تهیه کننده فیلم های سینمایی «تا آمدن احمد» و «بزرگمرد کوچک» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: همیشه در سینما فیلمنامه بنیان و اصل کار است و بدیهی است که بدون داشتن فیلمنامه خوب نمی توان انتظار داشت اثر قابل تأملی پدید بیاید. همه سینماگران خودشان به خوبی می دانند که اگر فیلمنامه خوبی نداشته باشند و از نظر جایگاه در سینما در نقطه اوج هم باشند با ساخت فیلمنامه ضعیف از بالا به پایین می افتند اما متأسفانه مدتی است تولید فیلم از روی فیلمنامه های سردستی به شدت گسترش پیدا کرده است.

وی متذکر شد: بنده فکر می کنم مهمترین معضل امروز سینمای کشورمان این است که افرادی که فاقد تخصص و تجربه و مهارت کافی در حوزه فیلمنامه نویسی هستند مبادرت به نگارش فیلمنامه می کنند. جالب اینجا است که این افراد به راحتی هم فیلمنامه های شان را می فروشند و سازندگان هم برای این فیلمنامه ها بودجه می گیرند و فیلم می سازند و در نهایت اثر تولید می شود.

مرزبان سپس با بیان اینکه گاهی وقتی در سالن سینما فیلم ها را تماشا می کنیم از خودمان سوأل می کنیم این فیلم ها چطور مجوز گرفتند و اصلاً چرا ساخته شدند تصریح کرد: این خیلی بد است که وقتی مخاطب به سینما می رود نه تنها از تماشای فیلم لذت نبرد بلکه هیچ پیام و معنا و مفهومی هم از فیلم دریافت نکند.

این سینماگر پیشکسوت تأکید کرد: امروزه که بیشتر گرایش فیلمسازان و تهیه کنندگان به سمت آثار کمدی رفته و برخی بر این باور هستند که وقتی اسم کمدی به میان می آید می توانند هرچه دلشان می خواهد را بسازند! متأسفانه معنا و مفهوم سینمای کمدی رسماً توسط این افراد به فراموشی سپرده شده است. این ها نمی دانند که اگر اثر کمدی هم می سازند باید اثرشان از درونمایه خوب و سالمی برخوردار باشد و بتواند برای آحاد افراد جامعه فرهنگ سازی و آموزش دهنده باشد.

وی خاطرنشان کرد: اگر قرار باشد فیلمی ساخته شود که فقط تماشاگر را در سالن سینما بخنداند که نوع مبتذل دیگری از این نوع کارها را می توان انجام داد و چرا باید اسم فیلم و سینما را خراب کرد و این گونه کارها را ساخت. من به طور قاطع با فیلم هایی که سطح فرهنگ جامعه را پایین می آورند به شدت مخالف هستم و نمی دانم چطور سازندگان این قبیل آثار فکر می کنند که حد مردم تولید چنین آثاری است!

مرزبان یادآور شد: ما سابقاً در سینمای کشورمان نویسنده های بسیار بزرگی را داشتیم که آثار پربار و غنی را می نوشتند؛ من یادم می آید ما وقتی فیلمنامه های این بزرگان را می خواندیم مجذوب سطر به سطر آن می شدیم و ساعت ها به این فکر می کردیم که این نویسنده چه دنیای بزرگی دارد و به چه مسائل مهمی فکر کرده است اما متأسفانه امروزه اثری از این اتفاق در سینمای کشور نیست.

این تهیه کننده سینما ادامه داد: فرهنگ ملی و بومی و دینی ما آنقدر مسائل ریز و درشت و جذاب و قشنگی دارد که می تواند منجر به تولید فیلم ها و فیلمنامه های خوب شود اما نمی دانم چرا برخی افراد اصرار دارند که انگشت روی سطح پایین ترین و مبتذل ترین اتفاقات بگذارند!

وی افزود: بنده معتقدم برای بهبود اوضاع سینمای کشور باید اشکالات را بگوییم تا مسئولان به آن توجه کنند در غیر این صورت اوضاع روز به روز بدتر می شود. ما نباید اجازه دهیم مشکلات سینما روی هم انباشته شود.

مرزبان سپس با بیان اینکه متأسفانه برخی حتی در کپی برداری هم به فیلم های مبتذل توجه می کنند نه آثار فاخر ابراز داشت: من نمی دانم چرا ما کتاب های پربار خود را کنار گذاشته ایم و به ادبیات غنی کشورمان و فرهنگ کهن مان بی توجه هستیم؟ چرا اصلاً نمی آییم و دوباره فیلم های خوب گذشته سینمای مان را با نگاه امروزی نمی سازیم؟ چه اشکالی دارد که ما این کارها را مجدد تولید کنیم؟ مگر از «اتللو» در دنیا کم فیلم تولید شده؟

وی در پایان این گفتگو متذکر شد: ما اگر در مورد زندگی زناشویی فیلم می سازیم باید اثرمان آموزنده باشد، باید نگاه درستی در فیلم حاکم باشد. ما نباید یادمان برود که سینما باید انسان ساز باشد. سینما باید به مردم درس بدهد. جوان وقتی وارد سینما می شود اگر فیلم خوب باشد بشاش می شود اگر نه مغموم می شود. ما نباید اجازه دهیم برخی فیلم های سینمایی خمودگی در جامعه ایجاد کنند. فیلمنامه نویسان باید این نکات را رعایت کنند. بهبود وضع کیفی فیلمنامه ها در سینمای کشورمان این مستلزم این است که اساتید خوب فیلمنامه نویسی در دانشکده ها به کار گرفته شوند تا سینما بتواند جامعه را دچار تعالی کند. الآن زندگی ها در سینما به مثابه خیانت و... شده و این صحیح نیست و ما باید زیبایی ها را در سینما به تصویر بکشیم.