امیر مشهدی عباس نویسنده، کارگردان و فعال فرهنگی حوزه کودک و نوجوان در خصوص تداوم تصمیمات و کارهای غلط در حوزه سینمای بحران زده کودک و نوجوان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: پرسش بنده از مسئولان این است که چرا فیلم های میلیاردی در فارابی تولید می شود اما سینماگران درجه یک کودک و نوجوان از تأمین اجاره خانه شان عاجزند؟

مدیرکل سابق امور سینمایی و تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: چرا باید فیلم هایی با بودجه بیت المال تولید شده و آرشیو شوند اما هیچ کمک هزینه ای برای تولید فیلم های درخشان سینمای کودک و نوجوان اختصاص پیدا نکند؟

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «دوچ» ادامه داد: سینمای کودک مدیون حضور فیلمسازانی است که کارهای درخشانی در این حوزه تولید کردند اما متأسفانه در طول تاریخ ما هیچ وقت ثباتی از سمت دولت ها ندیدیم که بخواهند حمایت ویژه ای از سینما داشته باشند. کلاً سینمای کودک و نوجوان دیگر حتی در جامعه هم نمودی ندارد و مخاطبان آن از دست رفته اند.

وی سپس با بیان اینکه ما زمانی می توانیم بگوییم سینمای کودک داریم که برایش بودجه مشخصی تعیین شود اظهار داشت: وقتی بودجه مشخصی برای این گونه مهم سینمایی تعیین نمی شود یعنی این سینما برای مدیران خالی از اهمیت است.

این سینماگر در همین راستا یادآور شد: یک زمانی ما چه در سینما و چه در هنرهای نمایشی بر اساس تولیدات کودک مان در دنیا مطرح شده بودیم. امثال زنده یاد عباس کیارستمی و بزرگان دیگر در فستیوال های مطرح دنیا با فیلم های کودک و نوجوان حضور پیدا می کردند و سالی نبود که فیلم های کودک ایرانی از جشنواره های درجه یک و معتبر جهانی جایزه نگیرند. این اتفاق نشان از آن دارد که ما اگر بخواهیم می توانیم آثار درخور تأمل و باکیفیت در این حوزه تولید کنیم که حرفی برای گفتن داشته باشند اما اسفا که دغدغه ای برای انجام این کار وجود ندارد.

مشهدی عباس با اشاره به کارهای غیر اصولی و شوآف گونه توسط مدیران سینمایی تأکید کرد: اینک چند ماه است که ما منتظر این صندوق پروانه هستیم که برویم و فیلم بسازیم اما هیچ خبری نشده است. همه این اتفاقات به عقیده بنده به دلیل حضور مدیرعامل قبلی بنیاد سینمایی فارابی است که اصلاً در حد مدیرعاملی این بنیاد نبود و سواد نداشت و به همین دلیل هم عوض شد.

این کارشناس فرهنگی تصریح کرد: اصولاً مدیریت غیرمتخصص دلیل اصلی وجود بحران است؛ ما این روزها شاهد اتفاقات عجیب و غریب در این سینما هستیم. فارابی فراخوان می دهد که تنها فرصت باقی مانده برای ثبت نام در جشنواره فیلم کودک و نوجوان تا پایان مرداد ماه است در صورتی که تا جایی که بنده می دانم اغلب فیلمسازان برجسته این حوزه بیکار و خانه نشین هستند. من اتفاقاً از دوستان سوأل کردم مگر فیلمی هم هست که شما فراخوان دادید گفتند بله چند فیلم از قبل از کرونا و دوران کرونا وجود دارد که سر جمع حدود ۱۰-۱۲ فیلم می شود و با همین ها جشنواره را برگزار می کنیم.

وی در همین راستا خاطرنشان کرد: بی تردید این یک فاجعه است که ما صرفاً نمایش دهنده همه داشته های مان در سینمای کودک و نوجوان باشیم. جشنواره زمانی می تواند اهمیت پیدا کند که مثلاً از میان ۶۰۰ فیلم متقاضی ۱۱ فیلم برجسته انتخاب شود نه اینکه کلاً ۱۱ فیلم ساخته شود و بخواهند با همان ۱۱ فیلم جشنواره برگزار کنند و برای خود دست بزنند! گویا آنچه برای مدیران اهمیت دارد فقط این است که به هر قیمت که شده جشنواره را برگزار کنند و به بیلان کاری شان بیفزایند.

مشهدی عباس خطاب به مدیران سینمایی اظهار داشت: آقایان فراموش نکنید که امروز تنها چیزی که سینمای دنیا را زنده نگه داشته سینمای کودک و نوجوان است. دنیا به سمت سرمایه گذاری در سینمای کودک و نوجوان رفته و کشورها اهداف خود را از طریق تولید آثار در این گونه سینمایی دنبال می کنند اما ما دست روی دست گذاشته ایم و تنها نظاره گر این اتفاقات هستیم.

کارگردان نمایش کودک «این موشه رو کی می خوره؟» تأکید کرد: سال ها از مدیران سینمایی خواستیم که یکی از سینماهای حوزه هنری یا وزارت ارشاد را به صورت فول سانس به نمایش فیلم های کودک و نوجوان اختصاص دهند که هر بچه ای هر زمان هوس دیدن فیلم کودک داشت بداند در این سینما فیلم کودک نمایش می دهند اما متأسفانه هیچ کس حتی از این طرح مهم هم حمایت نکرد.

وی متذکر شد: مدیران تنها در پی اعمال سلیقه های شخصی خود در سینما هستند و به جای آنکه تلاش کنند فیلم مخاطب پسند در سینما تولید شود جلوی آثاری که می دانند مخاطب دوست دارد را می گیرند.

مشهدی عباس سپس شفاف سازی در نهادهایی مانند بنیاد سینمایی فارابی را بسیار مهم دانست و در این باره تصریح کرد: بنیاد سینمایی فارابی باید به صورت شفاف به مردم بیلان دهد و بگوید در تمامی سال های حیاتش به ویژه در سال های اخیر چه میزان بودجه را صرف تولید چه کارهایی کرده؟ باید مشخص شود نقش این بنیاد در سینمای ایران به ویژه در سینمای کودک و نوجوان چیست و ورودی و خروجی اش چقدر بوده است.

وی در بخش دیگری از این گفتگو حضور برخی افراد به عنوان کارشناس در بنیاد سینمایی فارابی را ضرری بزرگ برای سینمای کودک و نوجوان دانست و در این راستا خاطرنشان کرد: کسانی به عنوان کارشناس در بنیاد سینمایی فارابی هستند که اصلاً سرشان به تن شان نمیرزد و به هیچ عنوان کودکان و نوجوانان امروزی را نمی شناسند و جالب اینجا است که این افراد کارهای ما را رد می کنند و طرح ها و فیلمنامه های مورد نظر خود را حمایت کرده و برای آن ها بودجه می گیرند.

این کارگردان سینما افزود: این فاجعه است در زمانی که دنیا به سمت هوش مصنوعی می رود برخی افراد در بنیاد سینمایی فارابی هنوز دنبال داستان هایی مانند «حسنی نگو یه دسته گل!» هستند! بنده باز هم تأکید می کنم ما هرچه می کشیم به دلیل حضور مدیریت غیرمتخصص در سینما است. وقتی مدیریت تخصص داشته باشد، اشراف داشته باشد می تواند به شکل هدفمند کارش را پیش ببرد اما اگر آبی که روان می شود هدفش مشخص نباشد نه به دریا می ریزد و نه درختی را سیراب می کند و اسفا که ما مدیریت درستی نداریم.

مشهدی عباس در بخش دیگری از این گفتگو متذکر شد: تصور کنید جشنواره ماهیتش چیست؟ ما دو شکل جشنواره داریم. یک جشنواره ای که سیاست گذاری می کند و آثاری را تولید و انتخاب می کند برای فرهنگ سازی، برای رشد کیفی آثار سال پیش رو و یک نوع جشنواره داریم که ماحصل فرآیند و برآیند سال گذشته را به نمایش می گذارد. این جشنواره کودک در کدام دسته است و فایده اش برای سینمای ما چیست؟

وی در پایان این گفتگو خاطرنشان کرد: جشنواره باید کار تولید کند. اینکه یکی دو ماه قبل از جشنواره دبیر جشنواره مشخص می شود آیا چیزی جز فاجعه است؟ این دبیر فقط به حکم نیاز دارد یا برایش مهم است جشنواره ای با سیاست درست پیش برود؟ ما فقط همه چیزمان در حد بیلان است و این ناشی از مدیریت ناکارآمد و غیرمتخصص است. من هم اگر مدیر مکانیکی شوم بلد نیستم در مکانیکی چه باید کرد تا بخواهم یاد بگیرم ده سال طول می کشد. وقتی آدمی را می گذارند که به نسل امروز ارتباطی ندارد همین می شود و نمی توان انتظار رشد و تحول داشت.