به گزارش سینماپرس، حمیدرضا هدایتی، بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون که مهمان برنامه «نشان ارادت» شبکه دو سیما بود، در ابتدای برنامه ضمن بوسیدن قرآن گفت: به والله این کار ادا نیست. هرروز صبح که از خانه بیرون می‌آیم یا هر وقت که یاد حضرت حق می‌افتم، قرآن را می‌بوسم. حال خوبی به من دست می‌دهد و طلب کمک می‌کنم. ما جز قرآن پناهی نداریم.

او درباره اولین مواجهه خود با سیدالشهداء گفت: ما خانواده‌ای مذهبی و سنتی بودیم. فضای خانه ما فضای خاصی بود و مادر مرحومم اعتقاد زیادی به ائمه داشت. مادرم ۲۸ صفر نذر آش داشت و هر سال خیلی با اعتقاد نذرش را ادا می‌کرد و این اعتقاد برای همیشه در ذهن من ماندگار شده است. مستاجر بودیم و خانه نداشتیم و بنابراین در همه محله‌های تهران تجربه زندگی دارم. روضه‌ها و هیئت‌های زیادی در این سالها می‌دیدم. اما هیئت ما در مسجدی کوچک بود که اگر ۲۵ نفر جمع می‌شدند دیگر برای کسی جایی نبود. اما از مسجد به خیابان می‌آمدیم و به طرف خیابان ایران می‌رفتیم و ۷۰ نفر می‌شدیم. از آنجا می‌پیچیدیم در خیابان ایران به طرف چهارراهی دیگر و ۱۲۰ نفر می‌شدیم و همینطور تعدادمان زیاد می‌شد تا در نهایت وقتی به سمت خیابان هدایت در فخرآباد می‌رسیدیم، هزار نفر می‌شدیم. همگی شعار می‌دادیم: «چون حسین بن علی وارسته بود/ باخدای خویش پیمان بسته بود/ تاکند مردم را آزاد زبند/ تا نماید پرچم حق را بلند» سینه زنی و زنجیرزنی نداشتیم و تنها این شعار را تکرار می‌کردیم.

بازیگر سریال «زیر پای مادر» گفت: حضرت عباس(ع) برادر و رفیق است و در کربلا آمده است تا برای برادرش هرکاری بکند. این الگو نیست؟ اگر به حضرت عباس(ع) متوسل هستیم او برادر و رفیق است. با برادر و رفیقمان، با همسایه مان برادر باشیم و برای همه هم وطنانمان مایه بگذاریم. باید از این بزرگان در زندگی الگو بگیریم.

دلم می‌خواهد به کربلا بروم اما اصرار نمی‌کنم

او در پاسخ به این پرسش که تا به حال به کربلا رفته‌ای، بیان کرد: دلم می‌خواهد بروم اما نشده است. همیشه با همسرم سفر می‌کنم. زن ذلیل نیستم، زن عزیز هستم. خیلی دلم می‌خواهد به کربلا بروم اما اصرار نمی‌کنم. هروقت برسی و او بخواهد می‌طلبد. ان شاءالله با همسرم به کربلا و مکه می‌روم. اگر قسمت نشود و نرویم هم در قلبمان است.

هدایتی درباره بازسازی عتبات اظهار کرد: برخی می‌گویند چرا ما ایرانی‌ها اینقدر آنجا هزینه می‌کنیم و ضریح و گنبد و بارگاه می‌سازیم. اما این آدم‌ها با عشق این کارها را می‌کنند. این کار خیر و برکت دارد. هنرمندان ما از جمله استاد فرشچیان آثارشان را آنجا می‌گذارند. ما هنر و صنعتمان را می‌بریم. در معماری اول هستیم و بنابراین گنبد می‌سازیم. مینا و منبت کاری ایران در تمام دنیا زبانزد است. ما هنر ایرانی را به آنجا می‌بریم و برایمان خیر و برکت دارد. نگاه من اینطور است.

قرآن ماندگار است

این بازیگر تلویزیون درباره اهانت برخی به قرآن گفت: با اینکه از بعضی مسائل خودم را دور می‌کنم، اما از این اتفاق خیلی ناراحت شدم. به این افراد می‌گویم هرچه هستی باش. اما آدم باش. ما که به عقاید آنها توهین نمی‌کنیم. چطور آنها به خودشان اجازه می‌دهند به کتاب من و چیزی که به آن اعتقاد دارم توهین کنند. هرکسی گرداننده این بازی است بداند این اتفاق ما را قوی تر می‌کند. کسانی که قرآن را می‌سوزانند نامرد هستند. البته که قرآن ماندگار است. همانطور که در طول تاریخ ماند. لعنت خدا برکسانی باد که به کتاب مقدس ما بی‌حرمتی کردند.

او درپاسخ به این پرسش که کدام نقش از صحرای کربلا را دوست دارید بازی کنید، توضیح داد: ۷۲ تن آنجا بودند. دوست دارم نقش سرباز ناشناسی از سپاه امام حسین(ع) را بازی کنم. همان که شب قبلش تردید کرد که بلند شود یا نشود. برود و امام را تنها بگذارد یا نگذارد. این تردید را خیلی دوست دارم. عین یقین است. دوست دارم این نقش را بازی کنم.