به گزارش سینماپرس، سپند امیرسلیمانی در گفت‌وگو با میزان درباره حضورش در عرصه هنر طی ماه‌های اخیر بیان کرد: من کم کار نبوده‌ام و همیشه در صحنه حضور داشته‌ام. باید توجه داشت میزان تولیدات کاهش داشته و دلیل این امر را نمی‌دانم، اما آنچه مسلم است کاهش تولیدات با کیفیت است. اگر یک هنرمند کمتر جلوی دوربین می‌رود دلایل خاصی دارد. طبیعی است که همه پیشنهادات کاری به من داده نمی‌شود همچنین برخی از پیشنهادهایی که به من داده می‌شود، دوست ندارم، به همین دلیل آن‌ها را انتخاب نمی‌کنم. در برخی موارد نیز به دلیل اینکه تفاهمی بین من و عوامل ایجاد نمی‌شود، قرارداد منتفی می‌شود، بدین ترتیب تعداد نقش‌هایی که یک بازیگر ایفا می‌کند، محدود است.

وی عنوان کرد: سری نخست مسابقه «کهکشان» را اجرا کردم که از شبکه پنج سیما پخش شد، اما در ادامه درگیر کار دیگری شدم و در این مسابقه حضور پیدا نکردم. همچنین بازی سریال «بی همگان» را پشت سر گذاشتم.

امیر سلیمانی در مورد علل دور شدن مخاطب از قاب تلویزیون اظهار کرد: این نکته‌ای است که مسئوالان باید به آن پاسخ دهند و من نمی‌توانم در مورد آن اظهار نظر داشته باشم، با این حال همه متوجه شده‌اند که تلویزیون مخاطبان خود را از دست داده است، اما نمی‌دانم چرا تدبیری در این زمینه اندیشیده نمی‌شود! شاید مسئولان هدف خود را تنها بر پر کردن آنتن قرار داده‌اند و مخاطب و ذائقه او اهمیت چندانی برایشان ندارد، به هر حال تلویزیون رسانه ملی ایران و دارای بیشترین برد رسانه‌ای است.

بازیگر «بوتیمار» تصریح کرد: یکی از عناصری که زمینه را برای آشتی مخاطبان با تلویزیون فراهم می‌کند تولید آثار فاخر و باکیفیت است. مردم به خوبی اثر ارزشمند و باکیفیت را می‌شناسند و چنانچه تولیدات بی‌کیفیت ارائه شود، آن‌ها ترجیح می‌دهند تا فناوری دیگری را جایگزین تلویزیون کنند، به همین دلیل تغییر در روند کیفیت برنامه‌ها و تولید آثار با کیفیت می‌تواند جامعه را با تلویزیون آشتی دهد.

وی مشکلات بازیگران را مطرح و بیان کرد: مشکلات مالی و اقتصادی بازیگران سبب می‌شود تا در انتخاب نقش‌ها حساسیت نداشته باشند. در عین حال محدودیت سوژه و بعضی از مسائل فرهنگی، امکان ساخت فیلم با موضوع جدید را از فیلمسازان گرفته است. برخی از فیلم‌سازان برای ساخت فیلم‌هایی با مضمون جدیدتر ریسک نمی‌کنند و ترجیح می‌دهند با همان ایده‌های قبلی به ساخت فیلم بپردازند و این امر سبب می‌شود آثار فاخر و با کیفیت شکل نگیرد و مخاطب خسته و دلزده شود.