کارگردان فیلم های سینمایی «کیلومتر پنج» و «جستجو در شهر» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: همه اتفاقات در سینما به سیاست گذاری های کلان فرهنگی باز می گردد. کاهش کیفیت فیلمسازی چیزی نیست که یک فیلمساز خودش به آن رسیده باشد. ما اگر بخواهیم به تمامی دلایل کاهش کیفیت فیلمسازی دست پیدا کنیم باید یک کنفرانس بگذاریم و ساعت ها در خصوص معضلات سینما از زمانی که فوندانسیونش ریخته شده تا امروز صحبت کنیم.

وی در همین راستا ادامه داد: سینما ابزاری صنعتی است که باید در خدمت اندیشه‌های فرهنگی جامعه باشد. بدیهی است اگر شما به عنوان فیلمساز آدم محکمی نباشید در این مسیر میافتید و آثاری تولید می کنید که عاری از کیفیت هستند اما فروش بالایی دارند درست مثل همه فیلمسازانی که در این مسیر حرکت می کنند و تنها دنبال فروش فیلم های شان هستند در صورتی که هر فروشی دلیلی بر ماندگاری و خوب بودن یک فیلم نیست.

سیفی یادآور شد: ما در تاریخ سینمای دنیا چنین فیلم هایی را زیاد داریم که صرفا برای فروش ساخته شده اند اما در ذهن هیچ کس نمانده اند! من معتقدم آنچه معضل اصلی سینمای کشور ما است تقلید از برخی حرکات نادرست غربی ها است؛ جامعه ما شبیه جریان اقتصادی مان است که خود را به دیدگاه جهانی وصل می کنیم؛ مثلا تورم در جامعه بیداد می کند اما ما می گوییم فلان محصول مان نسبت به فلان کشور بسیار ارزان تر است در صورتی که این نگاه از استس نادرست است و نباید اقتصاد ایران را با دنیا مقایسه کرد. اینکه برخی این کار را می کنند اشتباه محض است. حالا در حوزه فرهنگ هم ما همه کارکردهایش را فراموش کرده ایم و فقط و فقط به فروش چسبیده ایم!

این سینماگر پیشکسوت سپس با انتقاد شدید از وضعیت موجود در سینما تصریح کرد: این کارها ضد فرهنگ است و تخریب فرهنگی شدیدی در پی دارد. مسأله نفوذ فرهنگی باید در این مقطع جدی گرفته شود؛ برخی فیلمسازان جوان فیلم های خارجی می بینند و به خود می گویند این فیلم فلان قدر دلار در آنجا فروش کرده و می خواهند این را در ایران پیاده سازی کنند. الآن همه فقط دنبال پول در سینما هستند و همین مسأله باعث ایجاد بحران کیفیت در سینما شده است.

وی‌ متذکر شد: فیلم «سفرهای پر ماجرا» به کارگردانی بنده که اثری دینی مذهبی و کودک است را پخش نمی کنند در عوض این فیلم ها به کرات اکران می شوند؛ قبل از این پخش کننده ها موظف بودند هر فیلمی را در زمان خودش پخش کنند. الآن پخش کننده دستش در دست سینمادار است و سینمادار نگاهش به گیشه است و گیشه به افکار منحطی است که به آن تزریق می شود؛ داستان های جوک و بذله گویی جزوآثاری است که دولت از آن ها حمایت می کند اما ادعا می کند ما از این فیلم ها حمایت نمی کنیم.

کارگردان فیلم های سینمایی «ماه عسل» و «عروس کاغذی» یادآور شد: چندی پیش بنده به شهردار منطقه محل سکونتم گفتم چرا درخت ها قطع می کنی و جای آن ها آپارتمان ساخته می شود ایشان به من گفت من این کار را نکردم! همان موقع من به ایشان گفتم یزید هم گفت من سر امام حسین (ع) را نبریدم اما باعث و بانی این اتفاق او بود؛ شما که مجوز قطع کردن درخت ها را دادید مسبب اصلی این اتفاقات هستید؛ حالا هم در زمینه سینما وضعیت همین است؛ مدیران به این فیلم های سطحی مجوز می دهند و همین اعطای مجوز ساخت و نمایش خود یک حمایت جدی از تولید این قبیل فیلم ها است.

سیفی خاطرنشان کرد: سینمای ما مانند شترمرغ شده که می گویند بار ببر می گوید من مرغم می گویند تخم بگذار می گویند من شترم! فروش امری سطحی است اما متأسفانه وزیر ارشاد به جای صحبت در خصوص ارزش گذاری در سینما در مورد فروش صحبت می کند! واقعت چرا وزیر باید راجع به فروش حرف بزند؟ یا چرا ما وقتی صحبت از سینمای ارزشی می کنیم برخی فکر می‌ کنند صرفا دو نوع فیلم جنگی یا سیاسی مد نظرمان است در صورتی که فیلم ارزشی فیلمی است که در راستای تحکیم بنیان خانواده باشد، ترویج دین کند و پایه های اجتماعی را مستحکم سازد.

وی در بخش دیگری از این گفتگو تأکید کرد: البته وقتی فیلمساز شرایط اقتصادی خود را به دلیل تولیدات بیش از حد ناموزون می بیند دست و پا می زند برای زندگی اش! اغلب حرف های مدیران تنها در حد یک شعار است و فارابی تمام برنامه هایش مانند کف روی آب است؛ از سوی دیگر وقتی به کرات کارگردانان اول را به سینما می ریزند نمی توتن وضعیت بهتری را متصور شد و ناخودآگاه سینما به این سمت کشیده می شود!

سیفی سپس با بیان اینکه من در مقابل سختی های اقتصادی مقاومت می کنم و هر اثری را نمی سازم گفت: من ۸ میلیون تومان بازنشستگی می گیرم و در خانه نشستم اما راضی به هر کاری نمی شوم چرا که حداقل برای سابقه سینمایی خود حرمت قائلم!

این فیلمساز در پایان این گفتگو تأکید کرد: یک نکته مهم دیگر این است که باید جلوی ورود بی رویه جوان ها به سینما را بگیریم! نباید جوانان بیایند و فیلم هایی بسازند که در آن طرف آب ها علیه کشورمان از فیلم های شان سوءاستفاده شود. مگر دکان سبزی فروشی است که هر سال کلی فیلمساز به سینمای نحیف کشورمان اضافه می شود؟ این حضور بی رویه خود به خود افت کیفی تولیدات سینمایی را به همراه خواهد داشت و بایستی تدبیری عاجل در این موضوع نیز از سوی مسئولان ذی ربط اندیشه شود.