«فرهاد بشارتی» بازیگر سینما و تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس با اشاره به قیمت نجومی بلیت در کاهش سطح استقبال از آثار سینمایی پرداخت و بیان داشت: قیمت بلیط بی‌تأثیر نیست، اما ضعف فیلمنامه‌ها و کمبود سوژه امسال کاملاً مشهود بود. آن‌قدر ایده‌های جدید کم بودند که بیشتر فیلم‌ها بر اساس داستان‌های واقعی ساخته شدند. به نظر می‌رسد فیلمنامه‌نویسان کمتر به سمت خلاقیت و خلق قصه‌های نو می‌روند و بیشتر به روایت‌هایی متکی هستند که قبلاً شنیده‌ایم.

وی افزود: یکی از دلایل این مسئله می‌تواند وجود برخی ممیزی‌ها باشد که نویسندگان را در انتخاب سوژه محدود می‌کند. شاید به همین دلیل آن‌ها راه آسان‌تری را انتخاب می‌کنند و بیشتر به سمت روایت‌های آشنا می‌روند.

بازیگر مجموعه تلویزیونی بچه محل با بیان این مطلب که در سینمای ایران، اقتباس ادبی بسیار کم شده است. تصریح نمود: رمان‌های فراوانی، چه ایرانی و چه خارجی، وجود دارند که می‌توان از آن‌ها اقتباس کرد و آثار ماندگاری ساخت. در گذشته، کارگردان‌هایی مانند داریوش مهرجویی ارتباط قوی‌ای با نمایشنامه‌نویسان و ادبیات داشتند، اما در سال‌های اخیر کمتر شاهد چنین روندی هستیم.

وی تاکید کرد: امروز بیشتر فیلم‌ها از دل اخبار و حوادث روزنامه‌ها بیرون می‌آیند و به همین دلیل جهت‌گیری جشنواره نیز تغییر کرده است. از طرفی، برخی فیلم‌های نهادها و ارگان‌های خاص، برخلاف انتظار، چندان مورد توجه قرار نگرفتند. مثلاً فیلم خدای جنگ حتی نامزد هم نشد، با اینکه تصور می‌شد توجه بیشتری به آن شود، به‌ویژه به دلیل پرداختنش به موضوع صنعت موشک‌سازی کشور.

این بازیگر سینما و تلویزیون همچنین قرار نگرفتن هیچ یک از آثار کمدی در ده فیلم برتر آرای مردمی جشنواره فجر را به تغییر سلیقه مخاطبان تفسیر کرد و اظهار داشت: به نظر می‌رسد که سلیقه مخاطبان سینما نیز در حال تغییر است. در سال‌های اخیر، به‌خصوص پس از دوران کرونا، کمدی‌ها بسیار پررنگ شدند، اما اکنون این موج رو به کاهش است. حالا باید بیشتر به سمت سوژه‌های اجتماعی رفت، موضوعاتی که مردم به‌طور مستقیم با آن‌ها درگیرند. سینما فقط برای تفریح نیست، بلکه باید مخاطب را به فکر وادارد، مشکلات جامعه را مطرح کند و مسئولان را به چاره‌اندیشی وادارد.

فرهاد بشارتی در پایان این گفت و گو خاطرنشان کرد: دلیل اینکه سینمای ما همچنان در فضای رئال حرکت می‌کند و کمتر به ژانرهای سورئال، فانتزی، اکشن یا حماسی می‌پردازد، عمدتاً مسائل مالی است. تولید این‌گونه فیلم‌ها نیازمند دکورهای عظیم و جلوه‌های ویژه پیشرفته است که هزینه‌های سنگینی به همراه دارد. حتی با فناوری‌های جدید هم این هزینه‌ها کاهش چندانی نداشته‌اند. این مشکل مشابه چالش‌های انیمیشن‌سازی در ایران است، که آن هم بسیار پرهزینه است.