طراح جلوه های ویژه میدانی فیلم های سینمایی «پارک وی» و «دست های خالی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: در کل خانه سینما تنها اصنافی که به شدت با ثبت صنف شان در ذیل وزارت کار مخالفت کردند صنف ما و موسیقی بود و الحق آقای روشن روان به عنوان رئیس کانون آهنگسازان سینمای ایران از ابتدا انتقاد جدی روی این کار نادرست داشتند و خوشبختانه زیر بار این اتفاق غلط نرفتند.

وی ادامه داد: ما صنف هستیم و صنف باید استقلال داشته باشد. معلوم است که ثبت اصناف فرهنگی و سینمایی در ذیل وزارت کار اصلاً پذیرفتنی نیست! بنده معتقدم وزارت ارشاد به عنوان متولی فرهنگ و هنر باید تکلیف اهالی سینما را روشن کند.

شوقی سپس با بیان اینکه ثبت صنوف سینمایی ذیل وزارت کار یک فاجعه تمام عیار بود تصریح کرد: صنوفی که در ذیل این وزارتخانه ثبت شدند دیگر نمی توانند استقلال داشته باشند و بیرون بیایند. متأسفانه این اتفاق مانند تف سر بالا شده که در نهایت جز ضرر اصناف ثبت شده نکته دیگری در پی ندارد.

این سینماگر تأکید کرد: کسانی که اصرار به ثبت صنوف سینمایی در ذیل وزارت کار داشتند حال باید بیایند و پاسخگو باشند که ثبت اصناف در این وزارتخانه چه مواهبی داشت؟ چه نقطه قوتی داشت؟ چه تأثیر مثبتی بر زندگی اهالی سینما گذاشت؟ بنده به ضرس قاطع عرض می کنم که ثبت اصناف خانه سینما در وزارت کار هیچ دستاورد و نفعی برای اهالی سینما به همراه نداشت جز اینکه آن ها بیشتر بلاتکلیف و سرگردان شوند.

طراح جلوه های ویژه فیلم های سینمایی «اسکادران عشق» و «بوی کافور عطر یاس» یادآور شد: مسئولان وقت خانه سینما در آن روزگار دشمن خونی ما شدند چرا که ما با ثبت صنف مان در ذیل این وزارتخانه مخالفت کردیم. آن ها حتی حق رای از ما سلب کردند اما باز هم ما زیر بار این خفت نرفتیم. گفتیم اصلاً برایمان رأی دادن یا رأی ندادن در مجمع خانه سینما اهمیتی ندارد چرا که این همه سال رای دادیم، چه گلی به سر ما زدند که حالا بخواهند بزنند؟

وی افزود: زمانی می توانست ثبت صنوف در ذیل وزارت کار اهمیت داشته باشد که حداقل صنوف ثبت شده حداقل هایی مانند بیمه بیکاری و... را درست مانند کارگران برای اعضای خود دریافت می کردند اما در حالی امروز صنوف سینمای صنوف کارگری شده که هیچ یک از مواهبی که به قشر کارگر می رسد نصیب اهالی سینما نشده و نمی شود!

شوقی در خاتمه این گفتگو تأکید کرد: این روزها شرایط زندگی بسیاری از بچه های سینما بد است. ما این ها را می دانیم و می بینیم و دلمان به شدت می سوزد. فقط این را می توانم بگویم که خودمان بایدمواظب هم باشیم چرا که کسی به دادمان نمی رسد و فریادرسی نداریم.