به گزارش سینماپرس، بابک نظری کارگردان سابق و طراح ایده ساخت انیمیشن «شکرستان» در گفت‌وگو با میزان درباره چگونگی شکل‌گیری اندیشه ساخت این انیمیشن گفت: اندیشه ساخت انیمیشن «شکرستان» ایده‌ای بود که چهار سال درباره آن فکر کرده بودم و حدود یک سال تمام برای اجرایی کردنش در کتابخانه کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان به مطالعه و پژوهش درباره آن پرداختم. بدین ترتیب پژوهش برای شکل‌دهی به ایده انیمیشن «شکرستان» شکل گرفت و این پژوهش‌ها سبب شد تا بتوانم کاراکترها و نقش‌ها را به خوبی مشخص کنم و داستان‌های قدیمی را با رویدادهای امروز همراه کنم. ترکیب این دو مقوله جذابیت بیشتری به فیلمنامه انیمیشن «شکرستان» داد.
وی درباره علاقه‌اش به انیمیشن «شکرستان» بیان کرد: برای اینکه ایده‌ام را به خوبی اجرایی کنم مطالعه را زمینه اصلی آن کردم و زمان زیادی برای آن صرف کردم. این امر سبب شد تا فیلمنامه‌ای پخته‌تر و با کیفیت بیشتر تدوین شود. این ایده را دوست داشتم و با تمام توان برای آن کار کردم. در ابتدا قراردادی با موسسه صبا بستم و طبق قرارداد برنامه را به آنان تحویل دادم اما بعد از آن قرارداد با حوزه هنری بسته شد.
نظری به دشواری‌های تولید انیمیشن «شکرستان» پرداخت و افزود: از آنجا که برخی از کتاب‌های کتابخانه کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان را نمی‌توانستم از آنجا خارج کنم و محدودیت در این زمینه وجود داشت، پس تصمیم گرفتم سختی راه و سوخت زمان را تقبل کنم و بارها و بارها به این کتابخانه رفتم. در نهایت با ریزه‌کاری و دقت نقش‌های انیمیشن «شکرستان» را طراحی کردم و اینگونه بود که ایده انیمیشن «شکرستان» متولد شد و به مرحله اجرا رسید.
وی اشاره‌ای به روند کنونی تولید انیمیشن «شکرستان» داشت و افزود: به نظرم پس از اینکه پروژه تولید «شکرستان» را از من گرفتند، کیفیت آن کاهش پیدا کرد و این مهم از دید مخاطب نیز دور نماند. به همین دلیل تعداد مخاطبان «شکرستان» نیز رو به کاهش گذاشت و در ادامه مخاطب فاصله زیادی با این انیمیشن به یاد ماندنی پیدا کرد.
این کارگردان انیمیشن تاکید کرد: ۱۰ سال برای تداوم انیمیشن «شکرستان» تلاش کردم و در نهایت پروژه از من گرفته شد. چهار کارگردان به کار دعوت شدند اما هیچکدام نتوانستند کار را با کیفیت ادامه دهند و یا نوآوری و تحولی مناسب را برای آن رقم بزنند.
نظری ادامه داد: «شکرستان» به نوبه خود پروژه جدیدی بود که من آن را به طراحی و کارگردانی کردم و برای هر نقش آن دوبلوری مشخص کردم و در عین حال فیلمنامه‌ای برای هریک از نقش‌ها با توجه به یک ویژگی طراحی و تدوین کردم تا اثری در خور مخاطبان و ماندگار رقم بخورد. افرادی که با عنوان کارگردان جدید برای ادامه کار شکرستان وارد عرصه شدند هرگز نتوانستند همانند نویسنده و کارگردان اولیه کار برای استحکام این انیمیشن فعالیت کنند. به عبارت دیگر آنها روی پروژه‌ای کار می‌کردند که قبلاً بر اساس طراحی مستحکمی ساخته و پایه‌گذاری شده بود و آنها صرفا مجریانی بودند که تنها ادامه تولید را در دستور کار قرار داده بودند، بنابراین همانند یک منشی عمل می‌کردند و بر اساس قسمت‌های گذشته به تولید قسمت‌های جدید می‌پرداختند. این افراد هیچ گونه خلاقیت و یا تحول خلاقانه‌ای را برای این انیمیشن به مرحله اجرا نگذاشتند.
وی ضمن انتقاد از برخی سیاست‌های حوزه هنر و فرهنگ خاطرنشان کرد: از پروژه‌ای که ایده و طراحی آن را بر عهده گرفته بودم و نقاط قوت و ضعفش را به خوبی می‌دانستم، برکنار شدم؛ این درحالی بود که برای تعالی انیمیشن «شکرستان» و در جهت احترام به شان و نگاه مخاطبان در صدد رشد آن بودم. این برخوردهای سلیقه‌ای برای ایده‌پردازان دلسردی فراوانی به دنبال دارد، به گونه‌ای که ترجیح می‌دهند ایده‌های خود را تنها در ذهنشان بپرورانند و هرگز برای اجرایی کردن آن اقدام نکنند. اگر امروز در انیمیشن «شکرستان» خلاقیت دیده نمی‌شود و یا برنامه با کیفیت قبل پیش نمی‌رود، باید دلایل آن را از مسئولان پیگیری کرد. وقتی حمایت و همراهی برای ادامه پروژه‌ای که خلاقانه تدوین و طراحی شده است، وجود نداشته باشد، طراحان ایده‌ها ترجیح می‌دهند طرح‌ها و ایده‌ها را به مرحله اجرا نگذارند.
ارسال نظر