به گزارش خبرنگار سینماپرس قسمت اول سریالشان در رسانه ها لو رفته بود و او حالا بعد از چند آزمون کوچک جلوی دوربین یک سریالی رفت که هم حساسیت های زیادی داشت و هم می دانست که اقبال خوبی در پشت آن منتظرش است: قسمت اول سريال لو رفت و خدا را شکر ما آن قسمت را نگرفته بوديم و کارگردان قسمت اول را به شکل فلاش بک در قسمت هاي ديگر جاي داد و قسمت اول را با بازنويسي فيلم نامه، به گونه اي ديگر ساخت. همان موقع بود که فهمیدم این داستان با خیلی از تجربه های قبلی ام فرق دارد و باید بیشتر مواظب آینده حرفه ای ام باشم.

سارا بهرامی بازیگر جوان سریال پروانه متولد 1361 است. اصالتا اهل اصفهان است و به صورت تدریجی وارد بازیگری شده است. تئاتر را از 9 سالگی دنبال می کرده و از چند سال قبل با بازی در چند نقش کوتاه در پروژه های سینمایی وارد سینما شده است.

سارا بهرامی بازیگر نقش پروانه در سریال «پروانه» که این شب ها قسمت های آخرش را پشت سر می گذارد درباره نحوه ورودش به دنیای بازیگری می گوید: براي نخستين مرتبه در 9 سالگي، پدرم من را در کلاس تئاتر کانون پرورش فکري کودکان و نوجوانان ثبت نام کرد. شايد تئاتر و کار کردن به مفهوم بازيگر شدن از همان موقع آغاز شد و تصميم جدي گرفتم که بازيگر شوم. بعد از پايان تحصيلات متوسطه، در دانشگاه، رشته تئاتر خواندم و سپس از اصفهان به تهران آمدم و پي گير تئاتر بودم و نقش هاي کوچکي بازي کردم.

این بازیگر جوان سینما و تلویزیون که اصلیتی اصفهانی دارد با بازی در نقش های کوتاه وارد عرصه جدی بازیگری شد: در سينما، فيلم «آيينه هاي روبه رو» را با نگار آذربايجاني کار کردم و سپس در فيلم «يک عاشقانه ساده» سامان مقدم بازي کردم. با اين حال تئاتر هم چنان در کنارم بود. پس از آن، نقش کوچکي در سريال «فرات» مازيار ميري داشتم و سپس در سريال «مثل يک کابوس» بازي کردم. اما نخستين نقش اصلي زندگي ام «پروانه» با جليل سامان بود.

جلیل سامان کارگردان سریال «ارمغان تاریکی» اما از او دعوت کرد تا برای تست به دفتر تهیه کننده سریال «پروانه» برود: از دفتر تهيه کننده تماس گرفتند و آن جا با جليل سامان ملاقات کردم. فيلم نامه را در اختيارم گذاشتند و قرار شد از من تست بگيرند و 3 هفته و شايد هم بيشتر به دفتر آقاي سامان رفتم. سکانس هاي مختلف را تست مي دادم. سپس تست گريم دادم و هر روز تست لباس داشتم. با بازيگران ديگر هم دورخواني داشتيم تا اين که بالاخره بازيگر نقش «پروانه» سريال «پروانه» شدم.

اولین نقش جدی اش را قرار بود در پروانه بازی کند و استرس زیادی داشت تا مورد تایید جلیل سامان قرار گیرد: روز اول که به دفتر آقای سهراب پور رفتم فکر می کردم برای یکی از نقش های فرعی سراغم آمدند. فیلم نامه را که به من دادند گفتند نقش «پروانه» را بخوان. همان روز نشستم و فیلمنامه را خواندم. دیدم نقش اصلی سریال است. اولش آنقدر استرس گرفتم که گفتم نمی توانم بازی کنم. اما مسمم شدم که در این نقش جلوی دوربین بروم. سه هفته پر استرسی را در روزهای تست گریم و تمرین داشتم تا مورد تایید آقای سامان قرار بگیرم.

می گوید نقش پروانه آنقدر جذاب بوده که نمی توانسته به آن جواب منفی بدهد:اگر نقش پروانه خوب نبود و فيلم نامه هم اين اندازه منسجم و درست و حسابي نبود، آن را بازي نمي کردم، چون در اين موارد خيلي حساس هستم. من بازيگر تئاترم و کار خيلي برايم اهميت دارد. وقتي فيلم نامه و نقش پروانه را مطالعه کردم ديدم که چه قدر خوب به رشته تحرير درآمده و فرصت خوبي است. پس نقش را از روي آگاهي انتخاب کردم و اين گونه نبود که بگويم چون بازيگري را دوست دارم بروم نقش را بازي کنم.

سارا بهرامی درباره ارتباط اش با تیم کارگردانی و تمرین هایی که قبل از شروع فیلمبرداری انجام داده است می گوید:خیلی سعی کردم تا به نقش نزدیک شوم. تمرین هایی که برای به دست آوردن فضای داستان انجام دادیم با مشورت های آقای سامان من را به پروانه نزدیکتر کرد.

بهرامی در ادامه می گوید: بازی در جلوی دوربین یک جنس از بازی را می خواهد که با استرس همراه است. جلوی دوربین فرصت تغییر در بازی را نداری برای همین باید قبل از آن تکلیف خود را با نقش مشخص کنی.  يعني به عنوان بازيگر بايد از خلاقيت خود استفاده کني و جلوي دوربين بروي.

وی از راهنمایی ها و کمک های جلیل سامان برای نزدیک شدن به نقش می گوید: آقای سامان چيزي حدود 150 تا 200 سؤال برايم ايميل کرد تا جواب آن ها را از زاويه ديد پروانه بدهم و همين موضوع باعث شد فيلم نامه را با دقت مطالعه کنم تا بدانم چه اخلاقياتي دارد؛ يعني يک بيوگرافي جامع درباره نقشي که مي خواهم بازي کنم داشته باشم. «پروانه» از فيلتر سارا بهرامي رد شده است و من در دنياي خودم درپي شاخصه هايي براي پروانه مي گشتم که آيا شبيه من هست يا نيست که البته خيلي جاها شبيه هم نيست.

بهرامی درباره تحقیقات شخصی اش قبل از شروع فیلمبرداری می گوید:از لحاظ تاريخي کتاب هايي را مطالعه کردم زيرا شرايط اجتماعي سال 54 را نمي شناختم. علاوه بر آن ميداني تحقيق کردم يعني از طريق مادر، خاله، خانواده و آدم هاي آن نسل اطلاعاتي را گرفتم. البته بخش اعظم کار، جلوي دوربين اتفاق مي افتد چرا که به احساساتت تکيه و با پروانه زندگي مي کني و به عنوان يک آدم خود را در آن شرايط قرار مي دهي.

سارا بهرامی درباره ویژگی های این نقش و نزدیک شدن به دنیای آن می گوید: نخستين ويژگي پروانه، نويسندگي اوست. وقتي آدمي مي نويسد يعني او متفکر است يعني فکر مي کند و اين نکته خيلي مهمي است. پروانه آدمي حاضر جواب است و در وجود من هم يک جور اعتماد به نفسي وجود دارد که دليل انتخابم به عنوان پروانه، همين ويژگي هايم بود. پروانه اگر چه متفکر، مهربان و عاشق است ولي واکنشهاي او واکنش يک دختر متعلق به طبقه خودش است و اين چيزي بود که اندکي با من فاصله داشت. من آدمي هستم که در تئاتر بزرگ شده ام و مجبور بودم رفتارهايم را به خاطر پروانه کنترل کنم چون من شخصيتي شيطنت آميز دارم ولي پروانه آرام و خانم تر بود.

بهرامی از استرس های زمان فیلمبرداری و همراهی بازیگران باتجربه تر می گوید: در یکی از سکانس هایی که مربوط به پارک است و مربوط به نخستين روزهاي فيلم برداري است و من با همه اعتماد به نفسي که اکنون درباره کار حرف مي زنم در آن موقع به شدت مي ترسيدم.اين که جلوي دوربين نقش اصلي را با توجه به مسئوليت سنگينش بازي کني، ماجراي ديگري است، روزهايي که کار تمام مي شد گروه فيلم برداري از پارک خارج مي شد اما من و آقايان سامان و کميلي روي نيمکتي مي نشستيم و سکانس هاي روز بعد را تمرين مي کرديم. حامد کميلي به عنوان بازيگر نقش مقابلم وقت مي گذاشت و با کارگردان کمکم مي کرد تا به نقش برسم.

بهرامی در پایان می گوید: الان که قسمت های آخر سریال پخش می شود دلم برای نقش و کل سریال تنگ می شود. تجربه شیرین و دلچسبی که حتی اگر در آینده بهتر و بیشتر از این نقش به سراغم بیاید در گوشه ذهن و قلبم جایی برای «پروانه» باز است. واقعیت این است که خیلی سخت است در قامت زنی با زندگی دست و پنجه نرم کنی که خیلی از آن چیزی که با آن رشد کردی فاصله دارد. من رنج دوران پروانه را دوست دارم. رنجی که برای رهایی و آزادی است. بچه انقلابی بودن کار سختی است.

انتهای پیام/ن.ف