این استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: این اتفاق شوم که چند سالی است شکل فزاینده ای به خود گرفته و برخی افراد برای اینکه دیده شوند حیثیت و فرهنگ و ارزش ها و هنجارهای سنتی و ملی وضعیت اقتصادی، اجتماعی و روحی و روانی و فرهنگی ایران را به جهانیان و مردم خودشان بد جلوه می دهند، فاجعه بار است.

وی ادامه داد: این افراد سعی دارند به مردم تلقین کنند که هیچ امید و نور و روشنایی در زندگی کنونی و آینده شان وجود ندارد؛ بدیهی است که این تلقین نیندیشیده و نسنجیده است! این اتفاق بسیار تلخ است که ما این چنین به فرهنگ و هویت ملی خودمان در فیلم ها و سریال ها و حتی کارتون ها می تازیم. کسانی که این رفتارها را می کنند باعث می شوند تا این تلقین پذیری منفی در جامعه ایجاد شود که در نهایت این اتفاق منجر به آن می شود که همه به ویژه نسل جوان به کشور بدبین شوند و این اتفاق در درازمدت می تواند به فرارمغزها و سایر آسیب های اجتماعی از جمله خودکشی و... منجر شود.

قرایی مقدم سپس با تأکید بر اینکه هنرمندان نباید اقتدار نظام و کشور را با ساخت فیلم های سیاه تضعیف کنند تصریح کرد: مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان سینمایی، سازمان صدا و سیما و... باید وارد میدان شوند و ضمن تدبیر برای جلوگیری از استمرار روند تخریب گر این قبیل فیلمسازان آثار سینمایی و تلویزیونی امیدوارکننده و نشاط بخش تولید کنند.

این جامعه شناس متذکر شد: مدیران فرهنگی نباید به این قبیل فیلم های ناامیدکننده و غم افزا مجوز تولید و نمایش بدهند و اگر این کار را بکنند آن ها هم شریک همین کار نادرست و ناصواب فیلمسازان هستند و در جرم آن ها دخیل خواهند بود.

وی در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه ای کاش فیلمسازان و هنرمندان و مدیران فرهنگی ما کمی از خارجی ها توجه به وطن دوستی و وطن پرستی را یاد می گرفتند اظهار داشت: آمریکایی ها از طریق فیلم های سینمایی و حتی کارتون هایی مانند «تام و جری» و... سعی می کنند فرزندان و نسل نوین خود را تماماً آمریکایی بار بیاورند. دو جامعه شناس آمریکایی سال ها قبل تحقیقی انجام دادند به این نحو که دو سکه مشابه را به جوانان نشان دادند که یکی آمریکایی و دیگری انگلیسی بود با اینکه هر دوی این سکه ها یک اندازه بودند از آن ها پرسیدند کدام بزرگتر است همه گفتند سکه آمریکایی بزرگ تر است! این مصداق تلقین است که آمریکایی ها به نفع خودشان در آثار فرهنگی شان انجام داده اند اما ما همیشه تلقین منفی کرده ایم.

قرایی مقدم خاطرنشان کرد: مدیران فرهنگی نباید فراموش کنند که از طریق فیلم و کارتون و... اصالت های فرهنگی را می توان القا کرد. در بحث جامعه شناسی ارتباطات می گویند پیامت را خوشمزه کن، شیرین کن تا جوان آن را بپذیرد اما متأسفانه سریال ها و فیلم های ما عمداً یا سهواً می گردند نکات منفی جامعه و نیمه خالی لیوان را نشان می دهند. برای چه این کار را می کنند؟ چرا باید ناامیدی و بدبینی را نسبت به وضعیت موجود حال و آینده باید به اسم فیلم و سریال به خورد مردم داد؟

وی در پایان این گفتگو افزود: پرسش ما این است که چرا باید رو به فیلم های دلسرد کننده آورد؟ این اثرات منفی اش به خود ما و فرزندان مان می رسد. افراد مثل ربات و مجسمه می شوند. چرا ما در فیلم های مان سعی داریم این نکته را تلقین کنیم که در دنیا جز غم و اندوه چیزی وجود ندارد و هرچه هست و نیست بدی و زشتی و پلیدی است؟ من واقعاً برای این شرایط متأسفم و امیدوارم سیاست گذاران کلان فرهنگی هرچه زودتر تدبیری برای مواجهه با این بحران اندیشه کنند.