«احمد جانمیرزایی» کارگردان مستندهای «در خلوت خدا» و «شیوه شیدایی» در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس به چالش های پخش آثاذ مستند در تلویزیون پرداخت و در این خصوص تصریح کرد: یکی از عوامل مهم در تقویت سینمای مستند مستقل، مسئله نمایش و اکران این آثار است. تلویزیون در این زمینه تلاشهای بسیاری کرده، اما به دلیل حجم انبوه برنامههای پخششده از شبکههای مختلف، بسیاری از آثار مستند در این هیاهو نادیده گرفته میشوند. اگر تلویزیون در برنامهریزی و انتخاب زمان پخش، جایگاه مناسبی برای مستندها در نظر بگیرد، میتواند نقش مؤثرتری در حمایت از اکران این آثار ایفا کند.
وی تاکید کرد: در مجموع، مهمترین نکته برای تقویت سینمای مستند، ایجاد تعادل میان تأمین مالی و حفظ استقلال هنری است؛ مستندسازان باید بتوانند در عین پذیرش سفارشها، خلاقیت و نگاه مستقل خود را نیز حفظ کنند.
احمد جان میرزایی با بیان این مطلب که در فرآیند نمایش آثار مستند، نمیتوان هر چیزی را بدون در نظر گرفتن معیارها و ضوابط مشخص پخش کرد. اظهار داشت: رسانه ملی نیز بهعنوان یک نهاد مسئول، موظف است که در چارچوب قوانین و وظایف خود اطلاعرسانی کند. در بسیاری از موارد این وظیفه را انجام میدهد، اما گاهی ممکن است مرز میان اطلاعرسانی و نمایش ناهنجاریها یا هنجارشکنیها کمرنگ شود.
وی تاکید کرد: در چنین شرایطی، انتظار پخش هر نوع محتوایی از صداوسیما منطقی نیست و بخشی از این مسئولیت بر عهده مستندسازان قرار میگیرد.
کارگردان مستند نامه های شفاهی در انتقاد نسبت به گروهی از مستندسازان مستقل بیان کرد: این مرزبندیها و جهتگیریهایی که در روند تولید و پخش مستندها وجود دارد، موضوعی حساس و پرچالش است. شاید حتی صحبت کردن درباره آن خود تبدیل به بحثی پرحاشیه شود. اما نکته مهم این است که نگاه به این مسئله باید واقعبینانه و دوطرفه باشد.
وی افزود: در سالهای اخیر، برخی مستندسازان بهنام استقلال، به سراغ موضوعاتی رفتهاند که عملاً به نفع جریانهای مخالف منافع ملی تمام شده است. این یک مسئله جدی است که نهتنها مسئولان رسانه ملی، بلکه خود مستندسازان نیز باید نسبت به آن هوشیار باشند.
وی ادامه داد: در این میان، تعادل در پرداختن به موضوعات بسیار حائز اهمیت است. برخی مستندسازان بهجای تحلیل جامع و واقعبینانه، صرفاً بر اساس سلیقه شخصی، اعتقادات یا دغدغههای خاص، سوژهها را انتخاب کرده و به آنها میپردازند.
جان میرزایی همچنین متذکر شد: از سوی دیگر، مدیرانی که وظیفه دارند فضای مناسب را برای نمایش این آثار فراهم کنند، گاهی در مواجهه با برخی موضوعات دچار افراط یا تفریط میشوند. این عدم تعادل در هر دو سمت، باعث میشود که مخاطب در دریافت تحلیل درست از وقایع سردرگم شود و نتواند تصویری جامع و منطقی از مسائل اجتماعی و سیاسی داشته باشد.
«احمد جانمیرزایی» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: برای بهبود وضعیت سینمای مستند، باید نگاه دقیقتری به این تعادل داشت. مستندسازان باید با حفظ استقلال و خلاقیت، از پرداختن به موضوعات صرفاً بر اساس گرایشهای شخصی پرهیز کنند و مدیران نیز باید شرایطی را فراهم کنند که آثار متنوع و تحلیلی، بدون جهتگیریهای افراطی یا تفریطی، به نمایش گذاشته شوند.
ارسال نظر