به گزارش خبرنگار سینماپرس شبکه‌های ماهواره‌ای با پخش سریال‌های کشورهایی چون ترکیه، کره و کشورهای امریکای جنوبی در چندسال  اخیر توانسته است که به عنوان رقیبی جدی برای فیلمسازان داخلی در جذب مخاطب محسوب شود، اما پخش گه گاه موفق سریال‌های ایرانی نیز ثابت کرده است که با نگاهی کارشناسانه و در دست داشتن فیلمنامه های موفق می توان حتی پرطرفدارترین سریال‌های ماهواره را نیز از دور خارج کرد و مخاطب ایرانی را به تماشای سریال‌های متناسب با فرهنگ خودی نشاند.

پیمان عباسی فیلمنامه نویس موفقی است که اخیرا توانست با سریال «بچه‌های نسبتا بد» به کارگردانی سیروس مقدم در جدال با سریال‌های ماهواره ی پیروز و مخاطبان زیادی را پای تلویزیون ایران بنشاند. وی در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس در پاسخ به این پرسش که فکر می‌کنید مهمترین علت موفقیت سریال‌های بی محتوای ماهواره در جهت جذب مخاطب چیست، اظهار داشت: نکته مهم این است که این سریال‌ها همانطور که  عنوان شد محتوا محور نیستند بلکه سرگرم کننده هستند، اما سریال ها در کشور ما به دلیل سیاست های سازمان آنقدر محتوا محور شده است که از ویژگی سرگرم کنندگی آن غافل شده ایم به همین علت نیز مخاطبان بیش از آنکه به تماشای سریال های خودی رو بیاورند به سوی دیدن سریال های ماهواره ای گرایش پیدا کرده اند.

وی ادامه داد: رسالت اول هر برنامه تصویری در درجه اول سرگرمی است بنابراین اگر بتوانیم این ویژگی را رعایت کنیم می توانیم آرام آرام محتوا را نیز به گونه ای که مخاطب احساس شعاری بودن نکند وارد برنامه ها و سریال های خود کنیم، بنابراین به نظر من می توانیم با همه کمبودها و محدودیت هایی که وجود دارد کارهایی جذاب و مخاطب پسند را متناسب با فرهنگ خودمان بسازیم زیرا ما از لحاظ قصه، درام، ساختار، جنس و نوع کارگردانی و بازیگری و... برای تولید چیزی کم از کشورهای دیگر نداریم.

این فیلمنامه نویس تصریح کرد: باید در این عرصه به یکدیگر اعتماد کنیم و به این نکته پی ببریم که می توان با فرم و ساختار جدید، کاری متفاوت را به مخاطبان ارائه بدهیم و آنها را از پای ماهواره کشانده و جذب برنامه های کشور خودمان کنیم اما متاسفانه یک سری سیاست های تکراری در برنامه و سریال سازی مدام تکرار می شود که مخاطبی هم جذب نمی کند، برای مثال داستان سریال «بچه های نسبتا بد» به نوعی بود که خیلی از افراد می گفتند نمی شود در ایران چنین فیلمی را تولید کرد اما ما ثابت کردیم که می شود با فرم و ساختاری جدید در چهارچوب قوانین و خطوط قرمز داستانی جذاب و پر کشش را به مخاطب ارائه کنیم و حتی می توانیم با ساخت سریال های جذاب نه تنها مخاطبان کشور خودمان را داشته باشیم بلکه می توانیم در سطح بین المللی نیز جایگاه خوبی پیدا کنیم و رقیبان را کنار بزنیم و این اتفاقی است که برای بچه های نسبتا بد افتاد و اکنون از چند کشور برای خریداری شدن تقاضا دارد.

عباسی در رابطه با چگونگی ایجاد جذابیت و سرگرمی در فیلمنامه ها، در جهت مقابله با سریال های ماهواره عنوان کرد: اولین اصل برای ایجاد جذابیت، باورپذیری داستان است یعنی مخاطب باید با داستان همذات پنداری کند. اگر این باورپذیری وجود داشته باشد آنگاه مخاطب می تواند داستان را دوست داشته باشد و زمانی که این دوست داشتن به وجود آمد آنوقت می تواند فیلم را ببیند. آدم ها، روابط و همه آنچه که در یک فیلم وجود دارد باید با واقعیت زندگی هماهنگ باشد. چرا هنوز که هنوز است مخاطبان نسبت به فیلم های قدیمی احساس خوشایندی دارد؟ دلیل آن این است که شخصیت های آن فیلم ها در زندگی مردم وجود داشت و آدم ها همان آدم هایی بودند که مخاطبان هرروز در کوچه و خیابان با آنها برخورد می کرد. بنابراین باید اصل همذات پنداری در فیلمنامه ها رعایت شود.

وی با بیان اینکه فیلمنامه نویسان باید خود را به روز کنند تا بتوانند داستان هایی پرکشش برای مخاطب خلق کنند، گفت: تعداد فیلمنامه نویسان درجه یک و سطح الف در تلویزیون شاید به 20 نفر هم نرسد، این 20 نفر به دلیل حجم بالای کاری شاید نتوانند وقت کتاب خواندن پیدا کنند در صورتی که یک فیلمنامه نویس باید در هر لحظه خود را به روز کند، کتاب بخواند، فیلم های روز را ببیند و با فرم آشنا باشد. از همین رو شاید یکی از دلایل نبودن داستان های پرکشش همین عدم به روز بودن باشد.

انتهای پیام/