به گزارش سینماپرس، ابوالفضل همراه بازیگر و کارگردان کشورمان زاده نیشابور است. وی فارغ التحصیل کارشناسی رشته نمایش از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است که فعالیت خود را به صورت حرفه ای با دستیاری آغاز کرد و اکنون بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر است.

همراه اثاری چون خانه، گمشده، مردان نقره‌ای و آسانسور را کارگردانی و نویسندگی کرده است و در آثاری چون رسوایی۲، اخراجی‌ها، مامان بهروز منو زد و شرم گفتن به ایفای نقش پرداخته است.

وی از فعالیت‌های اخیر خود گفت: حقیقتا امسال را برای فعالیت در کارهای نمایش گذاشتم. چند سالی بود که کمی از تئاتر دور بودم و امسال تصمیم گرفتم کم کار کنم و بیشتر خود را درگیر کارهای نمایشی کنم. کارهای نمایش حال خیلی بهتری دارد و دوستانمان در عرصه هنری، هنرهای نمایشی و بازیگری هستند می‌دانند آن اتفاقی که برای یک بازیگر روی صحنه تئاتر رخ می‌دهد، جلوی دوربین اتفاق نمی‌افتد. تئاتر هم انرژی را می‌گیرد و هم به مخاطب انرزی می‌دهد. از این رو خیلی خوشحال هستم که امسال این اتفاق برایم افتاد و توانستم درگیر چند کار نمایشی شوم.

وی ادامه داد: اخیرا چند اجرا داشتم که کارهای مختلفی بود، یکی از آخرین کارهایی که اجرا کردم نمایش لسان الغیب بود، این نمایش یک کار نمایش موسیقیایی بود که در حافظیه شیراز و با موضوع حضرت حافظ برگزار شد و مورد استقبال خیلی خوب مخاطبین قرار گرفت. البته برنامه داریم این نمایش را در بخش‌های مختلف کشور اجرا داشته باشیم.

ابوالفضل همراه ادامه داد: دوستان خوشناممان در کارگردانی و تهیه‌کنندگی سینما و سریال‌ها اصرار دارند که در بخش تصویری حضور داشته باشم که احتمال دارد کار قبول کنم اما به هر حال این چند ماه آینده ممکن است کمی درگیر کارهای تصویری شوم ولی مشتاقانه منتظرم که کار لسان الغیب و کارهای دیگر همچنان بتوانند در بخش‌های مختلف کشور اجرا شوند و در خدمت مردم عزیزمان باشیم.

همراه بازیگر در پاسخ به این سوال که هنرمندان این روزها بیشتر در صحنه تئاتر هستند تا تلویزیون و سینما، فکر می‌کنید علت چیست؟ گفت: فکر می‌کنم چنین امری نشان از این است که به خاستگاه و زادگاه اصلی خودشان یعنی تئاتر برمی‌گردند. به هر حال همانطور که عرض کردم بیشتر بازیگران آرزو دارند که روی صحنه تئاتر باشند و نفس در نفس تماشاگر کار کنند و کار خوب ارائه بدهند.

وی تاکید کرد: البته همیشه می‌گویم که هنرمند روی صحنه تئاتر نمی‌تواند به عنوان یک بازیگر مخاطب را گول بزند؛ اما جلوی دوربین چنین چیزی هست. اگر شما بازیگر خوبی نباشید انقدر شرایط وجود دارد که بتواند از شما بازیگر ساخته شود، ولی روی صحنه تئاتر به هیچ عنوان نمی‌توانید به تماشاگر دروغ بگوید و با حضور تماشاگر و قضاوت آن‌ها است که می‌توانید کارتان را به خوبی ارائه دهید. فکر می‌کنم دوستانمان متوجه شده‌اند که کار نمایشی ارزش بسیار بیشتری در مقابل کاری که فقط تصویر است، دارد، اما با وجود اینکه تصویر مخاطب فراگیر بیشتری داره ولی فکر می‌کنم تئاتر یک چیز دیگر است.