آندری کرچتوف کارگردان فیلم کوتاه داستانی «خانه‌ای که داشتیم» درباره این فیلم به سینماپرس گفت: فیلم درباره یک پدربزرگ و نوه است، نوه باید برای تحصیل به پایتخت برود و پدربزرگ باید تنها در خانه بماند و داستان درباره انتخابی است که نهایتا این پسر انجام می‌دهد. همچنین یکی از المان‌های این فیلم «آب» به عنوان یک نیرو از طبیعت است؛ در این فیلم به طور نمادین سقف خانه به خاطر باران شروع به چکه کردن می‌کند و آب و باران در این فیلم نقش مهمی را ایفا می‌کند.

وی درباره ایده این فیلم گفت: زمانی که در مدرسه فیلمسازی این فیلمنامه را می‌نوشتم از سبک رئالیسم جادویی مانند آثار گابریل گارسیا مارکز استفاده می‌کردم و همین مرا به سمت انتخاب المان‌هایی مانند آب و کاسه‌ای که در فیلم وجود دارد، سوق داد.

کرچتوف ادامه داد: این فیلم را در شهر تامبوف، شهری که در آن بزرگ شدم فیلمبرداری کردم و برایم مهم است که کسانی که فیلم را می‌بینند این موضوع را بدانند. حتی خانه‌ای که در فیلم وجود دارد و در حال فروپاشی است، همان خانه‌ای است که سابقا در آن زندگی می‌کردیم.

این کارگردان روسی بیان کرد: مشکلی که میان جوانان روسی وجود دارد این است که اکثر آنها شهرهای کوچکی که در آن بزرگ می‌شوند را ترک می‌کنند و به شهرهای بزرگ‌تر مانند سن پترزبرگ می‌روند. به نظرم این معضلی است و جوانانی که به فیلمسازی علاقمند هستند باید بتوانند از سوژه‌هایی که در شهر خودشان وجود دارد فیلم بسازند.

کرچتوف درباره حضور خود در ایران و جشنواره فیلم کوتاه تهران گفت: این اولین بار است که در این جشنواره شرکت می‌کنم و اولین بار است که به ایران می‌آیم و بسیار از حضور در این جشنواره خوشحالم. شرکت در جشنواره‌های بزرگ برای هر فیلمساز جوان مهم است و این قدمی در زندگی آنان خواهد بود. مطمئنم دوستان دیگری که در این جشنواره شرکت کرده‌اند با من هم عقیده هستند. دریافت جایزه در این جشنواره مهم نیست بلکه ایجاد ارتباطات و کسب تجربه برای ساخت فیلم‌های بعدی بسیار مهم است.

وی درباره کیفیت سطح برگزاری این جشنواره توضیح داد: کیفیت برگزاری جشنواره بسیار خوب است ولی چیزی که برای من در این جشنواره مهم است این نیست که چه ستاره‌هایی در جشنواره حضور دارند و چه کارهایی در این مدتی که در تهران هستیم انجام می‌دهیم. مهم آن ارتباطی است که در طول جشنواره ساخته می‌شود، چه ارتباطی که با تیم بین‌الملل جشنواره داشتیم و چه ارتباطی که میان فیلمسازان شکل گرفت؛ این ارتباطات می‌تواند ادامه‌دار باشد. جشنواره‌ها فرصت مهمی برای شکل گیری این ارتباطات میان مردم است.

این کارگردان روسی درباره آثار جشنواره گفت: فیلم‌های زیادی اعم از ایرانی و بین‌الملل در این جشنواره دیدم. به انیمیشن علاقه دارم و یکی از انییمشن‌های ایرانی به نام «یوفو» را بسیار دوست داشتم و تقریبا مطمئنم که جایزه می‌گیرد. در بین فیلم‌های بین‌الملل هم یک پویانمایی ایتالیایی نظر مرا به خود جلب کرد.