خبرنگار فرهنگی روزنامه کیهان در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ما غیر از برخی نمونه های انگشت شمار و تک ستاره هایی که گاهی با فرم و محتوایی تمیز و متعالی در این سینما می درخشند، هنوز هم فاقد یک جریان قدرتمند و فراگیر با عنوان «سینمای جمهوری اسلامی» هستیم. قطعاً یکی از جنبه های بازسازی فرهنگ، احیاء و نوسازی سینما مطابق با شاخص های مترقی و انسان ساز مکتب جمهوری اسلامی است.

وی ادامه داد: شهید آوینی حدود ۳۰ سال قبل حرف مهمی درباره جشنواره فیلم فجر زد که می توان این سخن را به تمامیت مدیریت فرهنگی و سینمایی در کشورمان تعمیم دهیم. او گفت: «ما در جست وجوی چه هستیم؟ جلوه فروشی و شهرت طلبی؟ تکنیک برتر؟ کسب وجهه دموکراتیک در نزد غربی‌ها و غرب‌زدگان؟ پرورش سینماگرانی که بتوانند جوایز جشنواره‌های از ما بهتران را درو کنند؟ اعتراف به ۱۰ سال اشتباه!؟ از بین بردن و انکار همه دستاوردهای گرانقدر ۸ سال دفاع مقدس؟... و یا همراهی و همزبانی با امتی که علمدار مبارزه برای احیای اسلام در سراسر جهان هستند؟ کدام یک؟» اگر قصد بازسازی انقلابی حوزه فرهنگ و هنر در کشورمان را داریم، یک بار برای همیشه و به طور قطعی و صریح باید این پرسش ها را مطرح و پاسخ آنها را برای خودمان مشخص کنیم.

عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در همین راستا اظهار داشت: دلیل اینکه برخی از حوزه ها به شکوفایی رسیده اند و امروز مایه افتخار ما هستند این بوده که به این سوالات جواب داده ایم و همه چیز تعریف شده است؛ مثلاً در حوزه دفاعی و سیاست بین الملل؛ همه می دانیم که موضع نظام جمهوری اسلامی در قبال رژیم صهیونیستی چیست، تکلیف ما با تمامیت ارضی کشورمان مشخص است، همه بر سر حفظ امنیت ملی متفق النظر هستیم و هر کس بخواهد به این اصول آسیب بزند با برخورد صریح و قاطع ما مواجه می شود و هر کس به تقویت آنها کم کند تشویق و تحسین می شود.

فهیم تأکید کرد: اما در حوزه مدیریت فرهنگی و اقتصادی بجای تعریف، همواره با تعارف کار شده است و نتیجه اش ولنگاری روزافزون و بحران های پی در پی بوده است. ما هنوز هم تکلیفمان با خیلی از جنبه های فعالیت فرهنگی مشخص نیست. در نتیجه فقدان یک سند ملی در حوزه فرهنگی، ما همیشه بین نحله ها و سبک ها و سلیقه های مختلف سرگردان هستیم. در آمریکا هیچ تفاوتی نمی کند که اوباما روی کار باشد یا ترامپ و بایدن، هالیوود همواره بر اساس اصول و قواعد تعیین شده ای کار می کند. اما در ایران هر دولت و بلکه هر وزیری روی کار می آید یک راهبرد متفاوت و بلکه متضاد را در پیش می گیرد و تا قبل از آنکه این راهبرد عملیاتی شود وزیر بعدی می آید و مسیر خاص خودش را در پیش می گیرد. به نظرم برای بازسازی انقلابی در حوزه فرهنگ، چاره ای نداریم جز اینکه یک سند راهبردی و کلان، منبعث از دیدگاه های مقام معظم رهبری برای مدیریت فرهنگی نوشته شود. اگر آقای دکتر اسماعیلی، وزیر ارشاد دولت سیزدهم بانی این حرکت باشد، کار بزرگی را به نام خودشان ثبت خواهند کرد.

این روزنامه نگار یادآور شد: من در بیانات رهبر انقلاب در دیدار اعضای دولت جدید با ایشان چند نکته را برجسته دیدم که همه آن ها لازم و ملزوم یکدیگر هستند. مطابق با این بیانات، عرصه فرهنگ و رسانه نیازمند بازسازی انقلابی، توأم با خردمندی و عقلانیت و با پرهیز از حرکت بی هوا و حساب نشده است. شکوفایی ابزارهای فرهنگی با میدان دادن به ابتکارات نیروهای جوان و همچنین مقابله با فساد فرهنگی نیز در کنار این مسائل از سوی معظم له مطرح شده است.

وی ادامه داد: اشاره ایشان به تعارض بازسازی انقلابی عرصه فرهنگ با پرهیز از حرکت های حساب نشده و بی هوا به این دلیل است که متاسفانه بعد از گذشت چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی هنوز در عرصه فرهنگی دچار نوعی بلاتکلیفی و سرگردانی هستیم. برخلاف عرصه های نظامی و امنیتی و دفاعی که دارای سیاست های کلان و اصول مشخص و قطعی و تعیین شده است در حوزه های اقتصادی و فرهنگی فاقد سیاست گذاری کلان بوده ایم و رفتارهای نظام در این دو حوزه مهم، سرگشته و آشفته و بعضا در تناقض با هویت اسلامی و ایرانی و آرمان های انقلابی بوده است.

فهیم در پایان این گفتگو خاطرنشان کرد: حوزه مدیریت فرهنگی در دولت و به ویژه در سینما طی سال های اخیر مصداق بارز کار حساب نشده و بی هوا بوده است. این نشان می دهد که برای بازسازی انقلابی حوزه فرهنگ باید سیاست گذاری و چشم انداز و یک طرح کلان ملی و عملیاتی داشته باشیم. یعنی باید مشخص شود که مثلاً تعریف ما از سینمای دفاع مقدس و تفاوت آن با سینمای ضدجنگ چیست؟ حضور بین المللی سینماگران ایرانی باید چگونه باشد که افتخار آمیز و موجب شکوفایی سینمای ایران شود؟ جشنواره ها چه کارکردی دارند؟ چه مفاهیمی در سینما ملی و چه مفاهیمی ضدملی هستند؟ نسبت سینما با آسیب های اجتماعی و بی عدالتی چیست و تفاوت سینمای آرمانگرا و عدالتخواه با سینمایی که سیاه نمایی می کند چیست؟ فرم و محتوا چه نسبتی با یکدیگر دارند و...