سینماپرس- «آلفرد هیچکاک تقدیم می کند» یک سریال قدیمی بسیار مشهور است که در زمان خود تماشاگران بسیاری را پای تلویزیون می کشاند و اعضای خانواده دسته جمعی به تماشای آن می نشستند. 14 قسمت از این مجموعه که قبل از انقلاب اسلامی نیز از تلویزیون ایران پخش می شد با دوبله جدیدی به سرپرستی ناصر تهماسب در ایام نوروز از شبکه چهارم سینما در حال پخش است و ادامه آن نیز برای پخش در ایام سال دوبله خواهد شد.

داستان‌های این مجموعه انتخاب هایی از هیچکاک هستند که توسط او یا کارگردان دیگری ساخته شده اند و عمده آنها را نویسندگانی چون ویلیام آیریش (نویسنده مورد علاقه هیچکاک با نام اصلی کورنل ولریچ) و رابرت بلاک و جیمز کین نوشته اند و البته نویسندگان مشهور دیگری چون ری برادبری نیز در میان آنها دیده می‌شود.

باید دید این مجموعه سیاه و سفید که سالها از ساخت آن می گذرد هنوز توانایی جذب مخاطب را دارد یا نه؟ پاسخ با کمال شگفتی بله است چرا که انتخاب هیچکاک بر داستان هایی است که تاریخ مصرف ندارند و به قول ریموند چندلر جنایت و مسائل مربوط به آن هیچ وقت از جذابیت نمی افتد. به کسانی که ممکن است این قصه‌ها را با آثار سینمایی هیچکاک مقایسه کنند باید گفت که اشتباهی کامل را انجام می دهند چرا که اولا تعداد معدودی از داستانها را هیچکاک کارگردانی کرده و از طرفی مدیوم تلویزیون تفاوت ساختاری زیادی با سینما دارد و اتین موضوع در بررسی آثار هیچکاک وضوح بیشتری دارد.

از آنجا که هیچکاک اهمیت زیادی برای بیننده قائل بود در انتخاب داستان برای فیلم متهخ به خشخاش می گذاشت. به نظر می رسد که اولین جرقه های تولید این سریال در ذهن هیچکاک زمانی ایجاد می شود که وی پی به محبوبیت مجلات پرخواننده ای چون بلک ماسک یا ساسپنس می برد که از اتفاق دشیل همت، ریموند چندلر، جان دیکسون کار، منینگ کول، راس مک دانلد و بسیاری دیگر از جنایی نویسان مشهور در آنها قلم می زدند و البته مجله پر طرفدار الری کوئین را نباید فراموش کرد.

اقبال عمومی این داستانهای کوتاه که به دلیل نوع ساختار توانایی ورود به سینمای بلند داستانی هیچکاک را نداشتند وی را مصمم به ساخت آنها در تلویزیون کرد و برای همین مجموعه «آلفرد هیچکاک تقدیم می کند» آفریده شد. برای همین زمان عمده داستانهای مجموعه بین بیست تا سی دقیقه است و البته مقدمه و موخره ای که هیچکاک قبل و بعد از هر قسمت اجرا می کند جذابیت ویژه خود را دارد.

باید توجه داشت که بیشتر داستانها طوری انتخاب شده یا ساخته شده اند که پایان باز داشته باشند و بینندگان خود سعی کنند سرانجام آن را حدس بزنند. این ویژگی سریال باعث داغتر شدن فضای بحث پیرامون آن در خانواده یا اماکن عمومی دیگر می شد و خود بزرگترین تبلیغ برای ادامه مجموعه به شمار می رفت.

نکته دیگری که باید به آن توجه داشت این است که هیچکاک به ندرت از بازیگران مشهور در این سریال استفاده کرد و عمده بازیگران آن ناشناخته یا درجه دو و بیشتر سه هستند. به نظر می رسد وی با ذکاوتی که داشت پی برده بود حضور بازیگران مشهور درصد همذات پنداری مخاطب با شخصیت های قصه ها را پایین خواهد آورد چرا که آنها بازیگران مشهور را قبلا در نقش های دیگری دیده اند در حالی که بازیگرانی که چهره نیستند جنبه رئالتری به داستانها و شخصیتها آن خواهند بخشید.

هیچکاک نامی است که هرگز در سینمای جهان فراموش نخواهد شد و از معدود کارگردانانی است که طیفهای مختلف سینمایی بر استاد بودن وی صحه می گذارند و از سوی دیگر مردم نیز آثار وی را دوست دارند چرا که تعادل مناسبی بین هنر و مخاطب ایجاد کرده بود که در پایان رضایت کامل مخاطب رابه دنبال اشت.