کارگردان مستندهای «لعل بدخشان» و «در امتداد غدیر» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: پرسش بنده این است که آیا باید در وزارت ارشاد بس بنشینم که مرا برای ساخت مستند جنگ جدید میان رژیم صهیونیستی و فلسطین عازم کنند؟ آیا اصلاً من باید زنگ بزنم به فلان مدیر سینمایی بگویم من اکیپ آماده کردم که برای ساخت مستند به غزه بروم یا آن ها باید از من دعوت کنند که این کار را انجام دهم؟

وی ادامه داد: بنده و اکیپ حرفه ای ام بارها در بحران های مختلف حاضر بوده ایم و آثاری ار خلق کردیم که همچنان در نوع خود منحصر بفرد هستند. در جریان سقوط بغداد و جنگ سی و سه روزه یا جنگ افغانستان ما حضور داشتیم. ما تیمی هستیم که نه احتیاج به راننده داریم نه مترجم و نه راه بلد و... ما خودمان می توانیم از پس کار خودمان بر بیاییم اما افسوس که مسئولان فرهنگی اصلاً هیچ حمایتی برای حضور ما نمی کنند.

این سینماگر برجسته یادآور شد: بنده طی سال های اخیر به کرات در خصوص وضعیت بحرانی در سینمای استراتژیک و سینمای مستند با رسانه خوب سینماپرس صحبت کرده ام اما متأسفانه هنوز هم در مواقع بحرانی مسئولان توجهی به مقوله ساخت مستند ندارند.

برجی متذکر شد: ای کاش نهادی مانند سازمان پدافند غیرعامل وارد میدان شود و وضعیت مستندسازی در مواقع بحرانی و استراتژیک را در دست بگیرد. ساخت مستند بحران تخصص می خواهد و نمی شود به صورت باری به هر جهت وارد آن شد.

وی در بخش دیگری از این گفتگو عدم تربیت نیروی انسانی برای تولید آثار مستند استراتژیک را یکی از نقاط ضعف سینمای کشور برشمرد و در این باره تصریح کرد: سال های سال بنده و مرحوم نادر طالب زاده گلوی مان را پاره کردیم که باید نیروی انسانی مناسب را برای سینما تربیت کنیم و آموزش دهیم تا در وقایع بحرانی بتوانند برای کشور کارآیی داشته باشند اما هیچ گوش شنوایی وجود نداشت و کسی فریادهای ما را نشنید.

این مستندساز خاطرنشان کرد: متأسفانه آنچه ما شاهدیم یک فاجعه مطلق است! مثلاً در جنگ سی و سه روزه من شاهد بودم اکیپ های مختلفی که از کشور اعزام شده بودند مثلاً همه رأس ساعت ۲ بعدازظهر نهار می خورند؛ من گفتم چرا همه نهار سر ساعت می خورند؟ الآن باید این افراد به اکیپ های مختلف تقسیم شوند و در شهرهای مختلف حضور پیدا کنند. مگر آمدیم تفریح و استراحت؟ اما این فریادهای مرا هم کسی نشنید!

وی در همین خصوص یادآور شد: حتی یادم می آید که بعضی افراد خبرسازی بلد نبودند. این ها واقعیت است! این ها اتفاقاتی است که افتاده و ساخته ذهن بنده نیست. خبرنگار از جای دیگر خبر می گرفت و جلوی دوربین می خواند. من نمی دانم این افراد با چه روابطی به آنجا رسیده بودند؟ من صد بار گفتم کسانی که این کاره نیستند نباید به این حوزه های تخصصی راه داده شوند. این خیلی تلخ است که وقتی بحران به وجود می آید متوجه می شویم که چقدر کمبود نیرو داریم.

برجی تأکید کرد: ما باید سواد رسانه ای مخاطب را بالا ببریم. ما باید در سینمای مستند برنامه ریزی و هدف گذاری درازمدت داشته باشیم. باید تاریخ در آثار مستند ثبت شود اما ما توجهی به این مسائل نداریم.

وی در پایان این گفتگو بار دیگر تصریح کرد: این دردآور است که بنده چند بار به شخص رئیس سازمان سینمایی زنگ زدم، اس ام اس دادم اما جواب مرا ندادند. این ها مرا عصبانی می کند. این ها فاجعه است. من دو هفته است منتظر هستم که ما را راهی غزه کنند اما خبری نیست. ما ثابت کردیم که کارهای درخشان در بحران های متنوع تولید می کنیم؛ آیا همین کافی نیست؟