علی رویین تن در رابطه با نقد حرفه ای در سینمای ایران در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس گفت: در سینمای ایران منتقد شریف و مستقل به کرات وجود دارد اما در بعضی از مواقع منتقدانی هم وجود دارند که به یک از سری از آدم ها باج می دهند از یک سری تعریف بیش از اندازه و کار یک سری از آدم ها تکذیب بیش از اندازه می کنند. در کل نقد امروز سینمای ایران، سلیقه مصرف می کند و بسیاری از نقدهایی که وارد می شود بر اساس سلیقه یک منتقد مطرح می شود.

وی ادامه داد: امروز سینمای ایران به جایی رسیده است که از کارگردان و بازیگر و دیگر عوامل گوش و دل خود را چنان بسته اند طوری که قرار نیست کسی روی کار آن ها تاثیری بگذارد. هر کسی از یک گوشه ای از سینما وارد شده و راهی را پیش گرفته و به جلو می رود و هر کسی را که چه کار خوب بسازد و چه کار بد به نقدی غیرمنصفانه می کشد. به همین خاطر است که سینماگران رابطه ی خوبی با منتقدان ندارند.

رویین تن با اشاره به مفهوم نقد که به معنای جدا کردن بد از خوب است، بیان کرد: نقدی منصفانه است که  سره را از ناسره جدا کند. منتقد باید دانش و شناخت داشته باشد تا بتواند آن ژانر و گونه را به درستی تحلیل کند و حسن آن را بیرون کشد و ضعفش را بنماید. در این صورت این یک نقد دلنشین می شود. یک منتقد زمانی که ببیند یک اثری خوب است و حرف ها و تکنیک هایی برای گفتن دارد باید تا جایی بر تکنیک و معنا دانا باشد که بدون درنظر گرفتن ایده جمع، خوبی آن کار را فریاد کند.

وی تاکید کرد: من زمانی که نقد هر کاری را می بینم و یا می شنوم، اگر آن نقد شریف باشد سعی می کنم آن را در کار خودم لحاظ کنم اما در کل نقدهای امروزی هیچ روزنامه و نشریه و رسانه ای را قبول ندارم زیرا طیف قیلی منتقدان پویاتر و شریف تر بودند.

کارگردان فیلم سینمایی «زمهریر» در ادامه ضمن اشاره به این امر که بی انصافی است اگر بگویم تمامی نقدهایی که بر روی فیلم های من شده منصفانه نبوده است، اضافه کرد: کسانی مانند جواد طوسی، مسعود فراستی، امیر قادری و هومن ظریف فیلم «زمهریر» را به شدت نقد کردند که جای افتخار دارد زیرا من این چند نفر و نقد آن ها را دوست دارم.

وی با اشاره به جلسه مطبوعاتی فیلم سینمایی «زمهریر» گفت: در جلسه مطبوعاتی «زمهریر» هیچ کس به نقد فیلم من نیامده بود. در سینمای ایران دو طیف منتقد وجود دارد که همیشه یکی مخالف و دیگری موافق است اما خوشبختانه یا متاسفانه در آن روز برای اولین و اخرین بار در سینمای ایران هر دو طیف با هم موافق و متحد شدند و در اصل آمده بودند که ریشه من را بزنند. من هم گفتم اگر خواب بودید می توانستم شما را بیدار کنم اما چون خودتان را به خواب زدید نمی توانم کاری برایتان انجام دهم. امیدوارم این بزرگواری که آن ها به من کردند را خدا در راهشان بیاورد و شامل حال خودشان شود.

رویین تن در پاسخ به این سوال که شما با چنین تجربه ای که از منتقدان دارید پس چرا می گویید که نقدها منصفانه است؟، با مثالی بیان کرد: اگر یک آخوند بد وعظ  می کند که کل روحانیت زیر سوال نمی‌رود! به خاطر اینکه یک سری از آدم ها خودشان را فروختند یا مثلا غرض و مرض آمدند و فیلم من را له کردند ارزش زیبای نقد را که نمی توانند از بین برد.

وی ادامه داد: همه کارگردان ها و منتقدان ما خودفروش نیستند اما چون در جامعه روشنفکری یک سری از چیزها ارزش و یک سری دیگر از چیزها ضد ارزش تلقی می شود، تاریخ ما گریبان گیر این مسئله کرده است. من معتقدم به خاطر چند آدمی که شیطنت می کنند یا پول می گیرند یا زد و بند می کنند نمی توان ارزش نقد را از بین برد.

این کارگردان سینما افزود: یک سری آسیب های اساسی برای فیلم سینمایی «زمهریر» به وجود آمد که شاید در تاریخ سینمای ایران هر 50 سال یک بار این اتفاق رخ دهد. در این ماجرا آن چنان دل من را شکستند و چنان حیثیت من را زیر سوال بردند که فکر نمی کنم به همین راحتی ها من در فیلمسازی سرپا شوم. کسانی که چه در داخل و چه از بیرون به فیلم «زمهریر» بد کردند همه آن ها نتیجه کار خود را می بینند.

رویین تن در مقابل گلایه ای که از جواد شمقدری داشت اما از عملکرد ایوبی نیز ابراز نارضایتی کرد و گفت: همان زمان شمقدری گفت اهالی مطبوعات و منتقدان فیلم را ببینند نظر بدهند اگر نظر دادند این فیلم اکران شود اگر نظر ندادند این فیلم اکران نشود، اگر همان زمان منتقدان در جلسه مطبوعاتی پشت من به عنوان یک آدم سینماگر ایستاده بودند به تعطیلی خانه سینما نمی انجامید! خوب بود اگر شمقدری می آمد و مدیریت خود را به موضع نقد می گذاشت.

وی در پایان گفت: از زمانی که ایوبی روی کار آمده من هیچ کاری از او ندیدم اما یک چیزی را در دولت ایوبی و آدم های او دیدم که خیلی محترم است این که آن ها سکوت می کنند. به هر چیزی جواب نمی دهند و شلوغ نمی کنند.