کارگردان فیلم های سینمایی «گراند سینما» و «دلاوران کوچه دلگشا» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: الآن کیفیت فنی فیلم ها هم مبتذل شده و تنها ابتذال در محتوا نیست. اغلب فیلم ها در حد تله فیلم های ساده و پیش پا افتاده است و کارگردانان تفاوت قاب سینما و تلویزیون را نمی فهمند. ما از هر دو سو ابتذال داریم و این اتفاق بسیار تلخ و متأثرکننده است. مسأله کاهش کیفیت فیلمسازی در کشورمان را می توان از مناظر گوناگون مورد ارزیابی قرار داد؛ یکی از نکات مهم در خصوص کاهش کیفیت فیلمسازی این است که فیلم هم مثل هر کالای فرهنگی دیگری مانند کتاب و... ارتباط مستقیم با مخاطبان خود دارد و وقتی مخاطب به کارهای مبتذل اقبال نشان می دهد این کارها رشد می کند. گاهی مردم آنقدر تحت فشار روحی و روانی هستند که نسبت به ساده ترین چیزی که لبخند به لب های شان می آورد را استقبال می کنند.

هدایت در همین راستا با تأکید بر اینکه ما امروزه در کشورمان دچار یک پارادوکس جدی شده‌ایم اظهار داشت: زمانی ممکن است شما در جامعه ای زندگی کنید که هر کالایی صرفاً بر اساس عرضه و تقاضا تولید می شود و نقش دولت در آن کمرنگ است و نهایتاً دولت حداکثر در بزنگاه های خاص وارد می شود اما در جامعه ما که کنترل امور کشور کلاً در دست دولت است تولید هر کالایی صرفاً به نوع نگاه مسئولان آن باز می گردد.

این سینماگر در ادامه این گفتگو تصریح کرد: ما امروزه شاهد حضور دولتی ارزشی هستیم که مسئولان فرهنگی آن مدعی هستند فرهنگ انسانی و دینی را رشد می دهند و با افتخار آمار فروش فیلم ها را به رخ همه می کشند؛ اینجا است که کمیت بر کیفیت غلبه می کند و تمام ادعاها و شعارها در تناقض عجیب و غریب با سیستم عرضه کالای فرهنگی قرار می گیرد.

وی خاطرنشان کرد: در این شرایط نقش متولیان فرهنگی بسیار مهم است؛ آن ها باید پاسخ دهند که چرا این فیدبک از آن ها بیرون می آید؟ آن ها باید پاسخ بدهند که آیا صرفاً فروش برایشان مهم است؟

کارگردان فیلم های سینمایی «آتش در زمستان» و «پیک جنگل» با بیان اینکه مدیران اگر تنها به آمار و میزان فروش توجه دارند بهتر است فیلمفارسی های رژیم گذشته را اکران کنند چرا که قطعاً با اکران آن ها سالن های سینما مملو از جمعیت خواهد شد تصریح کرد: مدیران سینمایی می توانند فیلم های قبل از انقلاب را احیاء کنند و در سالن های سینما نمایش دهند و مطمئن باشند که سینما پر می شود. اگر ما در حرف مان از ایده آل ها حرف می زنیم اما در عمل به حداقل ها می رسیم باید ببینیم آقای وزیر چگونه می خواهند توضیح دهند که چرا و چگونه چنین آثار نازلی امروز در سینما تولید و اکران می شوند؟

هدایت متذکر شد: وقتی بابت هر چیزی می آیند و انگشت می گذارند که هر نقطه ای از فیلم باید تحت نظر وزارت ارشاد باشد آیا فقط باید نظارت روی این باشد که مثلاً یک فیلم از مسأله خطوط قرمز رد می شود یا مسأله باید این باشد که سینما قرار است سطح ابتذالش تا کجا برسد؟

این کارگردان پیشکسوت با طرح این پرسش که آیا صرفاً فروش زیاد برای مسئولان کفایت می کند؟ تأکید کرد: ما در خودرو سازی هم فروش زیاد داریم اما همه می دانیم که وضعیت خودروهای مان خوب نیست. مسئولان باید بدانند فروش زیاد یک کالای معیوب بی تردید نشانه بیماری است و باید این بیماری را برطرف کنند اما افسوس که عاشق آمار هستند و دنبال این هستند بگویند که فلان فیلم چند میلیارد فروش داشته است!

وی ادامه داد: اگر وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کند به زودی شاهد تولید فیلم های چرت تر از «فسیل» نیز خواهیم بود! مسئولانی که روی آمار فروش این گونه فیلم ها مانور می دهند باید بدانند که این فیلم ها چند صد هزار میلیارد به فرهنگ جامعه ضرر می زنند! اما افسوس که گویا این مسائل اصلاً برای آقایان مهم نیست.

هدایت در پایان این گفتگو افزود: مدیران اگر شرافت کاری داشته باشند غصه می خورند که چرا فیلمنامه ها و سیستم فیلمسازی این چنین نازل شده است. الآن کیفیت فنی فیلم ها هم مبتذل شده و تنها ابتذال در محتوا نیست. اغلب فیلم ها در حد تله فیلم های ساده و پیش پا افتاده است و کارگردانان تفاوت قاب سینما و تلویزیون را نمی فهمند. ما از هر دو سو ابتذال داریم و این اتفاق بسیار تلخ و متأثرکننده است.