به گزارش سینماپرس، حجتالله سیفی، کارگردان فیلم سینمایی «سفر پر ماجرا» که این روزها در سینماهای کشور در حال اکران است، در گفتگو با ایلنا، درباره ساخت این اثر سینمایی گفت: عنوان «سفر پر ماجرا» برای این فیلم، قطعاً در ذهن مخاطبش ذهنیتی ایجاد میکند که قرار است فیلمی همراه با ماجراهایی در یک سفر را مشاهده کند و اگر این فیلم کودک باشد، میتوان انتظار داشت مخاطب با قصهای روبرو شود که قرار است کودکان در این سفر از سختیها بگذرند و به آرامش برسند.
سیفی خاطرنشان کرد: داستانِ فیلم «سفر پر ماجرا» همینطور است. در این فیلم کاراکترهای کودک باید با مشکلات روبرو شوند، تلاش کنند و تسلیم سختیها نشوند تا در نهایت به موفقیت و آراموش و البته خوبیها برسند. به نظر من این نگرشی است که ما باید به کودکانمان بیاموزیم و اتفاقاً کودکان امروز به این نگرش نیاز دارند که بدانند دستیابی به خوبیها به سادگی امکانپذیر نیست و مستلزم تحمل سختی است.
وی تأکید کرد: در ساخت «سفر پر ماجرا» از هیچ فیلمسازی ایده و تأثیر نگرفتم و همه آنچه که در این فیلم روایت میشود برگرفته از حکایات و پندهای ایرانی است. من در زمان نگارش فیلمنامه این اثر به فضاها و لوکیشنهای مختلف ایرانی فکر میکردم و ۷ یا ۸ شهر با موقعیتهای تاریخی را در این فیلم میبینیم و لوکیشنهای جنگل و بیابان را مشاهده میکنیم و فضایی در این اثر شاهد هستیم که فکر نمیکنم شباهت چندانی به دیگر آثار کودک داشته باشد.
این کارگردان در ادامه افزود: منبع قصههای من حکایتهای ایرانی بود که طی سالهای متوالی به این قصهها رسیدم و از قصههایی که قابلیت استفاده در این فیلمنامه را داشتند، استفاده کردم. این قصهها را ممکن است خوانده باشید یا شنیده باشید که در این فیلم کنار هم قرار گرفتهاند و «سفر پر ماجرا» را تشکیل دادهاند. اینکه دوربین ما در نقاط مختلف کشور میرود و قصه در شهرها و موقعیتهای جغرافیایی و بومی مختلف کشورمان روایت میشود، به نوعی مخاطب خود را که کودکان هستند با تنوع بومی و جاذبههای بصری ایران آشنا میکند و من قصد داشتم این موارد در دل قصه فیلم باشد و کودک را اینگونه متوجه تنوعهای زیستی، بومی و جاذبههای بصری کند.
سیفی درباره چالشهای استفاده از جلوههای ویژه در ساخت «سفر پر ماجرا» گفت: من این فیلم یا بیش از ۵ سال پیش ساختم و آن زمان جلوههای ویژه بصری در کشورمان تا این حد پیشرفته نبود و امکانات چندانی هم وجود نداشت و این بخش یکی از بزرگترین چالشهای ساخت این فیلم بود چرا که من با وجود اینکه بسیاری از دوستان پیشنهاد دادند این بخشها را در کشور هند یا چین بسازیم اصرار داشتم که از توانمندی متخصصان ایرانی استفاده کنم. در آن زمان ذهنیت خوبی از سوی متخصصان کشورمان در این زمینه دیدم اما متأسفانه به دلیل کمبود تجهیزات توانمندیها اندک بود. از آنجا که پیشرفت تکنولوژی امروز با سرعت بالایی رقم میخورد امروز امکانات بیشتری وجود دارد اما ما همچنان از کشورهای پیشرفته فاصله داریم، در هالیوود معمولاً تهیهکننده و کارگردان با بررسی اینکه فیلمشان چه نیازهایی دارد از برنامهنویسها استفاده میکنند و برای فیلمشان یک برنامه جدید مینویسند.
کارگردان فیلم سینمایی «بچههای جسور» در ادامه اظهار کرد: امروز دنیا، دنیای بازیهای ذهنی است، زندگی مجازی شده و ما بسیاری از خوراکهای روحی و حتی جسمانیمان را از فضای مجازی میگیریم که قطعاً از جهاتی میتواند مضر و آسیبزننده باشد؛ تصور کنید که شما قصد دارید به یک شهر یا کشور سفر کنید، میتوانید در دنیای مجازی به راحتی همه نقاطی که مدنظرتان است را مشاهده کنید و تصوری از بودن در آنجا داشته باشید اما این نیاز سفر رفتن در شما همچنان وجود دارد و شما فقط با آن محیط آشنا شدهاید و لذت سفر رفتن را کسب نکردهاید. امروز به واسطه مشکلات و دغدغههای بسیار انسانها مجبور به پذیرش لذتهای زودگذر و مجازی زندگی کردن، شدهاند و به مرور مشغول عادت کردن به این شرایط هستیم. ما زمانی فیلم میساختیم و تنها راه مشاهده تصویر ضبط شده این بود که نوار فیلم را زیر نور آفتاب بگیریم و فریمها را مشاهده کنیم ولی امروز به راحتی کارگردان تصاویر ضبط شده را در مانیتور میبیند. پیشرفت تکنولوژی اتفاقی است که ما چارهای جز همراه شدن با آن نداریم و در زمینه جلوههای ویژه هم باید به این پیشرفت توجه کنیم و از دنیا عقب نمانیم.
سیفی درباره اکران دیرهنگام فیلم سینمایی «سفر پر ماجرا» گفت: من ۶ سال در انتظار اکران «سفر پر ماجرا» بودم و این زمان طولانی به فعالیت حرفهای من آسیب زد. یک فیلمساز و به طور کل یک هنرمند با آثارش زنده میماند و وقتی یک فیلمساز ۶ سال از دنیای فیلمسازی فاصله میگیرد از ملزومات فیلمسازی امروز عقب میماند. این فیلم باید زودتر اکران میشد چرا که «سفر پر ماجرا» یک فیلم فرهنگی است که کودکان از دیدن آن هیچ آسیبی نمیبینند. به نظر من «سفر پر ماجرا» قصهای دارد که در هر زمانی میتواند دیده شود و تازگی دارد.
این کارگردان در پایان با انتقاد ازعدم حمایت تلویزیون و شهرداری در تبلیغ فیلمهای سینمایی تصریح کرد: دولت همواره بر این نکته تأکید دارد که از سینما و به خصوص سینمای کودک حمایت میکند و همین که فیلمی را اکران میکنند آن را حمایت میدانند و تصورشان بر این است که اکران کردن فیلم برای حمایت از آن کافی است در حالیکه هر فیلمی پس از اکران نیاز به تبلیغات و دیده شدن دارد. شورای شهر، تلویزیون و دیگر نهادها از ما میخواهند که تبلیغات فیلممان را به شبکههای ماهوارهای ندهیم تا از ما حمایت کنند، من هم این کار را کردم و از تلویزیون خواستم که یک هفته قبل از شروع اکران پخش تبلیغات «سفر پر ماجرا» را شروع کند اما پخش تبلیغات یک هفته پس از اکران شروع شد و باز همین اتفاق را یک حمایت بزرگ میدانند؛ در واقع منت حمایت از خود حمایت در کشور ما بیشتر است. وقتی شرایط اینگونه است و هیچ حمایتی از فیلمسازان نمیشود، ما مجبور هستیم سینمای کودک را رها کنیم و بگوییم که همین فیلمها و سریالهای خارجی برای کودکان ما کافی هستند درحالکیه اگر تبلیغات مناسب باشد و فیلم بیشتر دیده شود، فیلمساز انگیزه میگیرد و آثار بهتر و بیشتری خلق میکند. کودک، سینمای کودک و فیلمساز کودک همگی مهجور و محروم هستند و در سینمای ما معمولاً فیلمهای دولتی با بودجه و حمایت مناسب ساخته میشوند و تنها برخی فیلمهای پر فروش هستند که میتوانند فرصتی برای دیده شدن داشته باشند.
نظرات