به گزارش خبرنگار سینماپرس، فیلم سینمایی «آقای الف» از 18 اردیبهشت ماه روی پرده سه سینما نقش بست و فروش نسبتا خوبی داشت اما پس از گذشت سه هفته از اکران این فیلم علی عطشانی در دلنوشته ای نوشت: از روزی که تصمیم گرفتم اولین فیلم سینمایی سه‌بعدی را بسازم، انگار بصورت اتوماتیک و طبق یک قانون نانوشته و یک اصل همیشگی که بین ما ایرانی‌ها ،هست مخالفت‌ها و بغض‌ها شروع شد… انگار جزیی از وجودمان شده که از موفقیت دیگران ناراحت شویم نمی‌دانم، چرا؟

روزها به دنبال تامین بودجه برای خرید عینک برای سینماها، آماده شدن همین تعداد سینمای محدود، خواهش و تمنا از نهادهای مختلف برای کمک به تبلیغات فیلم و…، تلاش برای تجهیز تعدادی سینما برای زیاد شدن سینماهای نمایش‌دهنده، رایزنی با سینماهای مختلف برای تجهیزشان جهت نمایش فیلم و...؛ بیشتر از این توان گفتن ندارم.»

نشستی با علی عطشانی؛ کارگردان فیلم «آقای الف» و شاهین نجومی؛ بازیگر این فیلم ترتیب دادیم تا با شرایط تولید این فیلم و انتقادهای کارگردان آن بیشتر آشنا شویم و پاسخ وی را نسبت به انقادهایی که به اولین فیلم سه بعدی وجود دارد، بشنویم.

دلنوشته شما که در برخی رسانه ها منتشر شد هم قابل پذیرش بود و هم خیر؟ چرا که در این دلنوشته از عدم همراهی دولت گفته بودید در حالی که شورای صنفی و بنیاد سینمایی فارابی به اکران فیلم کمک هایی داشتند این طور نبود؟

• آیا این لطف شورای صنفی است که سه سالن به فیلم ما داد و به دلیل سالن های کمتر زمان بیشتری به ما اختصاص داده است. من مشکلی ندارم اما فیلم من که سرگروه نیست حالا که بیشتر روی پرده مانده یعنی شورای صنفی به من کمک کرده است. در واقع بیشتر به خاطر پیگیری های ما بوده که اکران بیشتری به ما داده اند.

یعنی اگر شما پیگیری نمی کردید فارابی به شما وام برای خرید تجهیزات نمی داد؟

• فارابی شصت میلیون تومان به صورت وام 6 ماهه به ما داد تنها برای خرید بخشی از عینک های سه بعدی. من مشکلی با فارابی ندارم و به نظرم آقای میرعلایی و علیزاده خیلی تعامل خوبی با ما داشتند اما وقتی یک مدیر بودجه ندارد چه کاری می تواند انجام دهد. حتی اگر تجهیزات دیجیتال خریداری شده برای فجر را هم به ما می دادند فایده ای نداشت چون با تلاش های علیزاده این دستگاه ها را برای اکران تست هم زدیم و متوجه شدیم برای اکران «آقای الف» جوابگو نیست. وقتی به افراد می رسیم کمک هایی به ما انجام می دهند اما وقتی به جایی می رسیم که باید برخی مدیران به اکران کمک کنند متاسفانه شاهد همراهی نیستیم یعنی به فیلم ها شخصی نگاه می کنیم و فیلم «آقای الف» را به عنوان فیلمی از عطشانی قضاوت می کنیم نه فیلمی که با همه نقاط ضعف و مثبت به عنوان یک اتفاق محسوب می شود.

نگاه شخصی؟ یعنی عده ای با عطشانی مشکل شخصی دارند؟

• من نمی گویم با عطشانی بد هستند اما نباید شخصی به قضایا نگاه کنند. اگر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا هر کس دیگری به «آقای الف» این گونه نگاه می کرد که این فیلم برای خودشان یک امتیاز محسوب می شود و ساخت آن در دوره مدیرت آن ها اتفاق افتاده است این گونه با این فیلم برخورد نمی شد و مورد توجه بیشتری قرار می گرفت. رئیس سازمان سینمایی تا این لحظه هیچ کمکی به فیلم نکرده در حالی که در زمان تصدی ایشان بوده که جوانی به نام علی عطشانی اولین فیلم سه بعدی ایران را با همه کم و کاستی هایش ساخته است. این همان فیلمی است که وزیر ارشاد پیش از جشنواره فجر به ساخته شدنش می بالد اما شما برای این فیلم چه کرده اید؟ شاید کمک کرده اند و من در جریان کمک هایشان نیستم. نامه ای بلند به سازمان فرهنگی و هنری شهرداری نوشتیم که در سال حمایت از تولید ملی چنین فیلمی ساخته شده است به ما چند بیلبورد و یا فضایی برای تبلیغ اختصاص دهید. شورای آن ها گفتند که این فیلم تجاری است و ما نمی توانیم از آن حمایت کنیم. من اگر می خواستم فیلمی تجاری بسازم که سراغ فیلم سه بعدی نمی رفتم.

حرف های شما منطقی اما زمانی که کارگردانی تصمیم به ساخت چنین فیلمی می گیرد و از شرایط سینمای ایران مطلع است نباید خیلی نگاه به کمک های دولتی داشته باشد؟

• من سختی ها را پذیرفته ام اما این دلیل نمی شود که سختی ها و ناجوانمردی هایی را که دیده ام منتقل نکنم. زمانی که می خواستم این فیلم را شروع کنم مطلع بودم که چه راه صعب العبوری را انتخاب کرده ام اما آیا این توجیه می کند که حرفی از مشکلات نزنم. من به سختی های پس از این هم فکر کرده ام و تا آخر راه هم ایستاده ام و به خواست معنوی خودم هم رسیده ام اما این دلیل قانع کننده ای نیست که من حرفی از حمایت نشدن فیلم نزنم چرا که وظیفه آن ها است.

فکر می کنید دلیل این عدم حمایت سازمان سینمایی چیست؟

• من در جریان نیستم. اگر مانند بنیاد سینمایی فارابی به من می گفتند که به دلیل شرایط بحرانی سینما و سازمان سینمایی امکان حمایت از فیلم «آقای الف» وجود ندارد ما می پذیرفتیم. مسوولان فارابی به من گفتند تمام این سازمان کمک می کند تا فیلم شما اکران شود اما دست ما خالی است و تنها کاری که می توانیم انجام دهیم همین است. آن زمان که آقای شمقدری به خاطر حرف من در جشنواره دلخور شدند من قصد دیدار ایشان را داشتم برای این که در مورد اکران فیلم صحبت کنم اما متاسفانه با وجود ده بار مراجعه به پاسخی نرسیدم اما بیان این مطلب نباید موجب دلخوری ایشان می شد البته پس از آن در ضیافت ناهار صحبت کردیم و رفع کدورت شد. شنیدن حرف یک سینماگر خواسته زیادی نیست. من با شمقدری مشکل شخصی ندارم و به نظرم فیلمساز خوبی است. فیلم هایش را هم خیلی دوست دارم اما در این بحث کاری با وی اختلاف سلیقه دارم.

همه افرادی که فیلم را دیده اند می گویند به لحاظ تکنولوژی فیلم خوبی است اما انتقادات بسیاری به فیلمنامه وجود دارد. چرا این نوع فیلمنامه انتخاب شد؟

• پنج سال پیش این تکنولوژی در ایران آمده بود و دوستی که من با او کار کردم به اکثر تهیه کننده ها اعلام کرده بود که چنین تکنولوژی را وارد کرده اما آن هایی که پیش قدم شدند به دلیل همین حرف شما به سرانجامی نرسیدند. زمانی که تجربه ای نیست و کسی نمی داند در فیلمبرداری چه اتفاقی رخ می دهد. همه افرادی که موفق به کار نشدند به این دلیل بود که سنگ اول را بزرگ برداشته بودند. اولین قدم برای من این بود که فیلمنامه ای را انتخاب کنم که هزینه زیادی در بر نداشته باشد تا فیلم به سرانجام برسد بعد فیلم خوبی شود. من همیشه به محتوا و ساختار فکر می کنم بعد به کیفیت فیلمبرداری و ساخت اما در مورد «آقای الف» متفاوت بود. من تنها می خواستم این طلسم شکسته شود و فیلم سه بعدی ساخته شود به همین دلیل ناچار بودم فیلمنامه ای را بسازم که با هزینه های ما سازگار باشد. همه آن چه در حال حاضر به ذهن شما می رسد پیش از این به ذهن سازندگان هم رسیده است. من یک سال و نیم برای ساخت این فیلم تحقیق کردم و می دانستم که اگر فیلمی اکشن یا جنگی تولید می کردم قابلیت سه بعدی بیشتری داشت اما به این سمت و سو می رفتم اولین فیلم سه بعدی هیچ گاه ساخته نمی شد. من فیلمنامه ای را انتخاب کردم که بتوان آن را ساخت اما چرا این گونه فیلمنامه دیگر سلیقه من است که به مرگ در آن توجه کنم. ما همه فیلم های سه بعدی را دیدیم و پلان های شدنی برای آن در نظر گرفتیم. باید بگویم که با بودجه «آقای الف» تنها می توان 48 ثانیه از فیلم «آواتار» را ساخت. باید به اندازه داشته ها از این فیلم توقع داشت.

---------------------------------------

گفت‌وگو از: سمانه فراهانی