تهیه کننده فیلم های سینمایی «سه و نیم» و «فرزند صبح» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مدیران ما تنها به آرزوهای شان فکر می کنند و لابد به خودشان می گویند وصف العیش نصف العیش! متأسفانه آن ها برای اینکه چگونه به نقطه خوب برسند را تدبیر و راهبرد ندارند. دوست دارم به مدیریت محترم سینما بگویم که شما معاون اول رئیس جمهور نیستید که برای برنامه های نیمه تمام به این طرف و آن طرف بروید. شما باید سینما و هنرمندان را مدیریت کنید و راهکارهای مقابله با هجمه های رسانه ای و فرهنگی که به انقلاب اسلامی وارد می شود را تدوین و تبیین کنید.

وی ادامه داد: متأسفانه سینما در ایران یک جزیره دور افتاده است! یعنی به صورت یک محل و مجرای متصل به کل نظام نیست و هنوز دست اندرکاران اجرایی و هنری نتوانستند آن را به تفکر انقلاب اسلامی یا به جمهوری اسلامی متصل کنند و به همین دلیل این ابزار به راحتی بازیچه دست سیاستمداران داخلی و خارجی می شود.

این سینماگر پیشکسوت با بیان اینکه انفعال مدیریتی و نبود راهبرد در سینمای کشور باعث شده تا جشنواره های غربی طی ماه های اخیر هجمه عجیبی علیه جمهوری اسلامی ایران داشته باشند اظهار داشت: غربی ها سینماگران را ابزار فشار سیاسی بر نظام و تفکر انقلاب اسلامی کرده اند. جالب اینجا است که در جریان راهپیمایی عظیم میلیون اربعین حسینی (ع) هجمه ها در دنیا بیشتر شکل گرفت چرا که اساساً سیستم رسانه ای دنیا جلوی چشم خودش را گرفته و نمی خواهد این حرکت مردمی را ببیند و بر آن صحه بگذارد. آن ها سیاست های خود را پیش می برند و به همین علت است که اگر یک فیلم کوتاه چرک و کثیف در کشورمان ساخته شود به شدت آن را پررنگ می کنند و تمام توان رسانه ای خود را به میدان می آورند تا آن را به دنیا نشان دهند.

شرف الدین در بخش دیگری از این گفتگو با تأکید بر اینکه برای نجات سینما نیاز به مدیران متفکر و با برنامه و اندیشمند داریم متذکر شد: نه فقط مدیران فعلی که در گذشته هم مدیرانی در سینما حضور داشتند که وعده می دادند؛ شعارهای آن ها بیشتر احساساتی بود و تدبیر و برنامه ریزی در ورای آن وجود نداشت. مسأله اینجا است که قطعاً مدیران دوست دارند خوب باشند و عملکرد درستی داشته باشند اما اینکه خودشان در ذهن شان خود را خوب و بی نقص تلقی کنند کار درستی نیست.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «پرنده باز کوچک» و «باد به دستان» خاطرنشان کرد: راهبرد جدی و خردگرایانه در مدیران وجود ندارد. خدای ناکرده بنده نمی خواهیم به هیچ فردی جسارت کنم اما اینطور تصور می شوید که ما با یک مدیریت کودکانه روبرو هستیم؛ مدیران ما تنها به آرزوهای شان فکر می کنند و لابد به خودشان می گویند وصف العیش نصف العیش! متأسفانه آن ها برای اینکه چگونه به نقطه خوب برسند را تدبیر و راهبرد ندارند.

وی در همین راستا تأکید کرد: یک پرسشی که من از مدیران محترم دارم این است که الآن نهادهای تابعه سازمان سینمایی چه می کنند؟ چه فیلم هایی می سازند؟ آیا آینده پژوهی دارند؟ قطعاً اصلاً اینطور نیست و برای همین است که بنده آینده روشنی نمی بینم و امیدی به آینده سینما ندارم! درست است که مقام معظم رهبری می فرمایند ناامیدی ممنوع است؛ بنا به فرموده ایشان است که ما تلاش خود را می کنیم تا بتوانیم کمی در نجات سینما سهیم باشیم اما افسوس که هرچه می رویم به در بسته می خوریم.

این تهیه کننده یادآور شد: بنده مدت ها قبل به بنیاد سینمای فارابی فیلمنامه دادم و قرار بوده تا تیرماه آن را بررسی کنند و پاسخ بدهند اما هنوز وقتی به سایت شان مراجعه می کنیم اینطور نوشته شده که در دست بررسی است! خوب این ها چه معنایی دارد؟

شرف الدین تصریح کرد: متأسفانه انتهای آمال و آرزوی مدیران سینمایی گویا صدا و سیمای فشل است و به همین علت هم مدیران آنجا را به سینما می آورند. مدیران سینمایی باید بدانند این ها نمی توانند تحول بنیادین در سینما به وجود آورند و این راهی که می روند به ترکستان است!

این سینماگر انقلابی افزود: بنده بسیار متأسفم وقتی می بینم در آن طرف دنیا برای سینمای شان به شدت سرمایه گذاری می کنند؛ متأسفم که می بینم جشنواره هایی نظیر برلین، کن، ونیز و... به صورت آشکارا در تعارض با انقلاب اسلامی گام برمی دارند و در حال تربیت نیرو در کشور ما به نفع اهداف شوم خودشان هستند اما ما دست روی دست گذاشته ایم و حتی از نیروهای معتقد و خودی برای تولید فیلم حمایت نمی کنیم! مدیران سینمایی باید بدانند که قطعاً با این روش و منش نیروهای معتقد و خدوم طی سال های پیش رو ریزش پیدا خواهند کرد و همه چیز به نفع دول متخاصم غربی خواهد شد.

وی در پایان این گفتگو گفت: بنده چندی قبل در جلسه ای نیمه خصوصی به آقای خزاعی عرض کردم که ما در دو حوزه به شدت دچار مشکل و نقصان هستیم؛ یکی بخش پلتفرم های داخلی است که هر چیزی را به مخاطب عرضه نکنند و یکی بخش دیپلماسی فرهنگی در عرصه بین المللی؛ بی تردید اگر این دو نقصان برطرف شوند بخش اعظمی از مشکلات حوزه فرهنگی، هنری، سینمایی و رسانه ای کشور برطرف می شود.