چهارشنبه ۲۴ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۰:۴۰

تهیه‌کننده «اتاقک گلی» در گفتگو با «سینماپرس» مطرح کرد:

سازمان‌ها و ارگان‌ها نباید رقابت نادرست را سرلوحه تولید «فیلم‌های مقاومت و دفاع مقدس» قرار دهند و به فکر چشم و هم چشمی و بیلان دهی به مدیران بالادستی‌شان باشند!

داوود صبوری در نشست خبری فیلم سینمایی اتاقک گلی

سینماپرس: داود صبوری تهیه کننده سینما در آستانه روز مقاومت اسلامی به بررسی عملکرد نهادهای فرهنگی و سینمایی در ترسیم هنرمندانه مقاومت اسلامی پرداخت و در این خصوص با سینماپرس به گفتگو نشست.

تهیه کننده فیلم سینمایی «اتاقک گلی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: قبل از هر چیز از شما تشکر می کنم که به این موضوع بسیار خوب و مهم ورود کردید. سینمای مقاومت سینمای بسیار مهمی است که متأسفانه در بسیاری مواقع به دست فراموشی سپرده شده است. البته بنده یقین دارم اگر کسی دغدغه پرداختن به این موضوع را داشته باشد هر طور که شده وارد این کار می شود چرا که عشق هیچ مانعی نمی شناسد و می تواند همه موانع را پس بزند!

این تهیه کننده در ادامه این گفتگو خاطرنشان کرد: ما در حوزه تولید فیلم های سینمای مقاومت و دفاع مقدس با دو گروه روبرو هستیم؛ یک شوراهایی که می خواهند بودجه برای تولید این آثار مصوب کنند که اغلب از جنس سینما نیستند و سر و کله زدن با آن ها سخت است و دوم شورای پروانه ساخت سازمان سینمایی که خوشبختانه برخورد مناسب تری با فیلمسازان دغدغه مند در این حوزه دارند.

صبوری ادامه داد: متأسفانه بسیاری از نهادها و ارگان های ارزشی که وظیفه شان حمایت از سینمای انقلاب، مقاومت و دفاع مقدس است از بیرون طرح و فیلمنامه ای را نمی پذیرند؛ این ها خودشان شورایی دارند که شورای تحقیق است و می نشینند و موضوعی را پیدا می کنند و روی آن موضوع مطالعه می کنند و سپس طرح خودشان را مصوب می کنند و پای ساختش می ایستند. یعنی فیلمساز دغدغه مند امکان این را ندارد که بتواند از بیرون حمایت این ارگان ها را جذب کند و اثر مورد نظر خود را تولید کند.

وی در بخش دیگری از این گفتگو یکی دیگر از معضلات اساسی سینمای مقاومت و انقلاب اسلامی را فقدان یک بانک اطلاعاتی جامع برشمرد و در این راستا متذکر شد: بنده معتقدم ما نیازمند تأسیس نهادی در ذیل سازمان سینمایی برای تحقیق و تفحص در خصوص زندگی شهدا، رزمندگان، ایثارگران و جانبازان هستیم؛ اگر نهادی باشد که بتواند تحقیقات جامع و کاملی در این حوزه داشته باشد، با خانواده شهدا صحبت کند، داستان های آن ها را طبقه بندی کند و به صورت بانک اطلاعاتی در اختیار تهیه کنندگان و فیلمنامه نویسان و کارگردانان قرار دهد ما قطعاً می توانیم انبوهی از موضوعات و قصه های جذاب و پر کشش را شاهد باشیم و به این ترتیب معضل فقدان قصه مناسب از بین می رود.

صبوری در همین راستا افزود: اگر این اتفاق رخ بدهد آن ها خودشان ملزم می شوند از طرح ها حمایت کنند. ما امروز محتاج چنین اتفاقی در سینمای کشور هستیم چرا که هر نهادی حتی بنیاد سینمایی فارابی داستان های خاص خودش را دارد و پذیرش و تصویب یک طرح و فیلمنامه در این نهاد هم بسیار دشوار و طاقت فرسا شده است.

این سینماگر خاطرنشان کرد: ما زمانی می توانیم در سینمای مقاومت پیروز شویم که خودی و ناخودی کردن نداشته باشیم؛ بنده معتقدم نهادهایی که بودجه حکومتی و دولتی در اختیار دارند، مانند سازمان اوج، بنیاد شهید، حوزه هنری و... همگی باید اواخر هر سال فراخوان بزنند و طرح های مورد حمایت سال بعد را اعلام کنند و هر کسی در هر جای این مرز و بوم طرحی داشت بدون توجه به اینکه آیا به آن ها نزدیک است یا خیر از او حمایت کنند.

وی خطاب به مدیران و سیاست گذاران سینمایی گفت: برگزاری جشنواره ثمری ندارد، از تولید حمایت کنید! کمبود تولید در سینما بیداد می کند. شما باید تدبیری عاجل اندیش کنید و اعلام کنید هر کسی هر طرحی در خصوص حوزه سینمای مقاومت اسلامی و امثالهم دارد بیاورد و این طرح ها هم در یک پروسه عادلانه و شفاف بررسی شوند و سپس به تولید برسند.

صبوری تأکید کرد: متأسفانه امروزه تولید فیلم های مقاومت و دفاع مقدس دردسرهای زیادی دارد؛ ما برای یک هلیکوپتر گرفتن شاهد دردسرهای زیادی هستیم. متأسفانه بسیاری از نهادهایی که باید امکانات لجستیکی را در اختیار سازندگان فیلم ها قرار بدهند برای خودشان یک جزیره ای درست کرده اند و هیچ یک هم حرف نهاد موازی با خود را قبول ندارند. همین باعث شده تا ما با کمبود شدید امکانات لجستیکی و هزینه های سرسام آور در این حوزه روبرو شویم و همین مسأله نیز یکی دیگر از آفاتی است که سینمای مقاومت و دفاع مقدس با آن درگیر است.

وی در خاتمه این گفتگو افزود: من امیدوارم مدیران سینمایی و فرهنگی در تمامی نهادها و سازمان ها و ارگان ها در پی ایجاد هم افزایی باشند؛ آن ها نباید رقابت نادرست را سرلوحه کار خود قرار دهند و به فکر چشم و هم چشمی و بیلان دهی به مدیران بالادستی شان باشند. این نهادها باید از کارشناسان زبده و خبره در حوزه های تصویب فیلمنامه استفاده کنند نه اینکه بیایند و یک دهه هفتادی را به عنوان کارشناس به کار گیرند که هیچ درک و شناختی از دوران دفاع مقدس ندارد. آخر کسی که متولد دهه هفتاد است چه چیزی از جنگ می فهمد که بخواهد فیلمنامه بنده نوعی را تأیید یا رد کند؟ من امیدوارم مدیران سینمایی کمی روی این موضوعات حساس شوند و شایسته سالاری را در این شوراها مدنظر قرار دهند.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.