سیدرضا منتظری: بی‌تردید یکی از بزرگترین مشکلات جشنواره فیلم فجر در دولت تدبیر و امید تخصیص پردیس سینمایی ملت به عنوان محل استقرار اهالی رسانه بود. امکانات اندک پردیس سینمایی ملت در تمامی این سال ها مشکلات بسیار زیادی را برای اهالی رسانه پدید آورد؛ از قطعی مکرر اینترنت گرفته تا قطع برق هنگام نشست‌های رسانه‌ای؛ از کمبود پارکینگ گرفته تا سالن‌های کوچکی که در بعضی سانس‌ها به دلیل پر شدن ظرفیت، جایی برای نشستن نداشتند. از سوی دیگر عدم دسترسی این سینما به وسایل نقلیه عمومی از جمله مترو و اتوبوس و واقع شدن این مکان در مجاورت یکی از بزرگراه‌های پرترافیک مشکلات دسترسی اهالی رسانه را دو چندان کرده بود و همچنین جداسازی اهالی رسانه از هنرمندان و تخصیص پردیس سینمایی باغ کتاب به سینماگران باعث شده بود تا بسیاری از اهالی رسانه به آنها دسترسی نداشته باشند و در جریان پوشش خبری خلل جدی ایجاد شود. اتفاقی که قطعاً نه به نفع جشنواره بود و نه به نفع اهالی رسانه و سینماگران!

همچنین در این سال ها حضور پرشمار عکاسان اینستاگرامی و گردانندگان کانال‌های زرد تلگرامی هم مشکلی جدی به مشکلات اهالی رسانه افزوده بود به علاوه آنکه مکانی بسیار پرت و کوچک با چند کامپیوتر معدود برای اهالی رسانه در نظر گرفته شده بود. همه این اتفاقات دست در دست هم داده بود تا اکثریت اهالی رسانه دل خوشی از این مکان نداشته باشند و در یادداشت‌ها و گزارش‌های‌ خود این مطالبه را از مسئولان داشته باشند که آنها را به برج میلاد بازگردانده یا سینمایی با امکانات مناسب در اختیارشان بگذارند.

در این سال های پر از درد برای سینما، ده‌ها دبیر فرهنگی و فعال رسانه‌ای از رسانه های فرهنگی، هنری و سینمایی کشور با دیدگاه‌های سیاسی و عقیدتی مختلف، در بیانیه‌ای از مدیران جشنواره خواستند تا مانع از حضور شبه رسانه‌های تلگرامی و اینستاگرامی در کاخ جشنواره شوند. در این بیانیه تأکید شده بود برخی سایت‌هایی که صرفاً به انتشار مطالب کپی و یا زردنویسی‌های حاشیه‌دار می‌پردازند و یا صرفاً در ایام منتهی به جشنواره شروع به فعالیت می‌کنند در مکانی غیر از کاخ رسانه‌ها به تماشای آثار جشنواره بنشینند. هدف اصلی و نهایی این اتفاق حرکت در مسیر قانون مداری بوده که می‌تواند نقطه عطفی در تاریخ سینمای کشور باشد. امید است مسئولان چهلمین جشنواره فجر انقلاب اسلامی با عنایت به درخواست مکرر اهالی رسانه طی سال های گذشته تدبیری جدی بیندیشند تا دیگر در بلوغ چهل سالگی جشنواره فیلم فجر انقلاب شاهد این اتفاقات ناگوار نباشیم.

همچنین با توجه به حضور انبوه فیلم های تلخ، سیاه، ضداخلاقی، ضدخانوادگی و زننده در جشنواره های فیلم فجر سال های اخیر انتظار می رود دولتمردان سیزدهم با سخت گیری بیشتر مانع جدی برای ورود آثاری به جشنواره فیلم فجر انقلاب شوند که با گفتمان انقلاب اسلامی هیچ سنخیتی ندارند. جشنواره اگر حتی با ۱۰ فیلم برگزار شود اما آن تعداد فیلم در راستای سیاست های کلان فرهنگی و هنری نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران باشند بسیار زیبنده تر است تا اینکه سرشار از فیلم هایی باشد که بعضاً هویت ملی، دینی و اخلاقی مخاطبان را نشانه می گیرند. مدیران سینمایی باید جشنواره فجر انقلاب را به هویت اصلی خود رجعت دهند و این اتفاق رخ نمی دهد مگر با نظارت بسیار جدی و سخت گیرانه!

از سوی دیگر در این سال ها سیاستگذاری های نابخردانه باعث رنجش خاطر بسیاری از فعالان عرصه فیلم کوتاه را به وجود آورد که انتظار می رود دولت سیزدهم در این باره تجدیدنظری عاجل داشته باشد.

سیاست عجیبی که مشخص نیست بر چه پایه و اصولی در این سال ها بنیان گذاشته شد این بود که تنها فیلم های کوتاهی که توانسته باشند در جشنواره ای نظیر جشنواره فیلم تهران شرکت کرده باشند و رتبه گرفته باشند برای حضور در جشنواره فجر انقلاب پذیرفته می شوند که این اتفاق با اعتراض تعداد کثیری از فیلم سازان فیلم کوتاه روبرو شد که فیلم هایشان از حضور در جشنواره فیلم کوتاه تهران باز مانده بود. بی شک برای این دسته از فیلمسازان باید موقعیتی فراهم شود که شانس خود را برای دیده شدن و رقابت در مهمترین رویداد سینمایی کشور امتحان کنند و این رویداد سینمایی بتواند کاشف استعدادهای جدید باشد.