به گزارش خبرنگار سینما پرس، بازی های رایانه ای امروزه دیگر به عنوان یکی از سرگرمی های غیر قابل انکار کودکان، نوجوانان و حتی بزرگسالان در سراسر جهان تبدیل شده است.میزان علاقه و توجه عموم مردم به بازی های رایانه ای، بازار گسترده و پر از رقابتی را میان شرکت ها و تولید کنندگان این نوع از بازی ها به وجود آورده است. رقابتی که هر روزه منجر به تولید بازی های پر کششی می شود که برای مدتی بازار را در دستان خود قبضه می کنند و حتی گاهی این بازی ها دست آویزی برای القای یک مفهوم خاص و یا ابزاری برای انتقال فرهنگ ها و حتی مورد هجمه قرار دادن آن ها و اعتقادات مخاطبانشان شده است.

اما آنچه که در این میان برای ما با اهمیت جلوه می کند این است که سهم ایران از تولید این بازی ها چه میزان است و آیا بازی سازان و تولید کنندگان بازی های رایانه ای توانسته اند در این بازار رقابتی که وسعت آن به اندازه جهان است خودی نشان بدهند؟ و یا آیا توانسته اند رضایت نسبی مخاطبان ایرانی خود را به دست بیاورند؟

در سال های اخیر شاهد تولید بازی هایی در ایران بودیم که اگرچه شاید هنوز تا رسیدن به استانداردهای بین المللی راهی طولانی و پر مشقت را پیش رو داشته باشند اما به هر حال شروع خوبی برای کشورمان در این زمینه هستند.

نکته مثبت آغاز این حرکت نیز بدون شک لحاظ کردن شرایط بومی و فرهنگی کشورمان در آن است، که البته استفاده و بهره مند شدن از این ویژگی ها باید همراه با تکنیک باشد تا بتواند هیجان و کشش لازم را برای مخاطب داشته باشد.

خبر نگار ما به میان برخی از نوجوانان رفته و از آنها در مورد ویژگی های یک بازی رایانه ای خوب و پر کشش و همچنین میزان علاقه آنها به بازی های رایانه ای سوال کرد، که البته اکثراین نوجوانان در پاسخ به این پرسش که چه قدر از بازی های ایرانی استفاده می کنید پاسخ دادند ما ترجیح می دهیم که از بازی های خارجی استفاده کنیم چون هیجان انگیز ترند.

آنچه که از پاسخ های این نوجوانان دریافتیم این بود که اگرچه همه آنها دوست دارند از بازی های ایرانی استفاده کنند اما تکنیک و گرافیک ضعیف و همچنین جذاب و هیجان انگیز نبودن بازی ها انگیز ه ای را برای آنها در جهت خرید بازی های ایرانی ایجاد نمی کند.

از بازی های ایرانی حمیات می کنیم به شرط آنکه هیجان داشته باشد!

مهدی مقصودیان نوجوان ۱۵ ساله ای است که به گفته خودش بیشتر اوقات فراغتش را با بازی های رایانه ای سپری می کند، وقتی از او پرسیدم که آیا تا کنون از بازی های ایرانی استفاده کرده ای، پاسخ داد: یک بار یکی از این بازی ها را خریدم اما کل بازی نیم ساعت بود و گرافیک خیلی ضعیفی هم داشت به خاطر همین دیگر سراغ بازی های ایرانی نرفتم، دوستانم هم، همه حتی برای یکبار هم که شده از این بازی ها استفاده کردند اما خوب نظر آنها هم مثل من است.

مهدی در ادامه گفت: خوب من خیلی علاقمندم که بازی هایی که مثلا داستان آن از شاهنامه یا بر اساس بازی ها ی بومی خودمان ساخته شده است را استفاده کنم اما به شرط اینکه مثل بازی های خارجی پر هیجان ساخته شود، انتظار من از تولید کنندگان ایرانی این است که امکاناتی را به وجود بیاورند تا بازی ها ما را جذب کند آنوقت ما هم قول می دهیم که از آنها حمایت کنیم.

یاسین عبدالهی نیز نوجوان ۱۳ ساله ای است که می گوید: من به بازی های شبکه ای خیلی علاقه دارم، اما بازی های ایرانی این ویژگی را ندارند یا اگر دارند من تا به حال اطلاعی از آن نداشته ام.

یاسین نیز می گوید: من دوست دارم که بازی های ایرانی را انجام بدهم، تقریبا بیشتر بازی های ایرانی را هم دارم اما با این حال بازی های خارجی را ترجیح می دهم چون هیجان انگیز ترند.

امیر علی نیز پسری ۱۱ ساله است که به همراه مادرش برای خرید بازی های رایانه ای به یکی از فروشگاه ها ی عرضه محصولات فرهنگی رفته بود، از او که در حال خرید یک بازی ایرانی بود، پرسیدم که آیا تا به حال از بازی های ایرانی استفاده کرده ای؟ که او نیز در پاسخ گفت: نه این اولین بار است که می خواهم این بازی را تهیه کنم، دوستانم که از این بازی استفاده کرده بودند گفتند که برای یک بار بازی کردن خیلی خوب است، امیدوارم که خوشم بیاید.

مادر امیر علی نیز در این میان گفت: من از اینکه ایرانی ها به ساخت این نوع از بازی ها دست زده اند واقعا خوشحالم، البته می دانم که آنها اول راه هستند و تا رسیدن به موفقیت راهی طولانی را در پیش دارند، اما معتقدم که حمایت از تولید کنندگان داخلی خیلی اهمیت دارد و بدون شک موجب تشویقشان می شود.

وی ادامه داد: من تا الان برای پسرم بازی های ایرانی را تهیه نکرده بودم اما دیگر تصمیم گرفته ام که این نوع از بازی ها را نیز برای پسرم تهیه کنم تا اینگونه هم از تولید کنندگان داخلی حمایت کنم و هم اینکه به هر حال پسرم را به نوعی با فرهنگ و بازی های ایرانی آشنا کنم.

در حال حاضر نباید انتظار رقابت با بازی های خارجی را داشته باشیم

آرمان آرین، که تاکنون بازی نامه نویسی های پروژه هایی چون «سیاوش»، «گرشاسپ» و «گرگین» را بر عهده داشته است، با بیان اینکه در زمینه بازی های رایانه ای در آغاز راه هستیم بیان کرد: نباید انتظار داشته باشیم که در حال حاضر بتوانیم با بازی هایی که در خارج از ایران تولید می شوند رقابت کنیم زیرا هیچ چیز ما با آنطرف شباهت ندارد، اگر آنطرف بازی های خارقالعاده ساخته می شود به دلیل وجود نیروهای متخصص و تربیت شده ای است که به شکل آکادمیک آموزش دیده اند و همچنین حمایت های کافی را برای تولید در اختیار دارند اما شرایط در کشور ما کاملا بر عکس است و خیلی از گروه ها بدون هیچ پشتوانه ای و تنها به صورت خودجوش به کار خود ادامه می دهند.

وی ادامه داد: این غیرت جوان های ایرانی است که موجب شده است ساخت بازی ها تا این مرحله از رشد برسد و مسلما با گذشت زمان، کسب تجربه، آموزش های تخصصی و حمایت های مردمی نواقصی که در این زمینه وجود دارد نیز برطرف خواهد شد.

آرین در رابطه با محتوای بازی هایی که در ایران تولید می شوند، نیز گفت: خیلی از بازی هایی که در ایران تولید شده است تنها اسمشان این است که بر اساس تم و فرهنگ ایرانی تولید شده است  اما متاسفانه جنسشان مثل جومونگ و هری پاتر است، ما به عنوان یک بازی ساز در وهله اول خودمان باید فرهنگ ایران را بشناسیم تا بتوانیم آن را به مخاطبان خود نیز انتقال بدهیم.بنابراین انتقال عمق فرهنگ ایرانی در بازی ها از اهمیت بالایی برخوردار است.

وی خاطر نشان کرد: اگرچه ارگان هایی مثل بنیاد بازی های رایانه ای در چند سال اخیر اقدامات مثبتی را انجام داده اند اما بدون شک کافی نیست و کشور ما نیازمند است که اقدامات موثرتر و درخشانتری در این زمینه صورت بگیرد تا از یک سو رضایت مخاطبان داخلی را کسب کرده و سوی دیگر بتوانیم در سطح بین المللی حرفی برای گفتن داشته باشیم.

بازی سازان فراتر از امکانات خود کار کرده اند

حسن مهدی اصل، مدیر پروژه بازی «سیاوش» عنوان کرد: کشور ما در زمینه تولید بازی های رایانه ای حرکت های خوبی را انجام داده است، البته باید بگویم که دوستانی که در این حوزه فعالیت می کنند فراتر از امکاناتی که در اختیارشان قرار داده شده است فعالیت کرده اند.

وی در رابطه با علت عدم علاقه برخی از مخاطبان از بازی های رایانه ای گفت: البته این گونه نیست که ناراضی باشند، به هر حال ما با مخاطبانی طرف هستیم که با حجم وسیعی از بازی ها رو به رو بودند بنابراین رسیدن به رضایت آنها کاری سخت است و نیازمند به گذشت زمان است.

وی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلاتی که ما با آن روبه رو هستیم مخاطب شناسی در زمینه بازی های رایانه است مثلا ما هنوز برای اینکه این بازی برای کودک مناسب است یا نوجوان هنوز کاری مناسب و درخور را انجام نداده ایم، الگو برداری از نمونه های خارجی یکی دیگر از مشکلات است اما به هر حال همه این مشکلات با قرار دادن امکانات و کسب تخصص حل خواهد شد.

به هر روی مسئله بازی سازی در ایران امری است که باید بیش از پیش مورد توجه مسئولان قرار بگیرد که در این میان ایجاد رشته های دانشگاهی و گسترش آن و همچنین دعوت از استادان بین المللی در جهت آموزش علاقمندان از اهمیت بالایی برخوردار است.

------------------------

گزارش از: شیما عسگری

انتهای پیام/ع/ن.ف