به گزارش سینماپرس، دکتر سعید الهی کارشناس فرهنگ با حضور در خبر رسانه درباره موفقیت نقش رسانه در تبین روایت‌های ملی و دینی گفت: قاعدتا پیش نیاز این بحث این است که بدانیم، رسانه به ابزاری تلقی می‌شود که بدانیم قرار است هر نوع فکر، ایده یا پیامی را از گیرنده بگیرد و به مخاطب ارائه دهد. از میان مجموعه رسانه‌ها که به دو دسته رسانه سنتی و نوین تقسیم بندی می‌شوند؛ رسانه‌های تصویری به دلیل استفاده از موسیقی، صدا و تصویر همیشه یک جذابیت ذاتی درون خود دارند و مخاطب را در نسل‌های مختلفی در بر می‌گیرد.

وی ادامه داد: رسانه‌های تصویری قاعدتا در تبین روایت ملی و دینی یک سری ضعف‌ها و آفت‌هایی دارند که شاید مهم‌ترین آن‌ها در تبین روایت‌های ملی و دینی، پیاده روی اربعین یا تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی است. البته معتقدم بحث شعارزدگی بزرگ‌ترین آفت هست. اینکه ما در بیان روایت‌ها دچار شعار زدگی یا سیاست زدگی شویم و از روایت به عنوان ابزار استفاده کنیم، خب مخاطب که آگاه و هوشمند است، آن را پس خواهد زد. ضمن اینکه بحث کیفیت فنی محتوایی متفاوت است.

وی افزود: پژوهش‌های تاریخی و فقهی خوبی اتفاق نمی‌افتد و معمولا رسانه‌های تصویری ما از آن جا می‌مانند. برای رسیدن به یک نتیجه خوب و صریح و ماندگار نیاز به مطالعه علمی داریم؛ اگر این موادد نباید ما فقط و فقط گرفتار یک بیان ساده و معمولی هستیم که قطعا جاودان نخواهد ماند.

الهی در پاسخ به این سوال که بین سینما و تلویزیون کدام موفق‌تر عمل کرده است؟ اصلا آیا می شود این دو مورد را با یکدیگر مقایسه کرد؟ پاسخ داد: قاعدتا رسانه‌های تصویری شامل سینما و تلویزیون می‌شود؛ هرچند تلویزیون را به عنوان رسانه سنتی و سینما را به عنوان رسانه مدرن ارزیابی می‌کنم. البته ویدئوهای فضای دیجیتال که از همه جدیدتر هستند و ارجعیت دارند مهم تر هستند. تلویزیون در انسجام و وجدت ملی خیلی موثر واقع شده است. یعنی برنامه‌هایی که در این زمینه تولید شده‌اند موفق عمل کرده اند.

وی تاکید کرد: امروز ما با روایت گروهی بین‌المللی آشنا نیستیم، اینکه مسائل را در مرز خود مطرح‌کنیم کافی نیست و باید بیاموزیم چگونه در سطح بین‌الملل مسائل را روایت کنیم. ما نسل امروز و جوان را نادیده می‌گیریم‌ آنچه که به نظرم مهم است، باید این‌مسئله را در سیاست‌گذاری‌هایمان بببنیم. رسانه‌ها باید سطح بین‌المللی روایت کنند، اگر به عنوان مولفه امنیت ملی رسانه‌هایمان را جدی نگیریم، ‌ قاعدتا شاید به نوعی بازنده ماجرا باشیم. مرز بین پیروزی و شکست استفاده هوشمندانه و ماهرانه است. اگر مخاطبمان را به لحاظ سنی، تحصیلات و گستره جغرافیایی نشناسیم، عملا محصولی را تولید می‌کنیم که تاثیرگذاری آن را مشاهده نمی‌کنیم.

الهی کارشناس فرهنگی تاکید کرد: تولید کنندگان محتوا باید بدانند با ابزار جدید روبه‌رو هستیم، ما باید آشنا با تولید پادکست، ویدئو یا فیلم‌کوتاه باشیم. عزیزانی که دلسوز وطن هستند و دلشان برای وطن می‌تپد. ما باید دقت لازم را داشته باشیم که دنیای امروز، ‌دنیای رسانه است.

وی در پاسخ به اینکه بهترین اثر درباره امام حسین(ع) از دیدگاه شما چیست؟ گفت: باتوجه به اینکه ما به حدی تولید انیمیشن و فیلم کوتاه اینگونه داریم، نمی‌توانیم به راحتی بگوییم یک مجموعه تلویزیونی یا سینمایی خوب است. بنظرم هر اثری که در فضای مجازی و دنیای امروز روی مخاطب تاثیر می‌گذارد بهترین اثر امروزی است. نسل امروز قاعدتا اسامی مانند سریال مختار نامه و دیگر موارد را آنقدر جذاب نمی‌بینند، زیرا با ذائقه جوان امروزی خیلی آشنا نیست.

وی تاکید کرد: ممکن است یک انیمیشن بسیار کوتاه به اندازه روز واقعه تاثیر گذار باشد؛ لذا ما نمی‌توانیم اسم یک اثری را نام ببریم. فکر می‌کنم متولیان امر موظف هستند که با استفاده از ابزار چند رسانه‌ای به حدی محصول تولید و نظر خواهی داشته باشند و بعد محصول خود را تولید کنند.

دکتر سعید الهی از اهمیت و توجه به نسل امروزی گفت: دنیای امروز دنیای بچه‌های ما است، نه دنیای ما. ما عبور کرده‌ایم. بچه‌های ما دهه هشتاد، دهه نود به بعد عزیزان ما هستند که نیاز نیست هر ده ساا را طی کنند تا یک نسل را بگذارند؛ اکنون اصول تربیتی و روانشناسی معتقد هستند که حتی ممکن است در یک سال نسل جابه‌جا شود، اینقدر سرعت تکنولوژی زیاد است. فکر می‌کنم ما باید یک مرحله از این اسامی عبور کنیم و نگوییم این سریال یا این فیلم‌ اتفاق جدیدی نیست. بنظرم در دنیای امروز باید ببینیم و متناسب با ذائقه مخاطب امروز و رشد امروزی ببینیم وزارت ارشاد و تلویزیون ما چه کرده است. به همین دلیل می‌گویم باید رسانه‌ را به شکل عملی جدی بگیریم. آیا مسئولین امر و اجرایی هم این امر را جدی می‌گیرند؟

وی از اهمیت استفاده از اسناد بالا دستی و مطالعه بر روی موضوعات روز بیان کرد: عادت کرده ایم بدون مطالعه دست به اقدامی بزنیم. کاربر و اسناد بالایی داریم اما پژوهشگر هست که می‌تواند اسناد را به کاربر ارائه دهد. اغرار می‌کنم واقعا نهاد یا دستگاهی نداشتیم که با اسناد اطلاعات را به دست مروم بدهد. این موارد نیازمند مطالعه و کارشناسان روز هستند که تحلیلی ارائه شود که قابل ارائه باشد. پژوهش مانند سبک و سیاق گذشته نیست، ما اکنون نیازمند شفافیت هستیم. همانطور که در تبر سه عنصر سرعت، دقت و صحت را داریم؛ اما اگر در دنیای امروز صراحت نداشته باشیم، رسانه ما جایگاهی ندارد.