به گزارش سینماپرس اکبر قدمی با نام کامل علی اکبر قدمی ۱۲ فروردین ۱۳۳۰ در تهران متولد شد و بازیگر سینما و تلویزیون اهل ایران بود. وی در تاریخ ۲۷ مهر ماه ۱۴۰۲ به علت ایست قلبی درگذشت. مراسم تشییع و خاکسپاری این بازیگر در امریکا یکشنبه گذشته با حضور دخترش و برخی دوستانش برگزار شد. او از سال ۱۳۵۶ وارد بازیگری در تئاتر و سپس در فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی مشغول فعالیت شد. اگر چه مرحوم قدمی در طول فعالیت بازیگری در نقش اول ظاهر نشد؛ اما از یکی بازیگران تاثیرگذار و نقس های مکمل زیادی را بازی کرد. او در آثاری چون «رؤیای خیس»، «جایی برای زندگی»، «برگ برنده»، «لانه عقاب‌ها»، «مرد عوضی»، «ارابه مرگ»، «طوفان»، «شیخ مفید»، «حسرت»، «روز شیطان»، «مجسمه»، «مسافران»، «تحفه‌ها» و سریال های «شهریار» و «مرد هزار چهره» و … به ایفای نقش پرداخته بود.

دو تن از اهالی هنر سینمای ایران آقایان: ابراهیم وحیدزاده و رحیم بهبودی فر همزمان با نوروز ۱۴۰۳ در فراق این هنرمند پیشکسوت سینمای کشور با سینماپرس گفتگو کردند و از او برایمان گفتند.

ابراهیم وحیدزاده کارگردان سینما که سابقه همکاری های متعدد با زنده یاد قدمی را دارد گفت: سال ۱۳۴۵ بود که بنده در فیلم «شوهر آهو خانم» دستیار کارگردان بودم و ایشان با آقای ملاپور رفاقتی داشت و من از این طریق با ایشان آشنا شدم؛ پس از آن فیلم ارتباط ما برقرار بود و هرزگاهی حال و احوالی می کردیم تا اینکه ساختن «تحفه ها» پیش آمد و من خواهش کردم ایشان بیاید و در این فیلم بازی کند؛ طبیعتاً برای آن نقش خوب از پسش برآمد و رفاقت مان ادامه پیدا کرد و سپس رسیدیم به «مجسمه» که شانس داشتم و دوباره با ایشان کار کردم. او هنرمندی متعهد، منضبط و بااخلاق بود. به ضرس قاطع می گویم که فردی به شدت با دیسیپلین بود و مانند او را در سینما کم داریم. او اصلا اهل شیطنت ها و بدقولی های رایج در سینما نبود و همیشه سر وقت در صحنه حضور پیدا می کرد و کارش را به شدت دوست داشت. نکته قابل تأمل این است که وقتی با دوستان مشترک مان در خصوص ایشان صحبت می کنیم همه از حسن خلق ایشان تعریف می کنند و این بسیار خوب است که پس از مرگ آدمی همه از او با نیکی یاد کنند. روح این این مرد شریف و به شدت دوست داشتنی سینمای ایران شاد باشد.

رحیم بهبودی فر دیگر کارگردان سینما نیز در این خصوص اظهار داشت: وقتی بنده سریال خانگی «حکم تیر» را می ساختم ایشان در آخرین لحظه به ما پیوستند و متأسفانه به دلیل شلوغی کار بنده نتوانستم با ایشان و روحیات شان آشنا شوم. اما همین را می توانم بگویم که ایشان هنرمندی بسیار متعهد و خوش قول بودند. یادم می آید ما در شهرک غرب فیلمبرداری داشتیم و زمانی که به لوکیشن رسیدم دیدم ایشان روی نیمکت های سیمانی درون پارک نشسته! این اتفاق برای من که مدعی خوش قول بودن و آن تایم بودن در سینما هستم جای شگفتی داشت که یک هنرمند پیشکسوت این چنین به خودش، گروه و کار احترام می گذارد. در تمامی طول پروژه جز نظم و انضباط و اخلاق و تعهد از ایشان چیز دیگری ندیدم. این ها نکاتی است که جوانان امروز که مشتاق ورود به سینما هستند باید بیاموزند چون همه این ها در طول کار درس های بزرگی است که هرگز در هیچ آموزشگاه یا دانشگاهی آن را یاد نمی دهند. زنده یاد قدمی زمان ضبط به هیچ تمرینی احتیاج نداشت چون همه دیالوگ هایش را از قبل حفظ می کرد و با تعهد سر صحنه حاضر می شد.

روحش شاد و یادش گرامی باد...