«حسین سلطان محمدی» منتقد سینما در گفت وگو با خبرنگار سینماپرس در مورد فیلم سینمایی «سر به مهر» نخستین ساخته هادی مقدم دوست، اظهار داشت: از این فیلم نمی‌‏توان به سادگی عبور کرد چون چالشی جالب را میان نمازخواندن و رفتارهای امروزی ایجاد می کند و درگیری در شبکه‏‌های اجتماعی - هرچند اندک- در آن قابل شناسایی است و همین ما را کنجکاو می‏‌کند.

وی در ادامه افزود: وقتی فیلم را نگاه می کنیم به وجوهاتی از آنچه جوانان امروز درگیر آن هستند مانند اینترنت و وبلاگ و ... که تنهایی و انزوا، در خود فرو رفتن و هویت خود را پنهان کردن را در پی دارد می‏‌رسیم. شخصیت این فیلم هویت خود را در وبلاگ فاش نمی‌کند و همین انزوای مجازی، در رفتار بیرونی وی تاثیرگذار بوده، تا حدی که حتی رویش نمی‌شود نماز خود را به صورت طبیعی بخواند. قهرمان فیلم «صبا» در وبلاگ خود به مخاطبانش امید می‏‌دهد اما در دیدار با همان دوستان هویت خود را پنهان می‏‌کند.

این منتقد و روزنامه نگار در ادامه افزود: تا حدودی فیلم از این منظر به آسیب‏ شناسی دنیای مجازی و زندگی مجردی دختران شهرستانی در تهران و عناصری چون چت‏‌روم و شاید فیس بوک و ... پرداخته است اما علت خجالت‏ کشیدن فرد مسلمان از نمازخواندن را به ‏درستی تعریف نکرده است. فیلم را از این جهت که چرا کاراکتر فیلم خود را نشان نمی دهد، چرا خجالت می‏‌کشد از اینکه نماز بخواند و تأثیر منفی حضور در وبلاگ در او رخنه کرده است هم می‏ توان اثری قبل مطالعه دانست. داشتن کاراکتری که در ایران امروز، رویش نشود حتی نماز خود را به صورت طبیعی بخواند برای جامعه ایران اسلامی قابل تأمل است اگرچه کارگردان در انتهای فیلم، این شخصیت را از دودلی و از این شک در می‏ آورد و به راه راست هدایت می‏‌کند.

سلطان‏‌محمدی  در ادامه در مورد بازی‏‌های این فیلم نیز،اظهار داشت: «لیلا حاتمی» مناسب ایفای نقش این شخصیت است و نوع فرم بازی و چهره‌‏اش، کارگردان را وادار کرده تا برای این شخصیت، موقعیت‏های جدید بسازد.

وی همچنین در مورد عوامل پشت صحنه نیز، گفت: به نظر می‌رسد همه چیز پشت و جلوی دوربین خوب بوده و چون اصل فیلم بر موضوع و محتوا استوار است، تماشاگر بیش از عناصر تکنیکی، به صورت ذهنی درگیر فیلم می‌شود. البته یک نکته انتقادی درباره این فیلم هم بگویم که در بسیاری از متون رسانه‏‌ای درباره این فیلم، خلاصه داستان‏‌های متنوع و بعضا دور از واقعیتی منتشر شده که موجب خلل و خدشه در جریان معمولی ارتباط تماشاگر با این فیلم می‏‌شود و صرف چهره یک هنرمند توانا برای جذب تماشاگر و معرفی فیلم به وی، کفایت نکرده است. نظام تبلیغی فیلم، با توجه به محوریتی چون نماز و البته کاراکتر جوان، نیازمند همراه کردن بخش‌‏های بیشتری از اجتماع با این فیلم است.