«کارن همایونفر» موسیقی دان و آهنگساز بنام ایرانی در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس به مسئله بغرنج سند موسیقی پرداخت و در این خصوص بیان کرد: من سند موسیقی را بند به بند خواندم و متوجه شدم که بیشتر شامل کلیات، تعارفات و جملاتی است که سال‌هاست تکرار می‌شوند. اما مهم‌تر از متن سند، ضمانت اجرایی آن است.

چهره سال هنر انقلاب اسلامی افزود: بهتر بود پیش از امضای این سند، آسیب‌شناسی دقیقی توسط تعداد بیشتری از متخصصان موسیقی انجام می‌شد. این مسئله در جشنواره‌های موسیقی هم مشهود است.

کارن همایونفر با بیان این مطلب که این روند فقط در موسیقی نیست. تصریح کرد: در همه حوزه‌های هنری، مانند سینما، تئاتر و هنرهای تجسمی، وقتی فردی به مسندی می‌رسد، اولین اقدامش ارائه یک سند و بیلان کاری است.

وی افزود: بنابراین، چه چیزی بهتر از این‌که یک سند جامع در حوزه‌ی موردنظر داشته باشیم؟ در نهایت، همه به دنبال این هستند که عملکرد و راندمان کاری‌شان را در رزومه‌ی خود ثبت کنند، و این طبیعی است. اما مسئله اینجاست که اصلِ سندی که امضا شده، در عمل اجرایی نمی‌شود. یعنی تنها شکلِ سند به خود می‌گیرد، اما نتیجه‌ای ندارد.

عضو هیئت رئیسه کانون آهنگسازان سینمای ایران همچنین به بحث اساسنامه خانه سینما اشاره کرد و در انتقاد نسبت به بی توجهی مسئولین نسبت به آن اظهار داشت: ما و بسیاری از همکارانمان از تمام صنوف، دو سال از زندگی‌مان را صرف نوشتن اساسنامه آکادمی سینمایی ایران، آیین‌نامه‌ها و تبصره‌های مربوطه کردیم. وقتی می‌گویم دو سال، منظورم بیش از ۲۰۰ ساعت کار مستمر است که در جلسات پی‌درپی صرف شد.

وی افزود: اما ناگهان همه چیز متوقف شد. اصلاً نفهمیدیم چه اتفاقی افتاد. فکر نکنید که این‌طور اتفاقات نمی‌افتد. اصناف و انجمن‌ها تمام تلاش خود را می‌کنند، اما نهایتاً کسی گوش نمی‌دهد. خروجی این تلاش‌ها، مانند آکادمی سینما و آکادمی هنر، که من خودم عضو آن هستم، چیزهایی است که حتی اگر شما یک بار هم مطالعه می‌کردید، نه درباره سینما و نه موسیقی، هیچ کدام از این اسناد را به این شکل نمی نوشتید. ما دو سال متوالی نشستیم، این‌ها را تدوین کردیم و نوشتیم، اما هیچ خبری از اساسنامه نیست.

برنده چهار سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر با بیان این مطلب که این واقعیت که اساسنامه خانه هنرمندان، خانه موسیقی و خانه سینما زیر سوال است، نشان می‌دهد که مرجعیت آن‌ها، قانونی بودن یا نبودن‌شان هنوز مشخص نیست. تصریح نمود: متاسفانه هنوز مشخص نیست آیا این‌ها جزء وزارت کار هستند یا وزارت ارشاد؟ وقتی این‌ها مشخص نیست، طبیعی است که هیچ‌کدام از بخشنامه‌ها و اساسنامه‌های داخلی به دست مسئولین نرسد. واقعیت این است که مشکل در ساختار است. هر جایی که دست بگذارید، درد دارد.

وی خاطرنشان کرد: متاسفانه وقتی مشکلات ساختاری این‌چنین عمیق است، حتی اگر صد سند هم ارائه دهیم، وقتی واقعیت‌ها را در نظر نگیریم، به هیچ جایی نمی‌رسیم، جز اینکه فقط رزومه‌ای برای خودمان بسازیم.

کارن همایونفر در ادامه گفت و گو به مسئله انحصار در موسیقی پرداخت و بیان کرد: البته بحث انحصار مسئله مهمی است، اما اگر انحصار در تولید کارها توسط تهیه‌کنندگان وجود داشت، که دانش، جهان‌بینی و پول لازم برای انجام کارهای بزرگ را داشتند.

وی افزود: در آن زمان این اتفاقات کمتر پیش می‌آمد. اما حالا می‌بینید که افرادی وارد این حوزه شده‌اند که هیچ‌کدام از فاکتورهایی که ذکر کردم را ندارند، جز پول؛ و پولی که شما می‌دانید انباشتش موجب فساد می‌شود.

خالق موسیقی متن های ماندگار سوت پایان و بادیگارد همچنین در انتقاد نسبت به برخورد تهیه کنندگان با آهنگسازان سینما، تصریح کرد: این مشکل در واقع یک درد جمعی است. در حوزه موسیقی، چه در موسیقی فیلم و حتی موسیقی پاپ، ما تعداد کمی تهیه‌کننده داریم که واقعاً حاضرند هزینه کنند و بهترین شرایط را برای هنرمندانی که با آن‌ها قرارداد می‌بندند فراهم کنند.

وی تاکید کرد: متاسفانه این افراد بیشتر به فکر کاهش هزینه‌ها هستند و اصلاً به کیفیت توجه نمی‌کنند. برای مثال، برخی از تهیه‌کنندگان می‌گویند: «فقط یه چیزی بزنیم و بریم.» این جمله را من بارها از همکارانم شنیده‌ام.

کارن همایونفر با بیان این مطلب که در واقع، بعضی از افراد، فقط چون یک دستگاه کیبورد الکترونیک در خانه دارند، موسیقی می‌سازند و تهیه‌کنندگان هم استقبال می‌کنند، اظهار داشت: چون اهمیتی به کیفیت نمی‌دهند. اما یک آهنگساز حرفه‌ای فیلم، برای هر فریم از فیلم موسیقی می‌نویسد. این مشکل در حقیقت، به وضعیت نادرست و کمبود توجه به هنر و هنرمند برمی‌گردد.

«کارن همایونفر» در پایان گفت و گو و با بیان این مطلب که خیلی از تهیه‌کنندگان معروف در حوزه‌های مختلف بیشتر نقش مجری را دارند خاطرنشان ساخت: در واقع این افراد تنها از نام‌شان برای تهیه‌کنندگی استفاده می‌کنند، ولی از پول‌شان کمترین استفاده را می‌کنند. این پول از کجا می‌آید؟ هیچ وقت نمی‌فهمیم. بعضی از آن‌ها در کارهای مختلف مثل کافه‌داری، نمایشگاه‌داری، معاملات ملکی یا سرمایه‌گذاری در پروژه‌های دیگر در دبی مشغول‌اند، اما مشخص نیست که چطور به این پول‌ها دست پیدا می‌کنند.