کارگردان فیلم های سینمایی «کفش های میرزانوروز» و «جستجوگر» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: بدیهی است که فیلمنامه اساس و بنیان یک کار سینمایی است و هیچ کس بدون فیلمنامه خوب نمی تواند فیلم خوب بسازد اما آنچه مهم است اینکه معضل اساسی کیفیت پایین فیلمنامه در سینمای ایران اغلب به مدیران و سیاست گذاران کلان فرهنگی و سینمایی باز می گردد.

وی در همین راستا ادامه داد: یکی از معضلات مهم فیلمنامه نویسان و فیلمسازان مقوله ممیزی های سلیقه ای است؛ مدیران فرهنگی صرفاً بر اساس دیدگاه و سلیقه خودشان چارچوب تولید در سینما را محدود کرده اند و بدیهی است که هرچقدر این چارچوب محدودتر شود فیلمنامه ها نیز از نظر موضوعی و محتوایی محدودتر می شوند. از این رو تا فضا باز نشود و شرایط برای تولید فیلم های گوناگون مهیا نشود نمی توان امیدی به آینده داشت.

متوسلانی تأکید کرد: بخش کثیری از گرفتاری های ما در سینما در اثر محدودیت است و این محدودیت صرفاً به سلیقه مدیران و سیاست گذاران فرهنگی و سینمایی محدود نمی شود و محدودیت های مالی و تکنیکی باعث شده تا برخی ژانرها امکان تولید در سینمای ایران را نداشته باشند و دست فیلمنامه نویسان و فیلمسازان بسیار بسته باشد. یک فیلمنامه نویس زمانی که قلم در دست می گیرد و قرار است با تخیل خودش نگارش اثری را آغاز کند لاجرم به امکانات ساخت فیلم در ایران نیز توجه می کند و همین مسأله باعث می شود تا دچار خودسانسوری شود.

این سینماگر سپس با بیان اینکه در خارج از ایران فیلمنامه نویس ها بدون محدودیت هر آنچه را تخیل می کنند روی کاغذ می آورند متذکر شد: زمانی یک فیلمنامه نویس می تواند اثری بی نظیر را خلق کند که تمام موضوعاتی را که در ذهن دارد بتواند در تمام ابعادش مطرح نماید اما این روزها فیلمنامه نویسان در سینمای کشورمان به شدت خود را محدود به برخی فیلمنامه های امتحان پس داده به خصوص در ژانر کمدی کرده اند که داستان اغلب این فیلمنامه ها نیز حول محور موضوعاتی خاص است.

بازیگر فیلم های سینمایی «گناهکاران» و «بانی چاو» در همین زمینه تصریح کرد: سیاست گذاران فرهنگی باید در خصوص وضعیت بغرنج کیفیت فیلمنامه ها تدبیر عاجل کنند؛ این اتفاق بسیار بد است که فیلم های کمدی ما اغلب یک شکل شده؛ قطعاً میزان استقبال مردم از فیلم های کمدی نشان دهنده وضعیت خوب سینما نیست و مدیران نباید این مورد را جزو دستاوردهای خود قلمداد کنند چرا که مردم افسرده دنبال مفری می گردند تا یکی دو ساعت بتوانند از موضوعاتی که حالشان را بد و ذهن شان را مشغول کرده فارق شوند و گرفتاری های خود را ولو برای لحظاتی از یاد ببرند از این رو به فیلم های کمدی پناه می برند تا اندکی تخلیه روانی شوند.

متوسلانی در خاتمه این گفتگو افزود: در هر صورت مقوله فیلمنامه مسأله ای نیست که بتوان به سادگی از کنار آن عبور کرد و فقط دلخوش به میزان فروش برخی فیلم های کمدی بود و وضعیت سینما را مطلوب دانست. این مقوله مهم نیازمند اهتمام هنرمندان و مسئولان است که دست در دست یکدیگر داده و معضل اصلی سینمای کشور که فیلمنامه است را برطرف کنند.