است. جا دارد که از همه کسانی که در طول این سال‌ها برای جشنواره زحمت کشیدند، تشکر کنم.

* سینمای ایران سفیر نجیبی از ایران است

مجیدی ادامه داد: من دوست دارم این‌جا درباره وضعیت سینمای ایران کمی صحبت کنم؛ این سینما با همه نامهربانی‌ها، نقدهای ناصواب و البته گاهی صواب، دریچه‌ای را به روی دنیا باز کرد. بارها شاهد بودم که افراد در فستیوال‌ها تنها نامی از ایران شنیده بودند. آن هم از طریق برخی جراید که تبلیغات سوئی داشتند. حتی در فستیوالی در ژاپن دیدم که مردم بیشتر نام ایران را با جملاتی مانند این‌که حامی تروریست است، می‌شناختند. آنها می‌گفتند با دیدن فیلم‌ها، دریافتیم کشوری که چنین آثاری دارد، نمی‌تواند تروریست باشد. این فیلم‌ها نشان می‌دهد کشور شما پشتوانه بزرگ فرهنگی دارد. سینمای ایران سفیر نجیبی از ایران است که پرچم کشور ما را در همه‌جا به اهتزاز درآورده و توانسته کشور ما را نمایندگی کند. من هم خوشحالم که سهم کوچکی در این معرفی بزرگ داشتم و از همه عزیزانی که در طول این سال‌ها کنار ما بودند تا آثار ما دیده شود، تشکر می‌کنم.

کارگردان فیلم «خورشید» مطرح کرد: یکی از رسالت‌های سینماگران این است که مرهم آلام و دردهای مردم کشورشان باشند. خیلی وقت‌ها که نقدی می‌شود، مسئولان برنمی‌تابند و این موضوع پسندیده نیست، اما وظیفه سینماگر نقد و تسهیل‌کنندگی است و او باید زوایای پنهان را نشان بدهد. «بدوک» یکی از همان آثار است. این فیلم مسائل سیستان و بلوچستان را به تصویر می‌کشد. این منطقه، منطقه‌ای محروم است و توجه کمی به آن شده و می‌شود. بنابراین نمی‌توانیم چشممان را ببندیم و به مسائل نگاه نکنیم. یادم است ساخت «بدوک»، باعث تحول در منطقه شد یعنی مسئولان با آن منطقه آشنا شدند. به‌طوری‌که هنوز وقتی بعد از سال‌ها به آنجا می‌رویم برخی نگران می‌شوند که نقطه‌ضعف‌ها را عیان کنیم. وقتی فیلم ساخته شد، بی‌مهری‌های زیادی از سوی مسئولان به آن شد، اما مرتضی آوینی یکی از حامیان بزرگ فیلم بود و به تنهایی پشت فیلم ایستاد. اگر او نبود شاید مسیر فیلم به گونه‌ای دیگر می‌شد. آن زمان آقا مرتضی گفت وظیفه هنرمند تصویرگری آلام است.

این کارگردان در پایان توضیح داد: «بدوک» روزنه بزرگی را برای من باز کرد؛ هرچند باعث شد چندسالی نتوانم کار کنم. بعداز این فیلم، فیلم‌نامه‌های من مورد بی‌مهری قرار گرفتند، اما مجموع این اتفاقات باعث شد از حوزه بیرون بیایم. در نهایت سخت‌کوشی، تلاش و لطف خدا باعث شد این مسیر ادامه‌دار باشد. در پایان، از همه کسانی که زمینه نمایش مجدد این فیلم را به وجود آوردند، تشکر می‌کنم.

پیروز حناچی شهردار تهران و احمد مسجد جامعی وزیر اسبق ارشاد در نمایش این فیلم حضور داشتند.

سی‌وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، از ۵ تا ۱۲ خرداد ۱۴۰۰ به دبیری محمدمهدی عسگرپور نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده سینما در تهران، در حال برگزاری است.

* بازدید اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس از جشنواره جهانی فیلم فجر

جمعی از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس با حضور در پردیس چارسو، محل برگزاری سی‌وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به تماشای فیلم «گیسوم» نشستند.

این اعضا که متشکل از حجت‌الاسلام مرتضی آقاتهرانی رئیس کمیسیون فرهنگی، بیژن نوباوه نایب‌رئیس، حجت‌الاسلام مجید نصیرایی، حجت‌الاسلام حسین جلالی، زهره‌سادات لاجوردی، سیدمجتبی محفوظی، امیرحسین بانکی پورفر و عباس سرمست بودند، در بخشی از این دیدار با محمدمهدی عسگرپور دبیر این رویداد سینمایی به گفتگو نشستند.

در ادامه، اعضای این کمیسیون به تماشای فیلم سینمایی «گیسوم» ساخته نوید به‌تویی نشستند.

* «گیسوم» قصه هویت و بازگشت است

نوید به‌تویی کارگردان فیلم سینمایی «گیسوم» در نشست خبری فیلمش درباره شکل‌گیری ایده آن گفت: تشکر می‌کنم که در این شرایط کرونا وقت گذاشتید و فیلم من را دیدید. از همه بازیگران و عوامل فیلم سپاسگزارم. «گیسوم» از هویت چندهزار ساله ایران می‌آید. بسیاری از مردم کشورهای اروپایی از علاقه خود به جستجوی هویت ایران می‌گویند. «گیسوم» قصه‌ای به دنبال حل سوتفاهم‌ها و چرایی است. درباره علت گفت‌وگو نکردن و گسست‌های ایجاد شده است و «گیسوم» را می‌توان قصه هویت و بازگشت دانست.

او ادامه داد: یک فیلم اگر خوب است، مدیون گروه عوامل و همه همکاران است و من از همه همکارانم در این فیلم تشکر می‌کنم. به نظرم، سرعت زندگی در این فیلم لحاظ شده است و تدوین آن ۹ ماه طول کشید، تا به آنچه می‌خواهیم برسیم. بازیگران نیز ۵۰ روز تمام‌مدت همراه ما بودند.

شاهرخ فروتنیان بازیگر این فیلم بیان کرد: در زمانه عشق‌های ناپایدار، «گیسوم» قصه‌ای دوست‌داشتنی دارد. امیدوارم حال خوشِ من نسبت به این فیلم از کار برداشت شده باشد.

او از بازی سلمان فرخنده، بازیگر نقش تیرداد تمجید و عنوان کرد: قصه فیلم درباره عشق‌های در کتاب‌ها است، اما این فیلم، قصه عشق والاتری را هم دربرمی‌گرفت که نقش پدر فیلم، آن را بر دوش می‌کشید.

سلمان فرخنده بازیگر نقش «تیرداد» هم بیان کرد: شخصیت‌ها قبل از ایفای نقش توسط نویسنده خلق می‌شوند، هرکدام رنگ و جنس خاصی و سهمی در پیشبرد قصه دارند. ما با نشانه‌های نوید به‌تویی تلاش کردیم، چیدمان متن و ایده کارگردان را اجرا کنیم. دو سال از ساخت این فیلم گذشته است و به‌جز تلاش همه عوامل و بازیگران، دو نقطه عطف فیلم؛ مهدی سعدی در تدوین و محمد رسولی در فیلمبرداری است.

شبنم گودرزی بازیگر نقش «کیارا» نیز عنوان کرد: از این که در شرایط سخت این روزها، با ما همراه هستید، تشکر می‌کنم. سوتفاهم‌هایی برای کیارا در «گیسوم» از سوی دوستان نزدیکش وجود دارد. کیارا در قصه به‌دنبال کمک به ایوا است و سعی می‌کند فرانچسکو را به ایوا نزدیک کند تا وصال میان آن‌ها مثل دیگر کارهای کیارا که آن ها را ناتمام می‌داند، بی‌نتیجه نباشد. به نظرم، حرف عمده قصه، علت حرف نزدن آدم‌ها با یکدیگر است.