نعمت حقیقی در سال 1347 با لی‌لی گلستان (دختر ابراهیم گلستان، خواهر کاوه گلستان و مدیر نگارخانه گلستان) ازدواج کرد که حاصل آن سه فرزند - از جمله مانی حقیقی (کارگردان و بازیگر سینما)- بود اما این ازدواج شش سال بیشتر به طول نیانجامید. فکر کردم هیچ‌کس بهتر از خانم گلستان نمی‌تواند در مورد ویژگی‌های انسانی او صحبت کند. حاصل این گفت‌وگوی کوتاه و صمیمانه کلماتی‌ست که در ادامه می‌خوانید.

نعمت حقیقی یک هنرمند مولف بود، در کارش مولفه‌های خاص خودش را داشت. شنیده می‌شد در متن فیلم خیلی از کارگردان‌هایی که با آن‌‌ها کار می‌کرد هم دخیل بوده و به آن‌ها مشاوره می‌داده. با این توضیح که تقریبا هیچ فیلمی‌از او ندیدیم که فیلم بدی از آب درآمده باشد ویژگی‌های فرامتنی او چه بود که می‌توانست در ابعاد دیگر سینما هم دخالت و تاثیر داشته باشد؟
نعمت آدم با فرهنگی بود. به همین علت همه دوستان و کارگردان‌هایی که با او کار می‌کردند می‌دانستند او بیشتر از آن‌ها می‌داند. برای همین به او تکیه می‌کردند و خود را مورد حمایت هنری او قرار می‌دادند.
تا آن‌جایی که من می‌دانم در سناریو، در دیالوگ‌ها و در به وجود آوردن صحنه‌ها حرف‌اش را قبول داشتند او را مورد مشورت قرار می‌دادند و پیشنهادش را اجرا می‌کردند. اگر پیشنهادی می‌داد حتما درباره آن پیشنهاد صحبت می‌کردند و خوشحال بودند که با او کار می‌کنند.


بارقه‌های هنری و زیباشناسی ایشان با توجه به آن‌چه در کارهایشان مشهود است فراتر از یک فیلمبردار بوده. در استفاده از غیر از فیلم‌های سیاه و سفیدشان که شاهکارند، در فیلم‌های رنگی هم رنگ و نور آثار زیبایی را پدید آورده‌اند. تمایلات دیگر هنری ایشان چه بوده؟ آیا به هنرهای تجسمی‌خصوصا نقاشی نزدیک بوده اند؟
نعمت تقریبا به همه هنرها اشراف داشت. خیلی در خانواده فرهنگی‌ای بزرگ نشده بوده اما آن‌طور که خودش تعریف می‌کند وقتی بچه بود دور از چشم خانواده زیر لحاف شب‌ها برنامه موسیقی کلاسیک رادیو را گوش می‌داد و تمام پول توجیبی‌اش را صرف خریدن کتاب می‌کرد. همیشه به ادبیات خیلی علاقه داشت و شعر کلاسیک ایران را خیلی خوب می‌فهمید و حفظ بود. نیما را خیلی دوست داشت. به نقاشی هم خیلی خوب وارد بود، گرچه نقاشی نمی‌کرد ولی این هنر را خوب درک می‌کرد و دوست داشت. البته جزو مجموعه داران نقاشی هم بود و نقاشی‌های بسیار خوب و زیبایی در مجموعه‌اش داشت.


خانم گلستان، چرا نعمت هیچ وقت هیچ اثری از ابراهیم گلستان را-با توجه به رابطه نزدیک خویشاوندی بین‌شان- فیلم‌برداری نکرد؟ رابطه‌شان باهم چطور بود؟
پدرم ابراهیم گلستان برای فیلم «اسرار گنج دره جنی» فکر می‌کرد درست تر این است که از نعمت به عنوان اینکه هم دامادش بود و هم در حرفه خودش معروف و توانا بود دعوت کند که فیلم‌بردار فیلم باشد. نعمت یک روز آمد و به من گفت که پدرت این پیشنهاد را به من داده. من گفتم این کار را نکن! چرا که معتقدم رابطه در کار یک‌طور است و رابطه خانودگی کاملا یک‌طور دیگر. نعمت آدم حساس و ظریفی بود و ابراهیم گلستان آدمی ‌رک و راست و صریح و عصبی. من آن زمان فکر کردم اگر با هم کار کنند اختلاف پیش می‌آید. پدرم هم وقتی شنید تایید کرد و من خیلی خوشحالم که این دو هیچ وقت باهم کار نکردند. با این حال هم‌دیگر را خیلی دوست داشتند و بعد از جدایی ما هم رابطه خیلی متمدنانه و خوب باقی ماند.


شما با اینکه سال‌ها بود از ایشان جدا شده بودید اما در روزهای آخر در بیمارستان در کنارش حضور داشتید و هیچ‌کس نشنیده که هیچ‌وقت جایی از ایشان به نیکی یاد نکنید. چه ویژگی‌های انسانی در ایشان باعث شده که همیشه احترام و دوستی شما را همراه داشته باشد؟
من نمی‌دانم. شاید به هر حال ما خیلی با هم رفیق بودیم. هم‌دیگر را درک می‌کردیم و دلیلی نداشت دوست نباشیم. به هر حال من سه تا بچه هم از او داشتم. اما من فکر می‌کنم یک انسان خوب لزوما نمی‌تواند یک همسر و شوهر خوب باشد. نعمت آدم والا، با احساس و مهربانی بود، اما شوهری بود که تعهد قبول نمی‌کرد و داشتن یک زن و سه تا بچه مسئولیت می‌خواست که او این مسئولیت‌پذیری را به هیچ وجه نداشت.
با این حال من می‌توانم بگویم نه تنها در روزهای آخر و در بیمارستان، که من در تمام زندگی‌ام همراه‌اش بودم!

انتهای پیام/ع.آ