کارگردان مستندهای «نسل کشی» و «بچه های دو محله» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: مهمترین معضل در حوزه سینمای مستند عدم اجرای عدالت است. یک سری از سازمان ها و ارگان ها طی سال های اخیر متصدی ساخت مستند شدند که به دلیل سرمایه زیادی که دارند و حلقه های مختلفی که ایجاد کرده اند بودجه ها را در بین برخی افراد خاص تقسیم می کنند و هیچ نظارتی هم روی عملکردشان نیست.

وی در همین رابطه ادامه داد: این اتفاق در حالی است که باید روی یکایک این نهادها و عملکردشان نظارت ویژه ای وجود داشته باشد. خیلی از دوستان بنده بیش از یک سال است پروژه ندارند با اینکه سابقه ۲۰ ساله در حوزه مستندسازی دارند و پیش از این آثار درخشانی نیز تولید کرده اند. این درد بسیار بزرگی است که چنین اتفاق تلخی را شاهد هستیم و از آن طرف عده ای از گرد راه نرسیده با بودجه های بالا مشغول به کار می شوند.

خسروی سپس با بیان اینکه برخی ارگان ها و نهادها شکل حقیقی مستندسازی را عوض کرده اند و همین مسأله باعث بیکاری و خانه نشینی پیشکسوتان این حوزه شده است تصریح کرد: برخی از این نهادها به دلیل اینکه می خواهند مانند سینمای داستانی درام سازی را برای جذب بیشتر مخاطب و همذات پنداری مخاطب با اثر ایجاد کنند باعث ایجاد مشکلات جدی در حوزه سینمای مستند شده اند. آن ها رسماً درام هایی ایجاد می کنند که حقیقی نیست و صرفاً برگرفته از تخیل تیم تولیدشان است. این اتفاق باعث شده تا سینمای مستند به گونه ای با سینمای داستانی قاطی شود.

وی ادامه داد: البته هستند مستندسازانی که حاضر نیستند تن به این کار بدهند و هویت مستند را زیر سوأل ببرند و مبادرت به تولید آثار دروغین کنند. همین باعث می شود این افراد به کار گرفته نشوند. ما مستندهای دروغین زیادی را در این سال ها دیدیم. یک سری سازمان ها و ارگان ها برای کسب درآمد و داشتن مخاطب بیشتر باعث می شود دوقطبی ایجاد شود بین کسانی که وامدار این موضوع هستند و کسانی که روی درام تأکید دارند.

این مستندساز یکی دیگر از معضلات حوزه مستند را عدم امکان عرضه و نمایش مناسب این آثار برشمرد و خاطرنشان کرد: اگر مستندها امکان اکران درست پیدا کنند یک رقابت سالم ایجاد می شود و در کنار آن نیز کم کم فرهنگ مستندبینی در مردم شکل می گیرد. مدیران طبیعتاً باید به فکر رونق سینمای مستند باشند و امیدوارم که به زودی شاهد چنین اتفاقی در سینمای کشورمان باشیم.