«رضا رستگار» چهره شناخته شده و پیشکسوت جلوه‌های ویژه سینمایی در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس در خصوص ابعاد و چگونگی جوانب تحقق شعار «سرمایه گذاری برای تولید» به عنوان سال ۱۴۰۴ هجری شمسی، اظهار داشت: ما همیشه در مورد سرمایه‌گذاری در سینما بحث داشته‌ایم، اما به نظر می‌رسد که امسال می‌توان این موضوع را به شکل جدی‌تری دنبال کرد. یکی از مشکلات اصلی این است که سرمایه‌گذاران بخش خصوصی کمتر به سمت فیلم‌های فرهنگی می‌روند. دلیل این مسئله تا حدی این است که این فیلم‌ها معمولاً فروش پایین‌تری دارند و هزینه‌های تولیدشان بالاست.

مدیر جلوه‌های ویژه بیش از دویست فیلم سینمایی و تلویزیونی افزود: به همین دلیل، سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند به سمت تلویزیون یا نهادهایی مانند بنیاد فارابی بروند، چراکه بازگشت سرمایه در این حوزه‌ها تضمین‌شده‌تر است. از سوی دیگر، فیلم‌هایی که ظاهراً عنوان «فرهنگی» دارند اما در واقع ضدفرهنگ و غیراخلاقی‌اند، بیشتر مورد حمایت سرمایه‌گذاران خصوصی قرار می‌گیرند، در حالی که آثار ارزشی کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند.

مدیر جلوه‌های ویژه فیلم‌های سینمایی کرخه تا راین ، هیوا، پرواز در شب و گذرگاه متذکر شد: اگر سینما را یک صنعت فرهنگی بدانیم، منطقی است که انتظار داشته باشیم این صنعت بتواند هزینه‌های خود را تأمین کند. اما در شرایط فعلی، بخش خصوصی عمدتاً به گیشه فکر می‌کند.

رستگار همچنین در بررسی دلایل و علل کیفیت نازل بخش عمده ای از آثار غیرکمدی و به اصطلاح فیلم های فرهنگی نیز عنوان داشت: یکی از دلایل، هزینه‌های بالای دستمزدهاست. بخش زیادی از بودجه تولیدات سینمایی صرف پرداخت دستمزدهای کلان می‌شود، در حالی که فیلم‌های فرهنگی معمولاً فروش بالایی ندارند و همین موضوع باعث کاهش تمایل به سرمایه‌گذاری در این حوزه شده است.

برنده دو سیمرغ بلورین جشنواره فجر در ادامه بیان داشت: یکی از مثال‌های قابل‌توجه در این زمینه، فیلم محمد رسول‌الله به کارگردانی مجید مجیدی است. این پروژه با هزینه‌ای بسیار بالا ساخته شد، و در مدیریت بودجه، اسراف زیادی صورت گرفت. در حالی که امکان ساخت این فیلم با هزینه‌ای معقول‌تر وجود داشت، بودجه‌ای بسیار بیشتر از این صرف شد. تجهیزات گران‌ قیمت مانند دوربین‌های ۷۰ میلی‌متری وارد شد که امروزه بلااستفاده مانده‌اند. همچنین، شهرکی برای فیلم ساخته شد که هزینه نگهداری بالایی دارد، اما عملاً درآمدزایی ندارد.

وی افزود: با وجود تبلیغات گسترده رایگان از سوی تلویزیون، این فیلم فروش چندانی نداشت. هر چند محمد رسول‌الله اثری ارزشمند بود، اما نتوانست در حد تبلیغات و هزینه‌هایش موفق باشد.

«رضا رستگار» در پایان با بیان این مطلب که مشکل اصلی اینجاست که فیلم‌های فرهنگی معمولاً امکان اکران گسترده ندارند و در داخل کشور هم فروش کافی برای بازگشت سرمایه ندارند. خاطرنشان شد: به عنوان نمونه، فیلم بازمانده نشان داد که هرچند یک فیلم می‌تواند در کشورهای مختلف بارها به نمایش درآید، اما همچنان در گیشه ایران موفق نباشد.