به گزارش سینماپرس فتحعلی اویسی زادهٔ ۲۱ دی ۱۳۲۴ و فارغ‌ التحصیل کارگردانی و بازیگری سینما از دانشگاه ایالتی تگزاس در سال ۱۳۵۳ بود و در خوانندگی هم دستی داشت. اویسی در همان سال به ایران بازگشت و آغازِ فعالیت سینمایی‌ اش، بازی در فیلم «قدغن» از علیرضا داوودنژاد در سال ۱۳۵۷ بود.

او پس از اتمام تحصیل عضو سیمای جمهوری اسلامی ایران شد و در دهه ۱۳۶۰ در فیلم‌های بسیاری بازی کرد و چند فیلم را هم کارگردانی کرد. اویسی در اوایل دهه هفتاد دوباره به کارگردانی روی آورد و سومین فیلم بلندش «مریم و میتیل» را ساخت که فیلم موفقی بود. فتحعلی اویسی در نیمه دوم دهه هفتاد در تلویزیون بسیار فعال بود. در سینما هم بازی ماندگار او در فیلم‌ های «ناخدا خورشید» (ناصر تقوایی، ۱۳۶۵)، «سرب» (مسعود کیمیایی، ۱۳۶۷)، «هی جو» (منوچهر عسگری نسب، ۱۳۶۷)، «بانو» (داریوش مهرجویی، ۱۳۷۰)، «جهان پهلوان تختی» (علی حاتمی و بهروز افخمی، ۱۳۷۶) و «مومیایی ۳» (محمدرضا هنرمند، ۱۳۷۸) در یادها مانده‌ است.

فتحعلی اویسی علاوه بر فعالیت در عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون، در خوانندگی نیز فعالیت داشت؛ قطعه «می‌زند باران به شیشه» از وی به محبوبیت رسید و در سال ۱۳۸۶ به همراه گروه موسیقی «آرپژ» در کاخ سعد آباد به اجرای کنسرت پرداخت. وی در سال ۱۳۹۱ به همراه پسرش آلبوم «خونه دل» را روانه بازار کرد.

هنرمندان مطرحی همچون: خسرو امیرصادقی و اصغر رفیعی جم همزمان با نوروز ۱۴۰۱ در فراق این هنرمند پیشکسوت سینمای کشور با سینماپرس گفتگو کردند و از او برایمان گفتند.

*****************

خسرو امیرصادقی بازیگر و تهیه کننده سینما که سابقه همکاری با زنده یاد اویسی در فیلم پرفروش «بله برون» را دارد به سینماپرس گفت: سابقه دوستی من با زنده یاد فتحعلی اویسی به پیش از انقلاب و بازی در تئاتر برمی گردد. ما سال های سال با یکدیگر همکاری می کردیم و زنده یاد سیروس گرجستانی هم با ما در یک تیم بود. من واقعاً خوشحالم که توانستم در فیلم «بله برون» ترکیب این دو هنرمند را با هم داشته باشم.

وی ادامه داد: در مورد زنده یاد اویسی مهمترین نکته ای که در ذهن دارم این است که فردی بسیار باهوش بود به نحوی که بعد از یک بار خواندن متن دیالوگ هایش را حفظ می شد و بدون تپق جلوی دوربین می رفت.

امیرصادقی با بیان اینکه علاوه بر هوش و ذکاوت، اویسی سرشار از خلاقیت در اجرای نقش بود اظهار داشت: او یکی از معدود هنرمندانی بود که در هر شخصیتی ایفای نقش کرد برای مردم جذاب و باورپذیر بود. از شخصیت سرهنگ در فیلم تقوایی گرفته تا سریال های طنز معروف به ۹۰ شبی با بازی وی جذاب و دلنشین می شد و مردم برای این هنرمند ارزش زیادی قائل بودند.

این هنرمند افزود: من معتقدم آموزه های او در آمریکا باعث شده بود تا چنین متفاوت بتواند جلوی دوربین رفته و هنرنمایی کند. بی تردید عرصه فرهنگ و هنر ایران با رفتن وی هنرمند بزرگی را از دست داد که هیچ وقت نمی تواند مشابه آن در سینما و تلویزیون ما پیدا شود.

اصغر رفیعی جم فیلمبردار پیشکسوت سینما که مدیریت فیلمبرداری ۲ فیلم به کارگردانی زنده یاد فتحعلی اویسی با نام ها «سربلند» و «مریم و میتیل» را در کارنامه اش دارد به سینماپرس گفت: زنده یاد اویسی یکی از معدود هنرمندان خوش مشرب و بذله گو، بسیار شیرین، دوست داشتنی، جذاب و بانمک بود. خوش مشربی او به حدی بود که واقعاً در پشت صحنه هیچ یک از عوامل نمی خواستند از او دل بکنند.

وی ادامه داد: من بسیار خوشحالم که مدیریت فیلمبرداری دو فیلم زنده یاد اویسی در مقام کارگردان را بر عهده داشتم. زنده یاد اویسی بعد از ساخت این فیلم ها و با اینکه «مریم و میتیل» فیلم موفقی هم شد بیشتر به سمت هنر بازیگری گرایش پیدا کرد و به عنوان کارگردان کار دیگری در سینما انجام نداد اما به هر صورت نام و یاد او سال های سال بر تارک فرهنگ و هنر این مرز و بوم خواهد درخشید.

رفیعی جم در پایان این گفتگو افزود: مردم هنرمندانی مانند زنده یاد اویسی را هرگز نمی توانند فراموش بکنند چرا که با آن ها لحظات خوشی را سپری کرده اند، غم های شان را فراموش کرده اند و ساعتی با آن ها خندیده اند. معتقدم این بزرگترین نعمتی است که خداوند به این هنرمندان داده که همیشه در قلب و ذهن من زنده باشند.