فیلمنامه نویس فیلم سینمایی «دعوت» و «زنی از کوچه پشتی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: رهاشدگی شبکه نمایش خانگی و تولیدات آثار کم جان و کم عمق و کم مایه در این حوزه تبعات منفی بسیاری را برای جامعه و به خصوص فرهنگ و هنر کشور در پی دارد که یکی از مهمترین این تبعات از بین رفتن همیشگی سینمای اصیل، ارزشمند، اندیشه ورز و فاخر است.

این دارنده مدرک دکترای روانشناسی تربیتی از کانادا یادآور شد: ما در زمانی نه چندان دور سینمایی درخشان داشتیم که دنیا در مقابل آن سر تعظیم فرود آورده بود. قطعاً تاریخ سینمای ایران در دهه های ۶۰ و ۷۰ و حتی برخی از آثار دهه ۸۰ فراموش نمی شوند. متأسفانه از دهه ۹۰ افت جدی تولیدات تصویری ما شروع شد و چه در سینما و چه در آثار نمایش خانگی که در آن روزگار به صورت سی دی و دی وی دی به فروش می رسید شاهد نزول و افت کیفی و محتوایی باورنکردنی بودیم که ما را از سینمای آرمانی دور و دورتر می کردند.

فیلمنامه نویس سریال تلویزیونی «فردا دیر است» و «پرانتز باز» سپس با بیان اینکه پلتفرم ها سینما و فرهنگ را نابود کردند تصریح کرد: امروز کار به جایی رسیده که ذائقه مخاطبان به شدت تنزل پیدا کرده است. همه این ها از بی تدبیری مسئولان فرهنگی است که رسماً و علناً حوزه فرهنگ و هنر را به حال خود رها کرده اند. اگر امروز مردم به سمت فیلم های مبتذل سینمایی و آثار دم دستی نمایش خانگی گرایش پیدا کرده اند و دیگر کتاب نمی خوانند و اندیشه کردن و تفکر از آن ها دور شده همه به دلیل اهمال کاری سیاست گذاران کلان فرهنگی و سینمایی است.

کارگردان نمایش های «یک شب دیگر هم بمان سیلویا» و «بانویی برای همیشه» تأکید کرد: این بسیار تلخ است که ما مفهوم متعالی فرهنگ غنی ادبیات کشورمان را در این انبوه سریال های نمایش خانگی نمی بینیم. سازندگان این آثار اگر به ادبیات غنی کشورمان تکیه می کردند می توانستند دست به شانه افرادی مثل نظامی گنجوی بزنند و سریال هایی با مثلاً با محوریت داستان لیلی و مجنون و خسرو و شیرین مدرن را بنویسند و بسازند که در دنیا بدرخشد.

وی در همین راستا متذکر شد: اسفا که تولیدات پلتفرم ها امروزه شبیه به صفحات زرد و چرک اینستاگرام شده است! اغلب آثار بدون تعمق و تفکر تولید می شوند. محتوای شان مانند صفحات پوچ فضای مجازی است. این بسیار بد است که ما پاشنه آشیل فرهنگی کشور یعنی سینما را به حال خود رها کرده ایم. این بسیار دردآور است که برای مدیران فرهنگی مهم نیست که مردم دیگر با تئاتر و کتاب ارتباط ندارند. من معتقدم دست هایی در کار است که می خواهند سینما را بکشند و فرهنگ را نابود کنند که اتفاقاً تا حدودی هم در این زمینه موفق شده اند.

وی خاطرنشان کرد: سریال های خانگی رسماً مروج بی اخلاقی و بی فرهنگی و لمپنیزم شده اند! من فکر نمی کنم دیگر هیچ وقت بتوانیم در سینما و شبکه نمایش خانگی سربلند کنیم! پرسشی که همه ما باید از خودمان داشته باشیم این است که چه شد که از بیضایی و مهرجویی در سینما به اینجا رسیدیم؟ چه شد که به عشق های هفت هشت ضلعی و ازدواج سفید رسیدیم؟

یثربی تصریح کرد: چرا سریال های خانگی رواج خیانت و ازدواج سفید و اعتیاد می دهند و مجوز می گیرند و کسی هم جلوی پخش و عرضه آن ها را نمی گیرد؟ در دوره ما هرگز این آثار مجوز نمی گرفت! آیا سیاستی جز این است که هنر را در سطح پست های سخیف اینستاگرامی ببرند؟ من صراحتاً تأکید می کنم کسانی که با هنر مشکل دارند اجازه می دهند تا این آثار ساخته شوند.

نویسنده کتاب های «پستچی» و «شیدا و صوفی» در خاتمه این گفتگو افزود: آقایان وجود ارتباطات سه گانه و چهارگانه در سریال ها و فیلم در شأن فرهنگ و هویت ملی ما نیست. نباید بیش از این اجازه دهید که ذائقه و سلیقه و سطح فکر و توقع مردم تنزل پیدا کند. شما نباید اجازه دهید مردم بیش از این با این فیلم ها و سریال ها از اصالت فرهنگی مان دور شوند. اگر شبکه نمایش خانگی با همین دست فرمان بخواهد ادامه دهد من هیچ چشم انداز روشنی را برای آینده اش متصور نیستم و یقین دارم که وضع از آنچه امروز شاهدش هستیم بدتر هم بشود!