به گزارش سینماپرس، مهدی امینیخواه در گفتوگو با ایرنا اظهار داشت: رسیدن به قله به نگاه و درک انسان از هدف بستگی دارد؛ آیا پربازدید شدن رسیدن به هدف است، این که کسی را در خیابان ببینند با او عکس و امضا بگیرند و این اسمش چهره شدن است، من این مرحله را خیلی وقت است رد کردهام.
بازیگر سینما و تلویزیون افزود: حتی اگر جایزه گرفتن هدف باشد، در جشنوارههای متفاوت اعم از فجر و جشنوارههای داخلی جایزهام را گرفتهام؛ اگر قرار بر لوح و تندیس باشد، دیوارهای اتاقم پر از تندیس و لوح است؛ اگر قرار باشد فیلم پرفروشی داشته باشم، رکوردهایی مانند شاخه گلی برای عروس را دارم. اما من هم یک نقطههایی در قلبم دارم که هنوز جا دارد و ظرفیتش را هم دارم و میتوانم فعالیت کنم و باید تلاش و استمرار داشته باشم که شرط اول این شغل است.
بازیگری و سینما انتها ندارد
امینیخواه افزود: باید پشتکار داشته باشی، این جزو اصلی شغل بازیگری است. هر وقت اینها را کنار بگذاری گویی که کولهبار سفر را کنار گذاشتهای. همواره این کولهبار را روی دوش دارم و تا جایی که جان در بدن دارم میروم تا قلههایی را که مد نظرم است، فتح کنم.
بازیگر سینما و تلویزیون گفت: بازیگر در هر دههای از سن خود وارد یک مرحله جدید از زندگی هنری خود میشود و اینها از همدیگر متفاوت است، در این روند تغییر سنی وجود دارد و در نهایت، فیلمسازی یک قطار در حال حرکت است. این گونه نیست که راحت پیاده شوی و تو هم باید با این قطار در حال حرکت باشی.
وی با بیان اینکه «رسیدن به چگونگی تعریف از رسیدن بستگی دارد» افزود: من از نگاه خودم هنوز دوست دارم بازیگری را ادامه دهم، هر موقع بازیگر فکر کند به انتها رسیده است آن لحظه، لحظه توقف اوست. سینما انتها ندارد اتفاقا تازه در سن ۸۰ سالگی ممکن است بازیگر وارد مرحله جدیدی شود.
تیپ نشدهام
امینیخواه درباره اینکه در سینما تیپ شخصیتی ثابت شده است، اظهار داشت: اتفاق نه؛ من اصلا تیپ نشدهام. شاید دو سریال پشت سر هم پخش شده که در هر دوی اینها نقش مشابه بازی کردم و گرنه اتفاقا همیشه سعی کردهام از کلیشه فرار کنم. در کارنامه کاری من در این ۳۰ سال، نقشهای منفی، مثبت، اکشن، کمدی، تراژدی و انواع و اقسام نقشهای متفاوتی را میتوانید پیدا کنید.
وی افزود: قطعا نقش منفی یک دنیایی دارد، نقش مثبت هم همین طور؛ من هر دوی اینها را دوست دارم. در دیگر گونهها از جمله اکشن هم سعی کردم بازی کنم. شعار من این است که کلیشه نشوم.
بازیگر سینما و تلویزیون گفت: بازی در نقشهای متفاوت برای بازیگر فرصت مناسبی است، وقتی در جایی نقش مثبت و در جای دیگر نقش منفی داری صدها فرصت به خودت میدهی که بتوانی شخصیتها را ایفا کنی که خودت را محک بزنی و دایره کاریات گسترش پیدا کند.
امینیخواه گفت: از آنتونی کوئین در سن ۸۰ سالگی میپرسند که آیا به انتهای سینما رسیدهای که میگوید در این سن تازه فهمیدم که تازه اول راه هستم، سینما اصلا انتهایی ندارد، بازیگر قلههای زیادی دارد که باید آنها را فتح کند.
سینما مانند فوتبال است
بازیگر سینما و تلویزیون اظهار داشت: از دورهای که دانشجو و جوان بودم، دانشگاه از این پلاتو به آن پلاتو میرفتم نسبت به زمان دانشجوییام تاکنون میتوانم بگویم که به آرزویم رسیدهام. آن زمان رویای معروف شدن در سینما داشتم؛ من از تئاتر دبیرستان شروع کردم و همان زمان رگههایی از بازیگری را در خودم میبینم.
وی گفت: سینما مانند فوتبال است؛ فوتبالیستی که در لیگ برتر بازی میکند دوست دارد روزی مانند رونالدو شود. بازیگری که لیگ پایین تر است می خواهد در لیگ برتر بازی کند؛ بازیگران هم برای خود الگوهایی دارند که دوست دارند همانند آنها شوند.
ارسال نظر