«حسین میرزامحمدی» که امسال با کارگردانی فیلم سینمایی «بازی خونی» در «چهل و سومین دوره جشنواره فیلم فجر» حضور داشت؛ در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس به مسئله عدم موفقیت فیلم سازان کشور در جذب مخاطبان خارجی پرداخت و در این خصوص بیان کرد: برای حل این مسئله، باید کارهای ریشه‌ای انجام شود. در وهله اول، لازم است میز بزرگی فراهم شود که در آن سینماگران، مسئولان، تصمیم‌گیران و هنرمندان گرد هم آیند و به یک خط فکری مشترک برسند. تنها از این طریق می‌توان سینمایی را که ظرفیت بالایی دارد، توسعه داد.

وی افزود: متأسفانه سینمای ما دچار دوگانگی شده است؛ از یک‌سو، فیلم‌هایی برای مصرف داخلی تولید می‌شوند و از سوی دیگر، آثاری برای بازارهای بین‌المللی ساخته می‌شوند. این شکاف، نه‌تنها توسط جریان‌های داخلی بلکه توسط جشنواره‌های خارجی نیز تشدید شده است.

میرزامحمدی در انتقاد نسبت به نهادهای سینمایی بیان کرد: این نهادها، با نوع انتخاب‌ها و سیاست‌هایشان، به این دوگانگی دامن می‌زنند. اما به نظر من، این انشقاق باید از بین برود و طرفین این ماجرا دور یک میز بنشینند تا به یک خط فکری و سیاست‌گذاری مشترک در حوزه سینما برسند. هدف این است که سینمای ایران بتواند هم در سطح بین‌المللی مطرح باشد و هم نیازهای داخلی را برآورده کند.

وی ادامه داد: امروز تولید فیلم‌های سینمایی بسیار پرهزینه شده است. وقتی هزینه‌ها بالا می‌رود، ورود بخش خصوصی دشوارتر می‌شود و اگر هم سرمایه‌گذاری کند، معمولاً به سراغ فیلم‌های خاصی می‌رود. برای حل این مسئله، لازم است بخش خصوصی تقویت شود و نهادهای دولتی نیز در تولید فیلم‌های متنوع‌تر مشارکت داشته باشند.

کارکردان فیلم سینمایی بازی خونی در پاسخ به این پرسش که آیا هزینه های تولید فیلم به صورت منطقی افزایش یافته است یا خیر؟ اظهار کرد: هزینه تولید فیلم متناسب با تورم افزایش می‌یابد. برای مثال، بسیاری از تجهیزات فیلم‌برداری و فنی به‌صورت دلاری قیمت‌گذاری می‌شوند. کرایه تجهیزات، نگهداری، اینترنت و سایر ملزومات تولید فیلم، همگی متأثر از نوسانات ارزی هستند و همین مسئله، هزینه‌های تولید را افزایش می‌دهد. در کنار این چالش‌ها، مسئله بزرگ‌تری نیز وجود دارد: تطابق نداشتن چرخه تولید و جذب مخاطب.

وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر، تولید فیلم و بستر نمایش آن با یکدیگر همخوانی ندارند. این عدم تناسب باعث می‌شود که سینما نتواند هزینه‌های خود را جبران کند و در نهایت، به سمت بحران و ورشکستگی حرکت کند.

میرزامحمدی همچنین به چالش انحصارگری در سینما پرداخت و در این خصوص بیان کرد: اگر بخواهیم درباره انحصار صحبت کنیم، این مسئله زمانی برجسته می‌شود که بستر گسترده‌ای برای نمایش و اکران فیلم‌ها وجود داشته باشد و همچنین مخاطبان به حد کافی افزایش یافته باشند.

وی افزود: اما به نظر می‌رسد که این شرایط هنوز به طور کامل مهیا نشده است. در نتیجه، نیاز به یک تفکر ریشه‌ای و هم‌اندیشی میان مسئولان و هنرمندان احساس می‌شود تا از این طریق تولید و پخش سینما به یک سطح مطلوب و هماهنگ برسد.

کارگردان فیلم سینمایی کت چرمی با بیان این مطلب که مهم‌ترین رکن بقا و پایداری سینما، اقتصاد آن است؛ تصریح نمود: سینما باید از لحاظ مالی پایدار باشد تا چرخه آن به درستی بچرخد. در دوران پساکرونا، فیلم‌های کمدی توانستند سینما را نجات دهند، اما اگر این روند ادامه نیابد، سینمای غیرکمدی ممکن است با چالش‌های جدی روبه‌رو شود.

«حسین میرزامحمدی» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: هنگامی که هزینه‌های تولید فیلم افزایش می‌یابد و سود حاصل از آن قابل پیش‌بینی نیست، تولیدکنندگان طبیعی است که تمایلی به سرمایه‌گذاری در این حوزه نخواهند داشت. این معادله اقتصادی باید به شکلی تنظیم شود که تولیدات سینمایی به صرفه باشند و بتوانند مخاطبان بیشتری را جذب کنند.