«شفیع آقا محمدیان» تهیه کننده و کارگردان پیشکسوت سینما در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس بیان داشت: وقتی رهبر معظم انقلاب بحث جوان گرایی را مطرح می‌کنند؛ بسیاری این جوان گرایی را به در حد صفرش می بینند. جوانی را به کار می گیرند و اسما عنوان می کنند که یک جوان این کار را انجام داده است که عینیت آن را در جشنواره فجر سال گذشته شاهد بودیم. در صورتی که جوان گرایی به این معنا نیست که ما به سراغ جوانی برویم که کاردان نیست و با فن و سینما آشنایی ندارد. فرم و سبک را در سینما نمی شناسد. در خصوص فیلمنامه نویسی ضعف دارد. آثاری که در سال های اخیر شاهدش بودیم دچار ضعف جدی فیلمنامه ای هستند. در بسیاری از موارد فیلمنامه خوب فرم را تعریف می کند.
آقا محمدیان ادامه داد: متاسفانه ما در کشور با پدیده ی جوان گرایی سفارشی مواجه هستیم. مسئولین متوجه نیستند که این جوان گرایی سفارشی لطمات جبران ناپذیری بر پیکر سینمای ایران وارد خواهد کرد. ما قصد داریم تا فیلمی بسازیم که در دنیا و حداقل در کشور خودمان تاثیر گذار باشد. نه اینکه بیننده و مخاطب ما نسبت به آن جبهه گیری کند و مخالفتی داشته باشد چون جذبش نمی شود. اما مسئولین این مسائل را نمی بینند. پس طبیعی است که ما فرم را به خوبی نشناسیم. همچنین بنده اعتقاد دارم که مسئولین امر بیشتر نگاه آماری داشته اند. مثلا عنوان کنند که در خصوص چند شهید شاخص فیلم ساخته اند. اما توجه ندارند که به شکلی فیلم ساخته اند و آثارشان چه بازدهی داشته است.
مدیرعامل اسبق مرکز گسترش سینمای مستند وتجربی با اشاره به ضعف فرمی آثار و تولیدات فیلم و سریال در کشور افزود: دو بحث بسیار جدی وجود دارد. بعضی از کارها هستند که به لحاظ فرم وضعیت قابل قبولی دارند. شاید جهان سوم نسبت به آن اعتنا نیز میکند. ولی متاسفانه اکثریت کارهای ما فرم های بسیار ضعیفی دارند. اگر با بسیاری از فعالین و کنشگران این عرصه نیز صحبت کنیم به این نتیجه می رسیم که یک دگردیسی در کشور بوجود آمده است.
کارگردان فیلم مروارید سیاه در خصوص تاثیر دانشگاه ها در ضعف فرم و بصورت کلی ضعف در سینمای ایران تصریح کرد: من زمانی که در مقطع لیسانس تحصیل می کردم سر آخر به این نتیجه رسیدم که تئوری و تحصیلات آکادمیک تنها تا این مقطع کمک کننده خواهد بود. پس از آن این تجربه است که به کمک خواهد آند. در گذشته گفته می شد که «کلوزاپ» را نمیتوان با «لانگ شات» ترکیب کرد. اما امروزه شاهد این حقیقت هستیم که می شود. خب این اتفاق تنها با تجربه میسر شده است. متاسفانه هنرمندان و علاقه مندان این عرصه تجربه کافی و درستی در کنار مسائل تئوری کار ندارند. جدای از این اتفاق دانشگاه های ما افول جدیی داشته اند. و تمامی این اتفاقات از مدیریت ضعیف ناشی شده است.
عضو شورای سیاست گذاری جشنواره رشد در پایان این گفت و گو به موضوع سودجویی موسسات و مراکز آموزش اشاره نموده و عنوان داشت: در کنار این موارد آموزشگاه هایی حضور دارند که با وعده های پوچ و تو خالی قول پیشرفت به هنرجویان را می دهند. و اگر بخواهیم جامع تر به این مسئله بپردازیم باید گفت که در تمام جوانب فرهنگی کشور یک دیدگاه نئوسرمایه داری حاکم شده است که در واقع افرادی سودجو و منفعت طلب بازاری برای خود ایجاد کرده اند و تنها به سود خود می اندیشند. اتفاقی که به دنباله آن دانشگاه ها نیز متاثر گشته اند. ما در گذشته هیچ وقت انتظار این را نداشتیم که دانشگاهی چون دانشگاه تهران دست به فعالیت های پولی بزند. مدارکی را صرفا به وسیله پول به هنرجو بدهد. این اتفاق طبیعتا ضربه بزرگی به عرصه فرهنگی می زند.