به گزارش سینماپرس، پدرام جوادزاده در گفت و گو با ایرنا درباره وضعیت موسیقی و چالش‌های وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت چهاردهم در این حوزه اظهارداشت: به صورت کلی خیلی در این زمان، وضعیت موسیقی بین دولت سیزدهم و چهاردهم تفاوتی نکرده است؛ سند ملی موسیقی در دولت سیزدهم تصویب شده و جامعه موسیقی خیلی از آن استفاده نکرده است و مشکلات ساختاری بسیاری دارد.

وی گفت: بر این اساس، دولت چهاردهم احتمالا با چالش اجراپذیرکردن این سند مواجه خواهد شد، باید اصلاحات این سند را انجام بدهد، ستاد عالی اجرایی که در سند پیش‌بینی شده است باید تشکیل شود و سند ملی موسیقی وارد عرصه اجرا شود.

جوادزاده بیان کرد: شاید یکی از مهمترین چالش‌های دولت چهاردهم در حوزه موسیقی، انتخاب مسئولان این حوزه و مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد؛ باید فردی برای این سمت انتخاب شود که هم جامعه موسیقی او را بپذیرد و هم با تفکر و تعقل دولت چهاردهم همسو باشد.

این کارشناس موسیقی با اشاره به نبود بودجه مشخص برای موسیقی افزود: موسیقی ردیف بودجه مشخصی در بخش فرهنگی کشور ندارد و این مشکل مشترک تمامی دولت‌هاست، در بودجه نامی از موسیقی به صورت اختصاصی بیان نشده و در زیرمجموعه فعالیت‌های فرهنگی تعریف می‌شود و موسیقی نیز با مشکلاتی در حوزه بودجه‌ای مواجه می‌شود.

وی اظهارداشت: براین اساس مشکل دولت چهاردهم در حوزه موسیقی این است که بتواند بودجه برگزاری جشنواره‌ها را به خصوص در حوزه بین‌الملل همچون جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر و جوان تامین می‌کند.

انتشار موسیقی‌های بی‌مایه و کم‌ارزش

جوادزاده گفت: در شرایط فعلی، ما با یک روند لجام گسیخته از موسیقی‌های بی‌مایه و کم‌ارزش روبه رو هستیم که بسیار منتشر می‌شوند و امیدواریم در دولت چهاردهم این موسیقی‌های بی‌مایه مدیریت شوند و مردم سبد شنیداری مناسبت‌تری داشته باشند و بتوانند آثار بهتری بشنوند.

پدرام جوادزاده - مدرس و کارشناس موسیقی

این مدرس موسیقی درباره تمرکز بر موسیقی پاپ، فراموشی و نادیده گرفتن سایر گونه‌های موسیقی بیان کرد: ما با یک بام و دو هوایی در این حوزه مواجه هستیم، پشت میکروفون مسئولان فرهنگی کشور اعلام می‌کنند که باید موسیقی‌های بومی و محلی، موسیقی دستگاهی و سنتی ایران مورد توجه قرار گیرند اما در واقعیت، تمام ساختارها در خدمت موسیقی پاپ است و متاسفانه موسیقی پاپ خوبی هم نیست و درآمدزایی در این حوزه بیشتر می‌شود.

وی افزود: چند تهیه‌کننده‌ در حوزه موسیقی پاپ فعال هستند که تجارت انجام می‌دهند، فعالیت آنان مانند تهیه‌کننده‌های سینماست که فیلم‌های زردی را می‌سازند و در دوره محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت سیزدهم هم، چنین فیلم‌هایی اکران شدند که بعضا فیلم فارسی‌های عجیب غریبی هم بودند و مسئولانی که داعیه فرهنگ فاخر داشتند، به چنین آثاری مجوز دادند.

جوادزاده اظهارداشت: آن تهیه‌کننده، آثاری را تولید می‌کند و قصد دارد درآمدزایی کند، من به عنوان مدیر فرهنگی، وظیفه دارم که این فضا را مدیریت کنم، بسیار به موسیقی ایرانی کم‌لطفی می‌شود، موسیقی ایرانی روزهای خطرناکی را طی می‌کند، دوره خیلی عجیبی است و واقعا نگران این هستیم که موسیقی ایرانی به عنوان یکی از مهمترین میراث‌های فرهنگی کشور، در معرض فراموشی قرار بگیرد.

این کارشناس موسیقی گفت: وظیفه ذاتی دولت این است که در این شرایط نامناسب اقتصادی با سوبسیددهی و در اختیار قرار دادن سالن‌ها به صورت رایگان از هنرمندانی که در حوزه موسیقی غیرتجاری فعالیت می‌کنند، حمایت کند.

حوزه موسیقی به دست هنرمندان این حوزه سپرده شود

جوادزاده بیان کرد: در دولت مسعود پزشکیان افرادی با سوابق فرهنگی معرفی شدند؛ از جمله سیدعباس صالحی وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی، سوابق فرهنگی داشته و پیشتر وزیر فرهنگ بوده و سیدرضا صالحی امیری وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز تخصص مدیریت فرهنگی دارد و هر دو تجربیاتی را در این حوزه دارند و براین اساس، انتظارات در دولت چهاردهم، در حوزه فرهنگ بسیار بالاست.

وی با اشاره به انتظارات خود از دولت چهاردهم در حوزه موسیقی افزود: مطالبه ما این است که موسیقی را به دست هنرمندان این حوزه بسپارند، به هر حال هنرمندان سخنان یکدیگر را بهتر متوجه می‌شوند، در دولت‌های گذشته، مدیریت موسیقی به اهالی این حوزه واگذار نشد و مشکلاتی در این حوزه ایجاد شد، همین تجربه کوتاه دوره مدیریت امیرحسین سمیعی در اداره کل موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشان داد هنرمندان موسیقی کاربلدی که بتوانند مدیریت موسیقی را به نحو احسن انجام دهند، واقعا وجود دارند و مسئولان می‌توانند از چنین ظرفیتی بهره‌مند شوند.

این مدرس موسیقی خاطرنشان کرد: موضوع موسیقی اکنون در کشور به رسمیت شناخته شده است و سند ملی آن به تصویب رسیده است، مطالبه حداقلی افرادی همچون بنده که نیم نگاهی به عرصه مدیریت هنری در کشور داریم، این است که نام موسیقی در بودجه کشور مطرح شود، رسمیت پیدا کند و ردیف بودجه مشخصی برای آن اختصاص پیدا کند، در آن زمان، شفاف‌سازی صورت خواهد گرفت که چقدر در حوزه موسیقی هزینه شده است و مانند هر موضوع دیگری مجلس شورای اسلامی می‌تواند به آن رسیدگی کند، این شفافیت هم اگر در حوزه موسیقی اتفاق بیفتد، خیلی از مشکلات را در این حوزه برطرف می‌کند.