به گزارش سینماپرس، جلسه شورای صنفی نمایش امروز ۳ آبان ماه با حضور اعضا در محل اتحادیه تهیه‌کنندگان سینمای ایران تشکیل و در ابتدای جلسه از یک عمر تلاش غلامرضا فرجی در دوران عضویت او در شورای صنفی نمایش قدردانی شد.

در این جلسه با درخواست اکران فیلم سینمایی «تومان» ساخته مرتضی فرشباف از ۱۲ آبان ماه، فیلم سینمایی «آپاچی» ساخته آرش معیریان از ۲۶ آبان ماه، «شهر گربه‌ها» ساخته سیدجواد هاشمی و «آتابای» ساخته نیکی کریمی از ۳ آذرماه، «ملاقات با جادوگر» به کارگردانی جمشید بهرامیان و «جوجه تیغی» ساخته مستانه مهاجر از ۱۰ آذرماه، «بندر بند» ساخته منیژه حکمت از ۱۲ آذرماه، «بی همه چیز» ساخته محسن قرایی مقدم از ۱۷ آذرماه، «تی تی» ساخته آیدا پناهنده از ۲۴ آذرماه و «عروس مردم» به کارگردانی مجید توکلی از ۱ دی ماه موافقت شد.

اقدام شورای صنفی نمایش از آن جهت قابل تامل است که فیلم سینمایی «بی همه چیز» از اسم تا رسمش، فحش و فضیحت‌نامه‌ای است بر ضد مقام «پدر» و جایگاه «ولایت» و «رهبری» در امروز جامعه اسلامی ایران. اثری که رسما به تمام ملت ایران توهین کرده و پیر و جوان ایشان را در حسرت بازگشت ایران نوین و صدقه گرفتن از مدرنیته و ... در چنان فلاکتی ترسیم می‌نماید که کاسه دریوزگی برسردارند و این جامعه‌سازی به صراحت محصول روابط امامت و تقابل ایشان در پذیرش مدرنیته تصویر می‌شود. جامعه‌ای که از منظر پدید آورندگان «بی همه چیز» دیگر حتی اجازه فرار و ترک وطن را هم به «امیر» خود نمی‌دهد و در نهایت امام و «امیر» را به انتهای خط رسانده و تصمیم به تمام کردن همه چیز به وسیله زیر چهارپایه زدن و حلق‌آویز خود می‌رساند. اثری با ادعای اقتباس سینمایی از نمایش‌نامه‌ای تراژیکمدی به نام ملاقات بانوی سالخورده (The Visit of the Old Lady) که توسط یک نویسنده پروتستان مسلک سوئدی به نام فردریش دورنمات (Friedrich Dürrenmatt) نوشته شده؛ اما در واقع فیلمی است که سعی دارد تا به صورتی کاملا سیمبلیک و با فریاد زدن نمادها و نشانه‌های بسیار پُررنگ و به نوعی گُل درشت، به ترسیم ذهنیت خود از ایران امروز بپردازد و با دستمایه قرار دادن یک روستا و روایت داستانی در زمان پهلوی دوم و ... ضمن کسب مجوزهای وزارت ارشاد؛ عملا به اثری کاملا شاخص و جدید در ژانر فلاکت تبدیل شود. اثری که با ادبیاتی کاملا واضح و صریح، تمام مردم ایران را موجوداتی مفلوک معرفی می‌کند که با پول، قابل خرید و فروش هستند. موجوداتی که از یک سو دل در گرو «امیر» و رهبر خود دارند و از سوی دیگر با رای خود به امید آینده‌ای بهتر، در رفراندوم قتل و کُشتن «امیر» شرکت کرده و ...