به گزارش سینماپرس و به نقل از گاردین، «کنزابورو اوئه» یکی از نویسندگان بزرگ ژاپنی و برنده جایزه نوبل ادبیات، در سن ۸۸سالگی از دنیا رفت.

آثار او که شامل داستان‌ها و مقالات می‌شد، به طیف گسترده‌ای از موضوعات از نظامی‌گری و خلع سلاح هسته‌ای گرفته تا بی‌گناهی و آسیب روانی می‌پردازد. «اوئه» در قبال آن‌چه به‌عنوان شکست‌های کشورش می‌شمرد، به قهرمانی جسور برای افرادی تبدیل شد که شنیده نمی‌شوند. «اوئه» از سوی برخی از ژاپنی‌ها به عنوان یک نویسنده آشکارا غربی تلقی می‌شود و اغلب سبک او به «ویلیام فاکنر» تشبیه می‌شود.

بسیاری از داستان‌ها و مقالات این نویسنده به نحوی متاثر از رویدادهای زندگی او بوده است، از جمله تأثیر جنگ بر جامعه ژاپن در رمان‌هایی مانند فریاد خاموش - که کمیته نوبل آن را شاهکار او می‌دانست - و تولد پسرش «هیکاری»، که او را به این سمت سوق داد تا تجربه خود را به عنوان پدر یک کودک معلول در رمان‌های «یک موضوع شخصی» و «یک زندگی آرام» بررسی کند.

انتشارات «کودانشا» ‌ اعلام کرد که این نویسنده در سوم مارس بر اثر کهولت سن درگذشت.

«هنری میلر» ‌ زمانی «اوئه» ‌ را به دلیل «گستردگی امید و ناامیدی‌اش» ‌ به «داستایوفسکی» ‌ تشبیه کرد و «ادوارد سعید» ‌ به «قدرت فوق‌العاده اوئه در درک دلسوزانه» اشاره داشت. «کازوئو ایشی گورو»، دیگر نویسنده ژاپنی برنده نوبل ادبیات، ‌ «اوئه» را به‌ عنوان نویسنده‌ای «بسیار شایسته، متواضع، به‌طور شگفت‌انگیز باز و صادق، و بسیار بی‌توجه به شهرت» توصیف کرده است.

«کنزابورو اوئه» که در سال ۱۹۳۵ میلادی در روستای دورافتاده‌ای واقع در «شیکوکو» متولد شد و پنجمین نفر از هفت فرزند خانواده بود، با داستان‌های محلی مادربزرگ و مادرش بزرگ شد. زمانی که پدر «اوئه» ‌ در سال ۱۹۴۴ در جنگ جهانی دوم کشته شد، ‌ مادرش آموزش دادن به او با کتاب‌هایی از جمله «ماجراهای هاکلبری فین» ‌ را آغاز کرد.

این نویسنده در سال ۱۹۶۰ میلادی ازدواج کرد و سه سال بعد شاهد تولد «هیکاری» نخستین فرزندش بود که با عارضه مغزی متولد شد. هیکاری در نهایت به یک موسیقی‌دان موفق تبدیل شد. «اوئه» ‌ داستان چندین پدر با پسران معلول را در کتاب‌هایی مانند «یک موضوع شخصی»، «فریاد خاموش» و «یک زندگی آرام» نوشت که توسط «جوزو ایتامی» با موسیقی بر اساس ساخته‌های هیکاری برای سینما اقتباس شد. در سال ۱۹۹۵، او یک مجموعه مقاله پرفروش به نام «خانواده شفابخش» نوشت که در آن هیکاری را به خاطر آموزش قدرت شفابخش هنر به او تحسین کرد.

«اوئه» ‌ در سال ۱۹۹۴ میلادی برنده جایزه نوبل ادبیات شد و تا دهه هفتم زندگی‌اش همچنان به نویسندگی ادامه داد. او آخرین کتابش را در سال ۲۰۱۳ روانه بازار کرد.