کارگردان فیلم های سینمایی «تعارض» و «روایت ناپدید شدن مریم» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه در همه ادوار گذشته روحی بر بخش های فرهنگی کشور به ویژه سینما حاکم بوده که کمیت جای کیفیت را گرفته، در واقع می توان به این صورت تعبیر کرد که پوسته جای مغز را گرفته و خوب قطعاً این اتفاق بسیار تلخ و ناراحت کننده است.

وی ادامه داد: مدیران سینمایی در حالی توجه به جشنواره ها را در اولویت کارهای شان قرار داده اند که مردم روز به روز بیشتر با سالن های سینما قهر می کنند و سینمای ایران رسماً یک هنر-صنعت ورشکسته است که بیش از ۹۰ درصد آثار آن با شکست شدید مواجه می شوند.

این سینماگر سپس با بیان اینکه جشنواره ها در همه کشورهای دنیا ماهیت مشخص دارند اظهار داشت: شاید در جشنواره به صورت بالقوه فیلم های جذابی حضور داشته باشند اما به صورت بالفعل شاید قدرت این را نداشته باشند که مردم را به سالن های سینما بکشانند.

لطفی خاطرنشان کرد: در ایران هم این ظرفیت تنها در جشنواره ملی فجر وجود دارد و متأسفانه هیچ گاه هیچ یک از جشنواره های سینمایی دیگرمان نه نتوانسته اند استعدادی را کشف کنند، نه تأثیری بر استقبال مردم از سینما داشته اند و نه هیچ عایدی و دستاورد مثبتی برای سینمای کشور به همراه داشته اند.

این عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران تصریح کرد: جشنواره های سینمایی عملاً دیگر هیچ کارکردی ندارند؛ جشنواره ها موقعی می توانند کارکرد مثبت و دستاورد داشته باشند که از فیلمسازان حمایت کنند؛ ما طی همین یک دهه گذشته چه میزان فیلمسازان خوب اول را داشتیم که دیگر نتوانستند مبادرت به تولید اثر کنند؟ یا مثلاً چرا در همین جشنواره فیلم کوتاه این سیاست وجود ندارد که از کارگردان برگزیده برای ساخت اولین فیلم بلندش حمایت کنند؟

وی در خاتمه این گفتگو تأکید کرد: متأسفانه اصل برگزاری جشنواره ها در کشور ما به این صورت است که یک بودجه ای وجود دارد و این بودجه باید حتماً در جایی به اسم جشنواره خرج شود که خوب قطعاً این اتفاق هیچ گام رو به جلویی برای سینمای ما محسوب نمی شود و بدتر سینما را به عقب می راند.