به گزارش سینماپرس، کاظم دانشی کارگردان سینما در گفتگو با مهر درباره جدیدترین پروژه سینمای خود با نام «اردوبهشت» که مدتی است برای آن درخواست پروانه ساخت داده است، گفت: این فیلم سینمایی نیز فضایی نزدیک به فیلم گذشته‌ام با نام «علف زار» دارد که داستان آن در فضای دادگاه روایت می‌شود و یک اثر جنایی به شمار می‌رود.

وی ادامه داد: این پروژه مربوط به یکی از پرحاشیه‌ترین پرونده‌های دادگاهی است که در دهه ۸۰ رخ می‌دهد، بعد از دریافت پروانه ساخت این فیلم را جلوی دوربین می‌بریم تا در جشنواره فیلم فجر سال جاری به نمایش گذاشته شود.

این کارگردان سینما بیان کرد: نکته مهم این است که اتفاقی که در این پرونده رخ داده همانند «علف زار» برداشتی آزاد از چند پرونده مشابه جنایی است.

دانشی ادامه داد: قصه فیلم در یک شهر کوچک خارج از استان تهران روایت می‌شود و تاکید می‌کنم فیلمنامه «اردوبهشت» از چندین پرونده مشابه شکل گرفته است و روایت مستقیم یک پرونده نیست.

کارگردان فیلم سینمایی «علف‌زار» در پایان تاکید کرد: فیلم «اردوبهشت» یک فیلم پربازیگر خواهد بود که از بازیگران مطرح سینمای ایران نیز در آن استفاده خواهد شد. در حال حاضر منتظر دریافت پروانه ساخت هستیم تا پیش تولید فیلم را آغاز کرده و آن را تابستان جلوی دوربین ببریم.

به گزارش سینماپرس وعده «کاظم دانشی» برای تولید «اردوبهشت» در حالی است که اثر قبیلی او یعنی فیلم سینمایی «علفزار» به عنوان یکی از تولیدات به شدت سیاه «جشنواره چهلم» محسوب می‌شود که در چرک‌ترین صورت ممکن سعی کرد تا «حاکمیت دینی» را آنچنان ناکارآمد و مستاصل در اداره جامعه نشان دهد که تقریبا هیچ امیدی به آینده وجود ندارد. اثری که ایران و ایرانی را اسیر در «فلاکتی مطلق» ترسیم می‌سازد و در طی داستان نشان می‌دهد که این فلاکت برای نسل آینده دارای تداوم بیشتری است. نسلی که یا وَلدالزنا است و در صورت وضعیت آن دختر بچه خردسال و در جایگاه «مام آینده میهن» پس از متوجه شدن از این ولادت ناپاک است که دارای هویت و شناسنامه می‌شود و یا همچون پسر بچه‌های اثر، یا صحنه تجاوز به مادر خود را درک می‌کند و یا در بستر مریضی و بیماری لاعلاج است و یا با تیر هوایی حاکمیت کشته می‌شوند و ...

فیلم سینمایی «علفزار» ساختار حاکمیت را فاسد و معیوب نشان می‌دهد و اگر چه سعی دارد تا با اعمال اصلاحات ابلاغی و حتی با آوردن یک جمله آن هم به صورت نریشن و در پایان اثر، از غلظت میزان سیستماتیک این فساد بکاهد؛ اما این تک جمله نمی‌تواند تغییری در ذهنیت شکل گرفته در طی ۹۰ دقیقه فیلم نماید. ذهنیتی که رسما برخی احکام اسلام را سوری و غیرکاربردی و عامل بدبختی معرفی می‌کند. اثری که می‌توان تولید آن را مصداقی برای سخنان هفت تیر ۱۳۹۹ هجری شمسی مقام معظم رهبری و «غفلت متولیان سینمایی کشور» به جهت صدور مجوز برای تولید آن ارزیابی نمود. اثری به شدت هتاک که نه تنها به قباحت‌زدایی از بیان داستان «زنای محصنه» و «تجاوز دسته جمعی» و نمایش «فرزند حرامزاده» و ... و بیان آن به شکلی کاملا شفاف و واضح بر پرده نقره‌ای سینما مبادرت می‌ورزد؛ بلکه جامعه ایران را به صورت «علفزاری» به تصویر می‌کشد که پُراست از آلودگی و معضلات گوناگون اجتماعی!

فیلم سینمایی «علفزار» ضمن تحقیر ملت ایران و نشان دادن وضعیت در حال فروپاشی جامعه، سعی می‌کند تا حیثیت دستگاه قضایی را نیز به چالش بکشد و این در حالی است که اگر نهادی مسئول در «قوه قضاییه» وجود داشت که سوای نظر از بررسی محتوای حقوقی و مشاوره‌های معمول قضایی به تولیدات سینمایی و ...؛ از هوشمندی لازم برای فهم خروجی این تولیدات، آن هم در قالب «فیلمنامه» برخوردار بود، قطعا این حجم از پرده‌دری و وقاحت در یک اثر سینمایی جای نمی‌گرفت و فیلمی پدید نمی‌آمد که اساس و مبانی قضایی جمهوری اسلامی را این چنین زیر سؤال برد.

پس «قوه قضاییه» را می‌بایست نخستین متهم در تولید اثر مجعولی همچون فیلم سینمایی «علفزار» قلمداد نمود. زیرا توقع بر آن بود که این نهاد مهم و تاثیر گذار حاکمیتی، در راستای تحقق فرمایشات «امام خامنه‌ای» اقدام به تشکیل فوری و سریع «کارگروه فرهنگی» در سطح ریاست و یا معاون اول قوه قضاییه و یا دادستان کل کشور می‌نمود و محصول این اقدام در طی بیش از یکسال و نیم گذشته، منجر به تاسیس و تشکیل «سازمان فرهنگی قوه قضاییه» آن هم متشکل از طیف نخبگان فرهنگی و هنری متعهدی می‌شد که با مشورت‌های خود به اصلاح محتوای اثر خوش ساختی همچون «علفزار» مبادرت می‌ورزیدند. موضوعی که متاسفانه نه تنها تحقق نیافته بلکه حرکت به سمت آن نیز مشاهده نمی شود.