به گزارش سینماپرس امروزه سخن گفتن از ظرفیت‌ های دراماتیک و سینمایی مهدویت بسیار آسان شده چرا که سالانه فیلم های متعددی در سینمای جهان با محوریت مضامین آخرالزمانی ساخته و تولید می شوند؛ اصولاً موعودگرایی و مفاهیم آخرالزمانی، بستر دراماتیکی برای سینمای هالیوود است و تعداد فیلم هایی که مستقیماً یا ضمناً با این تم ها ساخته شده اند بیش از انتظارند.

اما مسأله اصلی اینجا است که سینمای هالیوود با علم کردن منجیان پوشالی در آثارش سعی دارد تا به مخاطبان فیلم هایش هرآنچه را که دوست دارد القا کند اما مدیران فرهنگی و سینمایی ما دست روی دست گذاشته اند و هیچ گام مثبتی در راستای ترویج سینمای مهدوی انجام نمی دهند و متأسفانه شاهد انفعال شدید آن ها در خصوص پرداختن به این موضوعات مهم و ارزشمند هستیم.

بی تردید کمترین انتظار از مدیران فرهنگی و سینمایی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به عنوان نظامی دینی و الهی این است که توجه ویژه به مقوله مهدویت و انتظار داشته باشد و سینمای کشور را به جای انبوه تولید فیلم های مبتذل، سیاه نما، سخیف و سطحی نگر به سینمای ارزشمند دینی و مهدوی بدهد.

سینماپرس همزمان با میلاد حضرت ولیعصر (عج) با پژمان کریمی و امیر اهوارکی دو تن از چهره های شناخته شده حوزه نقد و رسانه به گفتگو نشست و با آن ها در خصوص اهمیت پرداختن به سینمای دینی و مهدوی در جمهوری اسلامی ایران سخن گفت که ماحصل این گفتگوها در ذیل نقل شده است.

***********************

پژمان کریمی روزنامه نگار و منتقد سینما در این باره به سینماپرس گفت: یکی از نظریه پردازان غربی چندی قبل عنوان کرده بود برای زدن شیعه باید دو بال شهادت خواهی و مهدویت را از او بگیریم. این اظهار نظر نشان می دهد تا چه اندازه تفکر مهدوی و مهدویت در صیانت از ارزش ها و ترویج ارزش ها و نفی سلطه موثر است.

این کارشناس فرهنگی ادامه داد: یکی از ارکان مهم انقلاب اسلامی بر پایه مهدویت بنا شده و اگر مهدویت از تفکر شیعه حذف شود چیزی باقی نمی ماند چون ارزش ها ذیل این تفکر می توانند به منصه ظهور برسند.

کریمی با تأکید بر اینکه هنر دینی و اسلامی باید به مقوله مهدویت بپردازد متذکر شد: بی تردید تفکر شیعی منهای مهدویت هیچ معنایی ندارد؛ هنر اسلامی بدون تفکر مهدوی و آخرالزمانی عاری از ارزش و معنا است اما افسوس و هزاران دریغ که در این سال ها آنچنان که باید به این مقوله مهم پرداخته نشده است.

وی خاطرنشان کرد: البته در برخی حوزه های فرهنگی و هنری مانند ادبیات و هنرهای تجسمی و موسیقی گاهی به این مقوله مهم پرداخته شده اما سینما آنچنان که باید به تفکر مهدوی توجه نکرده است.

کریمی در این باره تصریح کرد: شاید کاهلی مسئولان دلیل این اتفاق بوده اما بنده معتقدم عمده دلیل بی توجهی به مضمون مهدویت در سینما به دلیل عدم اعتقاد به مهدویت توسط بدنه سینمای ایران بوده؛ بی شک اگر این بدنه به مهدویت اعتقاد داشتند مسئولان بی اعتقاد را لاجرم با خود همراه می کردند اما هر دوی این ها دست به دست هم داده اند تا ما شاهد ظهور و بروز تفکر مهدوی نباشیم.

این مجری سرشناس در پایان این گفتگو افزود: هنر دینی هنوز آنچنان که باید در قاب سینما تحقق پیدا نکرده چون تفکر مهدوی در سینما وجود ندارد؛ اما با توجه به اتفاقات جشنواره چهل و یکم می توانیم امیدوار باشیم با منزوی شدن سینماگران معاند و غیر همسو با باورهای الهی و فراهم شدن ظهور فیلمسازان مستعد و جوان شاید از حیث سیاست گذاری بتوانیم سینمای ایران را بدل به سینمایی مهدوی کنیم.

امیر اهوارکی عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران نیز در این خصوص گفت: واقعاً نمی دانم چرا در سینمای ایران به مسأله ظهور و منجی پرداخت نمی شود؟ در حالی که ما فیلم های زیادی را در سینمای هالیوود و اروپا شاهد هستیم که در آن منجی های قلابی مطرح می شوند و سازندگان شان تلاش می کنند با خلق قصه های دروغین اذهان را منحرف کنند اما ما که قصه های راست و حقیقی داریم آن ها را بیان نمی کنیم.

وی در پاسخ به این پرسش که به عقیده شما چرا مدیران فرهنگی و سینمایی که شعار ترویج سینمای دینی و انقلابی را می دهند سال های متمادی است که در این حوزه کار جدی انجام نداده اند تصریح کرد: مدیران باید به فرمایش حضرت امام (ره) در خصوص اینکه انقلاب اسلامی باید زمینه ساز ظهور باشد توجه کنند؛ متأسفانه ما هنوز پیام معمار کبیر انقلاب اسلامی را درک نکرده ایم؛ ایشان به صراحت فرمودند که ما انقلاب کردیم تا زمینه ساز ظهور باشیم. این نکته بسیار مهمی است که مسئولان باید به آن توجه جدی داشته باشند.

اهوارکی خاطرنشان کرد: ما باید خودمان را برای ظهور منجی آماده کنیم. ما باید بدانیم خود ما هستیم که می توانیم با عملکردتان باعث تسریع یا تعویق در ظهور حضرت حجت (عج) شویم. همه چیز دست ما است و باید این پیام را درک کنیم؛ ما باید پیام حضرت امام خمینی (ره) را در فیلم ها و سریال ها و آثار مستند پیاده سازی کنیم و این پیام مهم را در قالب کالای فرهنگی و هنری در جامعه بسط و گسترش دهیم.

این منتقد سینما در بخش دیگری از این گفتگو با انتقاد نسبت به مدیران فرهنگی متذکر شد: متأسفانه بسیاری از وزرای ارشاد ما زمانی که تازه وزیر می شوند معروف می شوند؛ یعنی ما قبلاً ایشان را نمی شناختیم و آن ها در حوزه فرهنگ و هنر اثرگذاری درستی نداشتند. شاید معدود وزرای ارشادی مانند علی جنتی و عطاالله مهاجرانی بودند که قبل از رسیدن به وزارت ارشاد شهرت داشتند اما خوب آن ها هم در چارچوب فضای اصلاحات و غربی فکر می کردند که هیچ فایده ای برای حوزه فرهنگ و هنر بالاخص سینمای ما نداشت.

وی تأکید کرد: متأسفانه من وقتی به همه این سال ها فکر می کنم یادم نمی آید وزیر ارشادی خودش به لحاظ فرهنگی شناخته شده و وزنه باشد و سپس وزیر فرهنگ شود. باید صریحاً بگویم که وزاری فرهنگ ما کوتوله هستند! به همین علت در یک دوره جشنواره فجر که شرکت می کنند فکر می کنند آن دوره درخشان است چرا که نمی دانند جشنواره فیلم فجر چیست و قرار بوده چه کارکردی داشته باشد تا بخواهند در آن چارچوب نظر بدهند!